Alle inzendingen over laten

Trouwens, het is toch te laat om het te ontkennen. Ik hou van je.…

Ik hield van jou Jij niet van mij Ik was verdrietig En jij was nog vrij Ik kon er niet tegen Gedreigd zelfmoord te plegen Jij merkte niks Maar ik was al dood…

Laat me Even bijkomen Uithijgen In je schaduw Laat me even Bij je wegdromen Weg uit De harde realiteit Laat me even Bij je rusten Huilen Al genoeg Houd ik me groot Laat me Even schuilen In de luwte Van jouw schoot…

Waarom koos je nou vandaag precies vandáág om weg te gaan Waarom niet gisteren of eerder dan bijvoorbeeld toen ik nog niet wist van je bestaan…

ik weet dat ik eens niet meer zal bestaan treur niet, vloek niet laat mij gaan…

het is gebeurd niet terug te draaien mijn reputatie naar de haaien zonder erg heb ik gezaaid rijp voor verderf gras onder eigen voeten weg gemaaid hoe ik ook zie onder ogen zij voelde zich enorm bedrogen mijn kind mijn dochter waar ik zo van hou ben ik weer kwijt al wat ik nu nog voel is een enorme kou…

Vijvers groeien dicht van angst, een zee met kroos werd oceaan, koos het diepste van mijn gedachten, zekerheid verder van mij vandaan, wachten vult de mand met vlijt achter wisselende maskers van de tijd, glimlacht voordat ze verder schrijdt, daarin schuilt een wijze raad, mijdt de morgen, anders ben ik de draad weer kwijt.…

Het is al laat. De klok tikt gaten in de dagen en de man kijkt omhoog. De man kijkt omhoog naar de klok die zijn dagen stuk tikt, breekt, als een ei op zondagmorgen. Zondagmorgen is voorbij. Een muis, in een gat in een muur, ziet de man die de klok ziet terwijl de seconden tikken, breken, gaten in uren, dagen, weken.…

soms kom je haar tegen zomaar spontaan komt ze voor je staan soms duurt het een moment voordat je haar herkent soms duurt het te lang ben je bang om de confrontatie aan te gaan en dan moet je achteraf beseffen ze is weg voorbij gegaan ooit denk je en zucht ff…

we hebben verontschuldigingen gezocht, ons koninkrijk hebben wij willen geven voor een verontschuldiging - we zijn te laat, we moeten onszelf maar niet vergeven, laten we dat maar niet doen, nee. ----------------------------- uit: 'Gewone gedichten',1998.…

laat haar heelhuids in een kistje slapen mooier dan de open kooi waarin zij sterven moest en lichter dan het laatste uur van nooit meer dood laat haar huizen in de warme schoot van keukens vol potten op het vuur kamers wemelend van verkleedpartijen kelders gevuld met aardbeienconfituur laat haar koekendesem kneden uit de kleiput van haar…

laat me laven aan de gedichten van de wind op eeuwigdurende deining waar schoonheid zich bevind laat me vliegen met de zonnestralen over zee naar verre landen witte stranden deinen sierlijk golven mee laat me inspireren door de wolken hoog in de lucht teken grote vogels op linnen begeleid ze op hun vlucht laat me zingen over de ongeschreven…

Laat mij maar even dromen het duurt meestal niet lang. De werkelijkheid zal toch weer snel genoeg komen en zal ik weer met beide benen op de grond staan.…

Het is te laat Je zit niet meer in mijn hart Ik heb het gevoel dat ik had Met verliefdheid verward Een paar maanden geleden Stond mijn hart open voor jou En ondanks je vele twijfels Koos je voor een andere vrouw Maar nu na al die tijd Weet ik precies wat ik bedoel Het is enkel vriendschap Dat ik voor je voel Je bent een maatje We…

Laat mij dan terugkeren laat mij dan transformeren laat mij in een fractie van eenduizendste seconde belanden waar mijn thuis is, waar de aarde wordt omgeven door zeven manen en zeven zonnen: daar is het waar ik wil herbronnen…

Laat me maar: Vergeet me, het is toch niet meer wat er eens tussen ons was. Laat me maar: Kan je steeds niet bereiken zovaak deed ik je mijn hand aanreiken. Laat me maar: Kan er niet meer tegen wilde je mijn warmte geven jouw hart kan ik niet bereiken.…

Laat me, begrijp me, blijf hier. Geef me de ruimte. Eeuwige ruimte.…

Net voordat jij zeggen kunt: 'Het is al laat.'…

Te laat verlaten. Met haar handen in mijn haar nog, kleverig als pasta. Akkoord na akkoord, aangeslagen. En terwijl ze wegsluipt, mijn hart als opbrengst welhaast onzichtbaar onder haar trui verborgen, sis ik haar zachtjes na: ‘verlaat me niet.’ Het is te laat.…

Je had nog zo graag wat aardigs gezegd, je hand even stil in die andere gelegd, een briefje gestuurd of bloemen gebracht. Wat jammer, dat je te lang hebt gewacht. Want voor alles is er een laatste keer, dan hoeft het niet meer, dan hoeft het nooit meer. Je had je zo graag nog even gebukt, op dat zorgelijk voorhoofd een kus gedrukt, waardering…

Alle dagen Sneller en donkerder Alsof de tijd geduwd wordt En stilaan lijkt te vervagen Gedonder Maar niemand die het hoort Stilstaan en rond u kijken Kan veel met je doen Beseffen dat dit alles tijdelijk is Goed doen voor het bezwijken Zoeter dan een miljoen Een plaats in iemands geschiedenis Wat een droom! Een leugentje voor mijn bestwil…

Laat me jou dansen in zonnestralen die ons begeleiden naar hoger gelegen sferen waar woordgebruik onnodig blijkt daar het hart overneemt…

Laat mij toch begaan.…

De kaartjes alle uitverkocht publiek zit stil te wachten op dat wat niet meer komen gaat het is te laat....…

het is laat en het vriest naar de film geweest waar we over napraatten nu weer terug in mijn huis denk ik nog aan die beelden en al die woorden beelden en woorden nu in het donker zien ze je niet een liedje op de radio een paar tranen hou je adem nu maar in en stik niet…

De tijd komt altijd net iets eerder dan ik te laat…

De tijd raast wij hebben haast nee, nu even niet en dan heb je verdriet want het is te laat als de klok voor eeuwig stil staat.…

verdwalen in de nacht die mij omsluiert met vergetelheid zodat de ochtend niet te vinden lijkt en de zorgen van morgen mij niet zullen ontwaren, laat mij nog een nacht in de waan alles komt goed…

wolken drijven voorbij en ik sta op het balkon wacht op de vogels in de vroege ochtend terwijl ik ze al hoor denk aan jouw stem over de telefoon het regent en het regent m'n balkondeur die openstaat bijna getroffen door de bliksem zeg ik je naam en hoor je stem altijd jouw stem dichtbij en ver weg de vliegtuigen die dalen…

Laat mij jou naar een lach toe leiden Laat mij een eind maken aan jou lijden Laat mij gaan tegen beter weten Laat mij jou alles doen vergeten Laat mij gaan Laat mij naast jou staan Laat mij toe tot jouw verleden Laat mij naast jou staan in het heden…