Alle inzendingen over namen

vaarwel is het stoomschip de lange reis en het zwaaien met een witte doek zwaaien nog voorbij het ogenblik dat je slechts een stipje ziet bezwerend blijf je zwaaien hoe droef en ver de hoorn ook klinken mag vaarwel is het zout dat over je wangen naar de lippen stroomt het is de smaak van zilt vaarwel is de glimlach die…

Al tweeëntwintigduizend winkels sloten En men verwacht er meer nog volgend jaar ‘n Keten blijkt, zo alles bij elkaar Uiteindelijk ‘n reus op lemen poten Het komt niet meer op naam of status aan We wankelen maar voort in ons bestaan…

Dit najaar gaat het namenfeest beginnen: in Ierland, Nederland en de UK krijgt elke storm zijn eigen voornaam mee. Hij komt van over zee gelabeld binnen. Atiyah en Samir zijn er ook bij, naast Gerda, Jan en Piet – iedereen blij.…

Voor hem heet elke killer Mister X. Van moorden die hij al lang is vergeten Schijnt menigeen de moordenaar te weten, Maar ja, Wim Overweg weet weer van niks. Die wordt ook niet belast met een geheim, Die wijdt zich onbekommerd aan het rijm.…

Zeventien Lentes jong In de kerk waar ik eens zong zat een jongen, niet onaardig Zijn naam was Henk Kanon Zijn haren waren ietwat blond De scheiding zat opzij Zijn kleding onberispelijk Hij glimlachte naar mij En ik was in de wolken Ik lachte ook naar hem Hij was verliefd geworden Verliefd denk op mijn stem Of wat ik stond te zingen…

Mijn naam voor jou is zo licht als de wind zo zacht als de wolken zo mooi als een ster. Als mijn lippen bewegen hoor alleen ik jouw naam, nog nooit eerder genoemd door een menselijk wezen. Wie zou jou ook kunnen noemen, bij de naam die je draagt geboren uit mijn ziel.…

…voel me verzinken in donk’re drift hoor dan Zijn stem: wees niet getart zijn naam staat geschreven in je hart onuitwisbaar en zorgvuldig in gegrift.…

vandaag kocht ik een kroontjespen verguld dat ze zilver kon schrijven, maar steeds als ik jouw naam neerpen blijkt het goud met geen pen te beschrijven…

Ik wil jouw naam niet in herinnering dragen. Niet dag na nacht mij in jouw vlees herhalen. Jou wil ik niet tot grafschrift maken, Jij bent mij meer dan deelbaarheid. -------------------------------------- Uit: ‘Doornaderd licht’, 1998.…

Wie Hussein heet van achter of van voren Wie Adolf wordt genoemd of Van der G Die sleept de gruwels van een ander mee Om zich daaraan een leven lang te storen Het duurt niet lang meer dan ben je verdoemd Als pa en ma je George hebben genoemd…

in het immense bed blijf ik onrustig draaien in het duister schemer jij steeds door mijn gedachten vol van verlangen steek ik schuin twee armen in de lucht naar de windstreek waar ik jouw verre aanwezigheid vermoed mijn ogen onbedwingbaar scandeer ik langdurig jouw naam, onhoorbaar, en maak me wijs dat jij dat kunt verstaan en gespannen…

Je mag gerust mijn naam nog noemen ook als ik er niet meer zal zijn denk dan aan mij zoals ik vroeger was stralend als de gouden zonneschijn. Laat niet te vaak je tranen stromen maak voor jezelf niet alles stuk ga dan door met je nieuwe leven en vind opnieuw een groot geluk.…

Spreek over dit leed niet, geef het geen naam. Hoe zou het leven in de helle glans Van uwer ziele goedheid?…

ik heb je naam geschreven in het water zacht golft jouw liefde tegen de kant wil letters pakken alleen hun inkt blijft onzichtbaar aan mijn handen plakken jouw warmte is uitgedijd heeft de wereld bereikt in een liefdevol raken daar waar golven de kanten klotsen vlaagt wind het samen praten als ode door de bossen waar je handtekening…

Tijd kreeg door jou een andere dimensie. ruimte was ineens niet meer. kleuren schitterden op paletten. de wereld ging in mij te keer. Er was geen onder en geen boven, geen zinnen, taal noch teken, geen hemel noch een hel. alles was verschoven Net als in den beginne, toen alles woest en ledig was. men nog moest verzinnen welk woord bij…

De Ster probeert de kijker in te pompen Dat allerlei producten die hij koopt Zoals Smith Chips opeens zijn omgedoopt, Maar ik begin daar flink van af te stompen. En ik wens helemaal al niet te weten Hoe Andersons Consultants voortaan heten.…

De zeggekorfslak, de koudwaterrat, De steenkoolhagedis, de rolmopsbever, De stropdas, de gevlekte potloodkever, Het vliegend varken en de wandelpad, Ik schud de gekste dieren uit mijn mouw En zo voorkom ik alle wegenbouw.…

Wie in de krant als K. wordt aangeduid Maakt zich als crimineel beslist geen zorgen: Zijn anonimiteit blijft goed verborgen, Want met zo'n K. kan men veel kanten uit. De voornaam daarentegen is soms link, Want wie heet er in hemelsnaam nou Mink?…

Schrijf je naam in lange letters en veeg het langzaam uit.…

Wat ik niet weet is mijn geschenk waar niemand in de toekomst aan denkt zolang de mensen van gisteren mij niet bedanken als ik kerst weer overleef met dezelfde honger en dezelfde wanhoop die ook morgen mijn naam weer kado krijgt…

Je naam heb ik nog niet vergeten, maar op het zachte weefgetouw geweven, zoals een roos bloeit in de wind. Ik heb je naam goed opgeschreven en aan een wit papier gehangen waar kinderen mee spelen kunnen, zodat je naam in hun verlangen bewaard zal blijven voor de wind.…

Sorry u begrijpt mij niet, Ikke is gewoon mijn naam.…

Laatst lagen we samen, je kreunde mijn naam. Ik zag hoe je schrok en begreep niet waarom. Alsof je iets heel erg verkeerd had gedaan. Een ontzettende flater, iets vreselijk stom. Nu ben je weg en begrijp ik perfect waarom die schok en die angstige blik. Nu weet ik wat mij die nacht heeft genekt. Hij heette ook Peter. Net zoals ik.…

Met zoveel liefde heb 'k van je gehouden Dat, nu ik bijna je vergeten ben 't Een liefkozing der lippen is gebleven Je naam te zeggen als ik eenzaam ben. -------------------------------- uit 'Pastorale' (1946)…

Duizend levens verder in een straat zie ik tussen namen weer je naam. Je komt naast mij staan aan het vensterraam en zegt : "Ga slapen zoet, het is al laat." Het is al laat. Ik weet het goed. De wijn verzuurt al in de glazen. Het avondlicht is al herinnering, nog slechts gedicht en al mijn dagen doen van uren pijn.…

ook aan de randen van mijn naam beginnen rafels te ontstaan…

waar het ochtendlicht tinten achterlaat in de resten nacht kraakt het eerste leven barsten in het bestaan vol trots en zekerheid wiegt je naam in de wind van het bestaan, je bent nu en even twijfel je nog heel even maar langer. een seconde, meer was het niet…

Ik wilde in stilte jou beminnen aan de oever in het riet de sterren kronkelen fonkelen in deze fantasie mijn bed bekleden met je beeld de hitte op mijn wangen heet Je slaapt je ogen je naam ik ben niet meer van willen meer van kneedbare was als een vochtige schreeuw van passie en verlangen wij zijn in ons gevallen…

Een journalist vroeg aan Bush even snel om hem eens flink en goed te tergen de namen van drie van de zeven dwergen George riep meteen: “Osama, Toni en Fidel” “En van de Washington Post, hoe heet die vent?”…

Ik zal doorgaan tot mijn naam met roem en faam op iedere straathoek zal staan ik blijf proberen steeds bij te leren en meesters te eren tot ik zelf er klaar voor ben ooit zal iedereen door alles heen van mij horen open je oren en ogen wijd anders krijg je misschien spijt ik ben goed accepteer het maar ik heb moed ik zie je straks…