Alle inzendingen over zucht

Ze zucht, haar lichaam wordt mama, het valt niet mee: elke dag liefde.…

ik dicht al lang niet meer geen deuren geen monden ik heb oog voor kleuren soms door het grijs heen en beluister de klank van jou, de ander is die nog immer zo koud als steen of meer te zacht als een veer neen, ik dicht niet, doch open als jij mij laat ruiken aan geuren van jouw ziel en ontwaar dan soms het vocht, keer op keer, van het…

Het lijkt of overal een coach voor is: Een coach voor nachtrust en carrièreplannen, een fitnesscoach of een om te ontspannen. En zit je zonder, nou, dan is het mis. Mijn eega’s knappe coach doet GLI*. Nu zoek ik eentje tegen jaloezie.…

Smalle Ee en De Veenhoop spreken op fluistertoon innig tot elkaar baren gezamenlijk een jonge maar sterke zucht die wijdte en verte zoekt over bloeiende velden waait in het dorp Oudega geeft hij de kerk -reeds vele eeuwen oud met een ietwat scheve toch stevige toren- een opbeurende zoen vol jeugdige levensmoed de wind belandt tevreden…

in minieme bewegingen schoonheid details die alleen de insider ziet als wonder van de natuur stille communicatie tussen natuur en mens in prachtige bloemenpracht maar ook in het zacht raken van de wind aan de wolkfiguren die spelen met stralend licht van de warme zon in het blauw van de lucht begeleidt door mijn apocalyptische zucht…

Mijn familie eist gehoorzaamheid, ach, liefde -- is niet onkwetsbaar.…

Mijn zuchten zijn dieper geworden, dramatischer dan weleer. Mijn moeder kon het mooi, zuchten. Zo, dat je hele lijf ineen kromp, zo dwars door je ziel. Ze zuchtte je zo een zwak hart toe, een ongeneeslijk schuldcomplex bovendien. “’t Is me wat”, “Nou, nou”. Ik kan dat nog niet zo goed, ik moet nog harder oefenen.…

In tijd is ons le- ven als een Zucht. Door mon- diale ellende oorlog, ziekte dood. Zucht Is ons leven in tijd als een zucht, maar we- reldoorlogen en el- lende zijn beslist geen klucht Want als de grote kleine man uit Moskou het op zijn heupen krijgt speelt Poetin zonder twijfel >>> DE EERSTE VIOOL…

Het is warm Fatima moet zuchten het jeukt zo zwarte doek om haar brein ze wil vrij blij en los maar het moet van Allah het is warm Gerdina moet zuchten het plakt zo zwarte kous om haar been ze wil bruin bloot en zon maar het moet van haar God het is warm ook Esther moet zuchten het kleeft zo zwart bloed aan haar hand ze…

Steden vertrouwen op hun burgers, de dorpen -- vertrouwen op god.…

een zucht het is stil ogen gesloten, mond verslapt. het is net of ze lacht. een zucht het is stil een roos p het graf. zachtjes is zij weggedreven. de dood komt na het leven.…

Ik blaas en blaas de bellen in de lucht ze gaan mee met elke zucht prachtige kleuren die weerkaatsen in de zon en plots als uit het niets verdwijnen in de lucht niets meer te bespeuren hoogstens de wind die zucht…

Ze lag daar, alsof ze al dood was Te liggen Haar huid bladerde af Net zoals het plafond waarnaar ze staarde - bevroren Niemand wist aan wat ze dacht Niemand wist of ze wel dacht Of ze wel kon denken Ik raakte haar voorhoofd aan Voor de allerlaatste keer Ik vroeg nog over vroeger Ze antwoordde niet meer…

zij de volgende zucht En zij de volgende zucht zegt de volgende tot wanneer uiteindelijk de laatstovergeblevene uitgeneukte het loodje legt op de tv onuitgezonden.…

Zucht op de schoolbank Examen zonder voorbereiding…

Troosten kan ik je niet, Maar ik wil er zijn, Als je zucht, Als je huilt, als je schreewt. Woorden heb ik niet, maar ik ben bij je.…

Kastelen in de lucht in een zucht klim je er naar toe.…

Ik zag een zwaluw aan de zonnige zomerhemel zucht.…

Het is een zucht in stil gemurmel van een traag kabbelend beekje dat klankhelder jouw Zijn passeert waarbij een sprankelende druppel woorden jouw oren streelt. Het is een zucht van zacht teder voelen luchtig, vederlicht dansend, tokkelend met kleine warme handjes bespelend de snaren van verloren dromen.…

de ziel zoekt zucht wacht en waakt ze weent kust koost en troost ach de ziel rust en raakt vaart zacht naar het magisch licht dat haar bevrijdt uit de knellende armen van de duisternis de ziel zucht haar odyssee naar het licht is volbracht…

novemberluchten zuchten over grijsheid en verval, toch is leven overal.…

Een laatste zucht en het is voorbij, zo ineens, ze dronk een koffie, met melk en suiker ook nog, heerlijk zoet zette het kopje neer, en zuchtte, pfff dat was lekker, dat was goed en ineens was het voorbij.…

Zonder een woord Zonder een zucht Vliegt de vogel voorbij In zijn vlucht En als je goed luistert Dan hoor je hem gaan Boven de bomen Onder de maan Zonder een woord Zonder een zucht Vliegt de vogel voorbij In zijn vlucht En als je goed luistert Even blijft staan Dan vliegt daar de vogel Naar ver hier vandaan…

Ademnood Als lood in mijn borst Ik dorst naar lucht Diepe zucht…

verborgen schaamte achter haar armen zucht ze tot ze adem haalt…

hij was in eenzaamheid geboren ongewild en onbemind zo stierf hij ook met een zucht van verlichting…

de avond valt uit de lucht en opgeruimd slaakt mijn buurman een zucht…

De zucht ritselt niet, toch wentelen bladeren. Herfst luidt geen klokken.…

Lekker op mij ruggetje mijn pootjes in de lucht terwijl ik van verrukking daar heel vaak diep bij zucht. Zo lig ik dan te zuchten en te knorren in die zooi en denk dan bij me eigen wat is het leven mooi.…

Ik ben weer terug terwijl het tijdelijk afscheidswoord nog na-ijlt mijn hand nog warm is van het geven hoelang… een maand een zucht want zolang duurt een maandlang leven nog enkele zuchten dus een laatste hand kan nu gelegd aan tekst die stilgezwegen wordt maar ingelegd wordt in de hand als druk gemeend dan heeft het aan het zwijgen…