Alle inzendingen over schoonheid

De mooie vrouw, de überknappe bink Ze hebben nu een plek op internet Voor dating en het hele flirtpakket Zo'n invalshoek is wel een beetje link Een keus die eerst aan schoonheid moet voldoen Dat is dan volgens mij weer lelijk doen…

Prinses met je droomogen Toen ik het licht zag dat je omgaf je glimlach het monotone grijs van mijn wolken brak je schoonheid mijn bloed liet ruisen als een witte branding van pure extase heeft zich in mij onstuitbaar de passiebloem ontvouwd…

jij verbreedt mijn bewustzijn en geeft bezieling in de kleur van mijn hart in een begin dat niet eindigt breng jij mij warmte in waarheid van schoonheid het is langs de toon van de taal in je gedichten streelt het mij van top tot teen…

Toen de bast de oude boom verliet De pijn te veel gestorven van verdriet Toonde hij naakt zijn aangedane wonden Door verliefden ingekerfd zo diep zij konden Natuurlijke schoonheid die hij gaf Dient hij nu als kist in een graf…

Er is een schoonheid die ondanks alles, toch vreugd blijft geven.…

Soms vergeet je de waarde en de schoonheid van kleine dingen zoals een glimlach van een kind een vergeten brief die je weer vindt een herinnering of een zoen beleef het weer en koester het want het zijn de kleine dingen in het leven die het hem doen…

vergis je niet, ik kom er hoe dan ook daar waar de hemel blauw is en en de schoonheid niet op tempo let of ferm gebaar de liefde verder kijkt dan kort verhaal de rode draad niet uit te leggen mij als toevallig winnaar binnenhaalt…

bruisend en speels ongecompliceerd ontdek ik pril leven onder een staalblauwe hemel zonder zweem van verstikkend de leegte warm opvullend met zoveel tedere kleuren en zoete geuren dat ik gelukkig ben te zijn tussen die schoonheid…

met een warme glimlach ziet ze de lente tegemoet overal duiken bloemkopjes vanuit de grond omhoog het is nog fris maar moedertje natuur geeft wat van haar schoonheid prijs met een knipoogje voor wie het zien wil is er het pure genieten…

De kunst van het waarderen Klein en onnozel komen ze langs flitsen van onachtzaamheid doet ze opgaan in rook maar wie de kunst bezit het oog scherp te stellen ziet de schoonheid, het geluk en de waarde van deze flitsmomenten…

de schoonheid van haar glimlach kleurde prachtig bij zonsopkomst hij kuste de rijp van haar wimpers en genoot aanzienlijk waardoor haar hart smolt na een lange winter die de tijd had stilgezet, vergroeiden ze richting lente die hun zijn omstrengelde…

Haar schoonheid bracht eenieder in extase. Een filmidool al vóór haar zeventiende. Met steentjes trachtte Richard haar te vangen. Ze was dan ook met pareltjes behangen.…

het is mij vandaag niet gegund het leven woorden te geven zij bleven zweven kon slechts hun alledaagsheid bevatten ze niet met linten en opsmuk in schoonheid verpakken misschien kan ik morgen weer dichten en uw gezicht met een glimlach verlichten…

ik spiegel jouw schoonheid terug in de rivier welke 't brengen zal daar waar de zon de aarde kust kletterend van hoger gelegen tot in 't kabbelend beekje tot dat je weer daar bent samen met haar…

Een rode kont en welgevormde kuiten, Geen kunst daarmee je schoonheid uit te buiten.…

Dat daar kostbare schoonheid kosteloos fonkelt, schittert, tintelt, trilt, verzilvert, vermat, vergrijst, verzwart, en van blik tot blik, in schijn van roerloosheid, de wereld vertraagt en vernieuwt!…

hij blinkt zijn diamanten in haar ring ontwerper en edelsmid hebben witgouden kunst met platina verbonden toch blijft het surrogaat als het om echte schoonheid gaat haar hand in de zijne zonder glitters en opsmuk in liefde en onverbrekelijk geluk…

ik hou van gedichten die door denderen als treinen schoonheid is bijzaak hoofdzaak is dat het confronterend is zoals spoorbomen die voor je neus neerdalen om haastige treinen voorbij te laten gaan en ons daar achterlaten met de dromen over onbekende bestemmingen…

wel tel ik alle zonnen waarin jij jouw licht op ons hebt laten schijnen en nog warm ik mij aan iedere zonnestraal die mij omarmen wil al dans ik nu alleen toch zal ik je blijven vinden in de schoonheid van dit bestaan…

Racisme, hooligans, een voetbalrel, Voortdurend staan de tranen in je ogen En ben je constant bezig die te drogen, Maar Foppe ziet de schoonheid van het spel. Dan is het bij het voetbal even schrikken Als iemand positief gaat zitten snikken.…

ondergedompeld in ’n liefdevol leven wandel je op wolken iedere dag opnieuw om vruchten te plukken doordrenkt van schoonheid kleuren de dagen meer roze evenals jouw wangen om te zoenen zo mooi…

dit gedicht is als met helium gevulde vorm kleur en vrolijkheid dansend door de wolken naar de zon in mijn kinderhand de levenslange schrik de holte van het touw dat is ontglipt schoonheid die eenmaal losgelaten zelf de weg naar boven heeft gevonden…

Zit de schoonheid in je hart, als een gevangen vogel die zijn omgeving tart, laat hem dan ontsnappen uit die kooi, word je binnenste-buiten mooi.…

het bloed bereikt op de duur de kust en kleurt het avondwarme zand onschuld verscheept van schoonheid naar verschrikking levenloos aangespoeld op het land hoe bitter is de smaak van geroofde puurheid op deze machteloze verloren zomerdag…

uiteindelijk bereiken bloedsporen de kust ze kleuren het avondwarme zand verscheepte onschuld van schoonheid naar verschrikking tussen lege schelpen de wrange smaak van gedode innocentie op deze gestolen laatste zomerdag…

jij dook als een nimf op uit zee schiep nieuwe kleuren in het breken van water en licht zag in je gezicht de lach van eeuwige schoonheid wist dat ik dit aardse bestaan zou verlaten om in de golven van je haar voor altijd onder te gaan…

Het uiterlijk in een nieuwe tijd niet te ontkennen zal met recht van zegen eens jouw kant uit vallen; die stof uit vervlogen tijden jij knap voorbij zal rennen, de schoonheid van binnenuit geurende stof doet stallen.…

Verrast door ontwakend bloot beken ik me schaamrood Het is de schoonheid die me raakt kleine geluidjes die de ochtend maakt de zon op je gezicht met lach van spelend licht Zo volkomen klaar ben ik voor dag en dauw Zo gelukkig wil ik zijn als nu, met jou…

Strelend omdat ze mijn schoonheid bezit.…

Elegant sluiten haar ogen en ben ik dichtbij weer alleen in de droom die ze met haar slapende schoonheid verbergt omdat ze mij niet zoekt in haar dromen over de liefde die haar laat dromen tot ze weer glimlachend ontdekt dat ik haar met tedere woorden wakker maak.…