Alle inzendingen over spoedig

De koningin van Nederland gaat spoedig met pensioen. Wij krijgen nu een koning, hoe zal hij het gaan doen? Wat doen we nu met Maxima? Ze heeft toch geen blauw bloed. Naast Willem Alexander staat zij toch wel erg goed. De titel die zij krijgen zal, is dat nu Koningin? Het lijkt mij nog al duidelijk, bij een boer hoort een boerin.…

Omdat het nog maar nauwlijks was gevonden – Wie mocht het nemen, al zo spoedig weer! Het oud gemis heeft mij opnieuw gebonden En trekt mij naar de diepte, als weleer... In déze liefde was geen zweem van zonde. Geef mij het heil van deze liefde weer.…

Het was de Broederschap der Edelsmeden Waar hij na 't zweren van een dure eed Met lustig kloppend hart zijn intree deed Het bleek daarna al spoedig dat de leden De nieuweling (voormalig hoefsmid) meden Hij mocht ook nooit eens achter op hun sleden O vrienden, wie doorgrondt zijn smedenleed?…

Laat mijn hart uitbundig danken nu de lente spoedig komt; door het wit van bloeiend leven is mijn loflied niet verstomd; wil het loven, juichen, springen vol van vreugde zijn opnieuw. Alles zal ooit echt gaan leven ook al duurt het wachten lang. Laat mijn hart uitbundig danken samen met de vogelzang.…

vanaf de valreep wuivend je laatste roep, verwaaid, iets over spoedige berichten rakelings langs de waterlijn turensmoe m'n ogen slenter ik door regennacht in een kring van waternevel flonkert een toplicht naderbij maar blijft in z'n koers volharden laat havenhoofden liggen brengt geen bericht van overzee…

Wie dan leeft zal omkijken en denken dat wij zonder zorgen waren, maar wij zijn niet zonder zorgen, dat wij ons druk maakten om een dode mus, maar wij maken ons niet druk om een dode mus, maar om een levende, een levensgevaarlijke, een dodelijke mus en dat wij gelukkig waren en niet beseften hoe dood wij spoedig zouden zijn. ---…

hoe ik staand op de groene zoom dat licht is besneeuwd over de akkers kijk zie ik het koren dat reeds is geoogst, de aardappels op weg naar de fabriek de voren leeg van zelfredzaamheid baant zich een gerede twijfel in het ongerept verlangen van de mens dat wie vliedt zich spoedig daarhenen ziet waar passie de klucht is van dit sobere…

ik ben geïmponeerd door de immense muren de vele stenen gevoegd met stukjes leven uit een lang vervlogen tijd handen hebben gesjouwd en gebouwd samen gevouwen in gebed de hoop op een spoedige voltooiing is al te vaak voorzegd nog spreken de stenen over de cultuur van eeuwen met hun naam in de groeven is het monumentale erfgoed door…

gezicht met een reinigende lotion bewerkt daarna wat regenerende olie opgedaan De koude handen in mijn warme genomen tot je klaarwakker was gestreeld Je wilde naar huis, je sprak het duidelijk uit maar daar kon ik niet voor je zorgen Bij het afscheid hield je mijn handen vast maar ik kon niet blijven, wel zeggen dat ik spoedig…

De laatste tien psalmen van de bijbel beginnen met wanhopige kreten in benauwenis of doodsnood geuit door sterke dienaren van God maar dit alles maakt spoedig plaats voor verzen vol blijmoedige eer en eeuwige dank aan de hoogste Heer moge de ziel van al die woorden ons elke dag weer voor de geest staan.…

Spoedig zijn de jaren verstreken, Een robuuste relatie, zo is gebleken.…

wendt ach, de dood wacht aan het einde van de rij wat mooi is, gaat als een bliksemschicht voorbij Heer, laat mij nog in dit leven zijn geborgen wanneer ik verlaten wordt vandaag of morgen als ik strijden moet niet zonder angst en zorgen voor wat bij ieder mens komt en kwaad bezoekt maar, laat mij hier welkom zijn en niet vervloekt Kom spoedig…

Oké Het duurt even Dus heb maar geduld De wens van je leven Wordt spoedig vervuld De vrijheid zal komen Je handen zijn vrij Doe wat je doen moet Maak anderen blij Een lach voor het leven Een kus voor het hart Voorkom dat de kleur van het leven wordt Zwart Het klinkt zo eenvoudig 't Is realiteit De spirit van 't leven Wil niemand toch…

Op het hoekje van de straat Met zijn zijn fles en zijn viool Een slok om te kou te verdrijven Dat is de taal die hij verstaat Gehuld in een versleten deken Staart hij naar een witte duif Zoekend naar de laatste kruimel Die de eenzaamheid even doet doorbreken Wachtend op de koude nacht Die spoedig zijn intrede weer zal doen Denkt hij aan…

Ik zal niet langer om jouw vergeving smeken Al mijn hoop is vergaan Er zal geen jij en ik meer zijn Te veel tijd is voorbij gegaan Niets zal achterblijven als herinnering aan jou Zelfs niet de ring die jij me schonk Spoedig zal alles verdwenen zijn Voor mij zal jij niet langer bestaan Stop die ring in de doos, doe de doos weg Doe het!…

Hebben jullie al zo vaak Bij de luchthaven gedropt, Altijd met een glimlach En een kus afscheid genomen Tot spoedig ziens, zeiden We dan, kunnen niet wachten Om elkaar weer te zien - Nu we weten dat jullie Nooit meer thuis zullen Komen, kunnen we alleen Wachten, anders wachten, Of we ooit nog een spoor Van jullie terug zien…

Dan zal het goed gaan lieffie en ben je spoedig door Om daarna koppie onder te gaan dan ga je er helemaal voor En ik hoop mijn lieve schat hoe raar het ook mag klinken, Dat je uiteindelijk helemaal in mijn liefde wilt verdrinken…

gister was het alweer vrijdag doch vandaag is volle maandag zij kwam heel spoedig even kletsen maar onwillend haar te kwetsen ging gaandeweg wel overstag gister geen probleem aanwezig voelde mij vrij frank en pezig nu zij wederom wilde komen voelde ik mij opnieuw genomen voor mij was gisteren een traandag wens nooit meer een nymfomaandag…

ik wacht op je terwijl jij reist onderweg naar jouw naam en een wijle drijft onder een bonzend en veroverd vrouwenhart waar je als vederlicht gewicht, na erkenning in een veilige duisternis, te samen in enkelvoud start zo tel ik mijn uren af terug naar de aarde en jouw dagen die spoedig worden geboren als je dan…

Al spoedig werd duidelijk, dat ze ondanks herhaaldelijk pogen veel moeite had met het gedogen. Ze was de verdraagzaamheid zat. Proteststoeten waren er vaak op 't Buitenhof. 't Was van de dollen! Zo 'n optocht gezwind op te rollen werd voor de regering de taak. Geen optocht die zij nog verdroeg! Och, stoethaspels zijn er genoeg.…

Het corona-virus, het Covid 19 Wens ik mijn ergste vijand niet toe Dus dat geldt ook voor de heer Trump En zijn echtgenote mevrouw Trump Ik wens hen spoedig herstel En met hen de 300 miljoen inwoners Van de VS van Noord-Amerika Maar natuurlijk ook de hele wereld Waarin op dat kleine stukje aarde Het Koninkrijk der Nederlanden ligt!…

Ik vroeg: "heeft u voor hem of haar, die spoedig komt een mooie naam gevonden?" Zij keek mij wat verwonderd aan en zei: "zijn naam wordt Dick, zijn vader is een Voorelkaar" Het is naar beider wens gegaan en komt ook mooi op tijd wat passend is bij onze boerderij, de hoeve: "Welgelegen"…

jouw verlaten aardbol is verre van charmant oorlogen aardbevingen martelingen veel kinderverdriet zweef met mij verder door het hemelruim niet nadenkend over wat jij verliet de nabestaanden sturen je wensen ballonnen liever niet meer gezegend met trouwe bezoekers op het kerkhof lieve schatten tot spoedig…

De volgende bui dient zich al aan, druppels parelen al spoedig langs plantenstengels naar omlaag en verdwijnen voor eeuwig in de bodem. Ik denk dat we nog ver van het voorjaar verwijderd zijn.    …

sterke gelovigen van vierduizend jaren terug kenden geen geschriften der godgeleerdheid of vrome geschiedenis maar aanvaardden met ruime geest het bestaan van 't Opperwezen en Diens heerschappij aangezien zij zich niet de kern der Schepping voelden maar hun nietigheid als mens beseften een kleine vonk die vluchtig door het heelal zweeft spoedig…

Bekend is het oude verhaal van de dwaas die een woning op zand had die spoedig een grote puinhoop was maar het huis van de wijze man stond op een betrouwbare rots hield bij storm en onweer stand mijn geloof staat echter op los zand waar keien en kiezels in liggen steeds vraag ik of die stenen zich broederlijk mogen verenen tot een onwrikbare…

Dood de helse pijnen en bied de stervende de hemelse zijnen de dierbaren die hem of haar zijn voorgegaan vooruitzicht tot spoedige hereniging!…

hoe ik ook straalde jij absorbeerde alle licht in samen zijn kaatste zwart in schaduwrijk bewegen zette leven op het spel het perspectief in ons bestaan liet jij als donkere vlek ten onder gaan ooit was er grijs maar in die mist raakten wij elkaar al spoedig kwijt leven in zwart wit kent geen compromissen de een laat zo de ander…

in elke lente schuurt een leemte een leegte die zich niet vullen laat lieflijke bloesems bedekken tranen en scherven lacunes worden een meer in ieder spoor zit het spoor van ieder geen muur die het kwaad keren kan zo vaak is geschreven: ik houd me goed en tot heel spoedig het is de stilte later die ons verpletteren zal…

In het knusse vertrek van de geliefde kroeg vermeien zich thans niet meer dan acht mensen de weinige bezoekers voorspellen met geschuif van hun drinkglazen veelbelovend samenzijn dat verrassingen vraagt drukke spraak is spoedig daverende scherts en warrig gezang denkbeelden strekken zich naar hevige strijd uit tussen harde waarheid…