Jeugdliefde
Zeventien Lentes jong
In de kerk waar ik eens zong
zat een jongen, niet onaardig
Zijn naam was Henk Kanon
Zijn haren waren ietwat blond
De scheiding zat opzij
Zijn kleding onberispelijk
Hij glimlachte naar mij
En ik was in de wolken
Ik lachte ook naar hem
Hij was verliefd geworden
Verliefd denk op mijn stem
Of wat ik stond te zingen
Het maakt ook niet veel uit
hoe het ook is gekomen...
Henk nodigde mij uit
Of ik die Henk zag zitten?
Ik weet het niet zo goed
Hij bracht mij thuis in Noordwijk
dat voelde best wel goed
Maar, tjee, wat moest ik zeggen
ik was zo groen als gras
Een hand heb ik gegeven
da's alles wat er was
Ik voelde wel getintel
Zo bibberig in mijn bloed
maar ook wel zenuwachtig
Want Henk die meende het goed
Toch is het niets geworden
Zijn naam, daar ging het om
Ze gingen mij erom pesten
Straks heet je mevrouw Kanon...
Inzender: J. Hoogendam, 31 maart 2003
Geplaatst in de categorie: vriendschap