Te laat ?
Vijvers groeien
dicht van angst,
een zee met
kroos werd oceaan,
koos het diepste
van mijn gedachten,
zekerheid verder van
mij vandaan, wachten
vult de mand met vlijt
achter wisselende
maskers van de tijd,
glimlacht voordat ze
verder schrijdt, daarin
schuilt een wijze raad,
mijdt de morgen, anders
ben ik de draad weer kwijt.
Zie ook: http//www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 7 oktober 2009
Geplaatst in de categorie: filosofie