Alle inzendingen over verduren

Vallen en opstaan maar wat als je niet meer kan staan je valt telkens weer je veiligheid schiet letterlijk onder je voeten vandaan Wat te doen door wat voor oorzaak ook je eigen niet meer in de hand hebt wie kan jou nog helpen in deze gordijn van rook De littekens verraden je val het lot zit niet mee veel is er te verduren herstel tree…

Eén in die smartelijke uren Met Hem de droefheid verduren Van Zijn verwerping, Zijn smaad ? Moest Hij, die zwartste der nachten, Eenzaam de kruisdood verwachten, Eenzaam de bitterheid smaken Van de triomf van het kwaad?…

Hoe lang kun jij dit nog verduren? Wanneer bereikt dit zijn negatieve top? Ik wil niet dat jij het gaat bezuren! Ik strek mijn handen naar je uit en hoop dat je ze te pakken krijgt, anders val je in een diepte onderuit waar de duisternis voor altijd zwijgt.…

Ik gaf je flink wat te verduren In een tijdsbestek van 7 jaar We kibbelen nooit meer Toch heb ik soms nog een maar. Ik heb respect Voor die eeuwige moed en liefde van jou Jij hebt mij opgevoed En het is daarom dat ik zoveel van je hou.…

Ze draaien gestaag in eindeloze kringen herinnerend aan de onontkoombare omloop van ons bestaan de eerste wijst snel op iedere tel de tweede traag op de diepere laag de derde draait daar dwingend tussenin ze gaan elkaar voortdurend voorbij niets kan het verduren of gaat er tegenin zo rijgen seconden tot minuten…

Ik heb nou zoveel ongein van jullie te verduren gehad. Ik zie jullie vrouwen alleen nog als lustobject. Ook al zijn jullie uiteindelijk allemaal imperfect. Jullie mogen gerust langs blijven lopen, met jullie meet en greets. Doe het ook eens niet op high speeds. Smile for the camera, hot shot!…

Eens plakte Ernest Pignon-Ernest talloze posters van een schilderij van Arthur Rimbaud op de straatmuren, over het graf heen stond hij er weer met een blik, zo gedrogeerd, zo funest, en een plunjezak langs zijn zij, een levenslot haast niet te verduren, getergd door een schizofreen onweer.…

'Wij moeten worden als de bomen, die luisteren in de diepe grond, dan zal een ruisen door ons stromen en alle bladeren worden mond' Willem de Mérode Net als David de dromer zat ik soms uren in mijn speciale kloostertuinboom uit te rusten, want ik had wat te verduren, ik leefde eerder in een nachtmerrie dan in een droom.…

Je krijgt heel wat te verduren, toch slik je het. laat je niet leggen in de luren domweg omdat je dat niet ligt. Je krijgt heel wat te incasseren soms teveel zoals het lijkt men zegt: de tijd zal 't leren maar de pijn: zonder onderscheid Is meer dan een mens kan dragen.…

Nog nooit van mijn leven heb ik iemand zo gemist, nog nooit had ik het zo zwaar te verduren. Wanhopig speelde ik de eeuwige optimist, maar steeds verloor ik me na enkele uren. Hoezeer miste ik je mooie ogen, je lieve lach. Hoe groot was mijn verlangen jouw weer te zien.…

Niemand kan van nature zijn hartstocht onderbreken, niemand kan van nature in lijve de dood verduren.…

Misbruikt, verminkt en overreden Als oud vuil gedumpt langs de weg Niemand wist hoe je was overleden, of wat er met jou gebeurd was onderweg De waarheid is gruwelijker dan bedacht Jij kreeg een monster te verduren Ik zie nog jouw foto waarop je lacht En denk aan jouw vreselijke laatste uren Ik weet niet wat ik nu moet zeggen Als mijn kinderen…

soms wat zinnigs achteraf zacht wat u assertiviteit noemt geeft veel prijs Terwijl wij anders in het leven staan meer hoofs en graag het hof laten maken ons openen om in samenspraak te geraken tekens subtiel voor kaatsen gaan Benali ziet nu een wereld van verschil bij negatie van de twee verbale culturen zit men daar uit om de tijd te verduren…

pijn ik wilde dat je geen pijn had ik wilde je helpen een infuus in het ziekenhuis dat leek de oplossing dan werd je weer fit en was je niet meer moe mijn lieve mamma je wilde niet alleen zijn ik beloofde bij je te blijven het gevecht met de artsen het vragenvuur aan jouw broze lijf het doet me nog steeds pijn wat moest je nu nog verduren…

Die brengen de vertroosting en de rust om de onzekerheden te verduren... De eeuwigheid heeft mij in slaap gesust, en 'k ben met U, o Heer, in al mijn uren.…

dragen die voortaan onze liefde en aandacht zou vragen de dagen waren zo bijzonder, het wachten te lang een gezond kindje krijgen was van groot belang het wiegje stond gereed, het bedje zacht gespreid de eerste pakjes in alle haast genaaid en gebreid ondanks moeheid en misselijkheid in de morgenuren kon ik de vele ongemakken met blijdschap verduren…

Het lukt ze niet, het duurt al uren Niet alleen zij, maar ook ik heb wat te verduren... Ik word inelkaar geperst en,..Auw, ik zit vast Mijn hoofd en mijn oren, mijn hele bast Ik kan niet roepen, niet schreeuwen... maar als ik kon, zou ik gillen: "gooi me niet voor de leeuwen...…

goed en kwaad door zon beschenen tegenlicht en met rozen op mijn schoot schoof ik hem langzaam dichterbij waarop hij zei dat ik hem vader toen mocht noemen en gaf antwoorden - zo vaag als witte bleek van zijn gezicht en wist dat het hem niets kon schelen want hij zou mij toch verdoemen Van zijn oordeel stond ik op nadat hij aandrong in verduren…

deuren vele uren symfonieën van begeerte weggeblazen om te schuren tegen knieën, petticoats en kruizenlief, zonder pardon de trompettistenpolonaise valt in bier rom pom pom pom Fanfareblazers keren om lopen nog dronken, staan wat krom opnieuw ontwaakt in ironie om glad zichzelf te plamuren tot diegene die ze waren die ze zijn om te verduren…

Maar Duitse jagers doorkruisen het plan explosies verduren de boordschutters vuren het toestel schokt ervan. Een flits, een klap rook uit de motor en traag, de koers corrigeren van alles proberen ze dalen, ze vallen omlaag.…

waarom moet ik dit steeds verduren ? waneer maakt iemand mij eindelijk blij ? steeds als ik halverwege ben met een huis.. dan voel ik het al aan.. dan is er weer iets niet pluis. dan kan ik op den duur weer gaan. het gevraagde lever ik aan. ik ben niet rijk, maar ook niet arm. ik heb nog een uitkering, ben bezig met een baan.…

En, deed mijn jeugd, min kil van bloed, De citersnaar uw roem gewagen; Gij hebt het loon thans in uw hand - Betaal het aan mijne oude dagen: Een Feest vergoe, bij 't slot van 't jaar, Wat ons zijn aanvang liet verduren: Moog', door uw hulp, de Waterloo Het eind zien van heure avonturen.…

En, deed mijn jeugd, min kil van bloed, De citersnaar uw roem gewagen; Gij hebt het loon thans in uw hand - Betaal het aan mijne oude dagen: Een Feest vergoê, bij 't slot van 't jaar, Wat ons zijn aanvang liet verduren: Moog', door uw hulp, de Waterloo Het eind zien van heure avonturen.…

kleur met veel gradatie door levende kunst in groeiende gratie De wereld gul bont leven inblazen Ieder jaar het landschap herschilderen Van oudsher model voor duurzaam gewin slagen ze er in boomlang te renderen Rapper schietend dan de buren is groene luister stil genereus voor slome groeiers, alles is bruikbaar Lommerrijke allure kan veel verduren…

Ook al valt mij het beschrijven van mijn nachten zuur: nu weet ook u wat ik verduur.…

Na 10 uren stappen, pijn verduren telt hij de kwalen van zijn zoektocht: stramme knieën, zure kuiten, een bel in de maag. "Genoeg dagdromen!" krijst de taaie toerist terwijl de stad zich herhaalt. Hij raast naar de baas, die zijn kuren kent, een lage wind snelt door de lijn, “He, chef, ik heb mezelf verwend.”…

De koelies werpen af en zijgen neer, Zwijgen en eten, zijn verlost voor uren; Des dichters foltering neemt nooit een keer En zonder pooz' moet hij zijn doem verduren.…

Hij kan het amper verduren wie door liefde wordt geraakt: Hij smaakt vele onnoemelijke uren. Somtijds heet, somtijds koud, somtijds bang, somtijds boud; Haar ongedurigheid is veelvuldig. De liefde zadelt ons op met schuldbesef omdat zij de macht heeft die ons beheerst.…

Buren schreeuwen door de muren (9) Ook vanaf de straat krijg je het te verduren! Het gaat 24 uur per dag door (10) 3 dagen wakker wordt heel normaal hoor! Continu word je tot zelfmoord aangezet Dat is voor hun dolle pret! De dreigementen houden ook nooit op Maar ze vermoorden je niet, denk maar aan het verhaal van Job!…

Men stell', gelijk de Rotterdammer*, Een beeld de wijze Delvenaar: Men paar’* die grote nageburen, Wier Faam alle eeuwen zal verduren*: Zo sta de Wijsheid op ’t altaar.…