484 resultaten.
Graven
netgedicht
2.0 met 56 stemmen 6.631 Mijn tong naar buiten
Mijn oren spits omhoog
Gras, en modderkluiten
Vliegen met een boog
Een stap of twee achteruit
Mijn kop een beetje schuin
Gras en modder op mijn snuit
Ik kijk tevreden naar het puin…
Als de dood
netgedicht
3.0 met 347 stemmen 34.148 Verscholen in de donkere nacht
Verstild door `t lichte kraken
Welhaast onhoorbaar, heel erg zacht
Dwars door het kikkerkwaken
Een ritsel hier, een krabben daar
Vol leven, als de dood
Voor al het schaduwstille gevaar
Voor tanden bloedig rood…
Overspel
netgedicht
3.0 met 380 stemmen 47.992 En ik wacht op vlagen regen
Gedonder volgt op flitsend blauw
Ik denk niet aan de stille wegen
Die ik net nog nemen zou
En ik ruik de rust van angst
Die ik anders voel als licht
Maar die angst, die is nu donker
Is nu aan mezelf gericht
En ik hoor de klap van woede
Hierna leven kan niet meer
Dit is het eind, van al het goede
Mijn stille…
Achterdocht
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 704 Vergeten in dalen schemerrood,
dicht bij elkaar, verstopt onder vacht.
Verdreven in jacht,
als deelgenoot.
Verborgen in vroege ochtenddauw,
met flarden aarzelend licht.
Het drijven van warmte op de kou.
Verraden door een mozaïek
van geurig zwakke vleugen.
Haastig vlucht de leugen,
angstig en ziek.…
Zijdelings
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 2.801 Elke schoonheid die mijn oogopslag
in laan, op dreef of elders kruist
maakt dat mijn vurig passie bruist
omdat ik nooit iets mooiers zag
Als een lieve lach op een druilend dag
die zich zeldzaam tegen grijzen druist
als schrijdend stel dat statig huist
eeuwig stil mijn pad flaneren mag
elke ronding ontwaakt een wild gelag
deinen innig aan…
Bovenwinds
netgedicht
2.0 met 78 stemmen 37.693 Noodweer ken jij vooral in drieglijk gieren
aan `t sneren leek je neerstortend schroef
angstvallig het strakke koord balancerend
Als een vlieger stak jij hoog de loef
klierde donderluchtstroming op winden
vierde met een wonderzucht om te vinden
en vond uiteindelijk lijnrecht je roef
Behendig wist je storm te manoeuvreren
met elke wervel…
Invasie
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 719 De nacht werd dreigend wit verhit
bracht luchtig berooid en vergeeld
een groen, van top tot teen besteelt
ventje. Duidelijk nog dizzy van de rit
bleef hij roerloos in zijn cockpit zitten
tot hij vastbesloten uit het vaartuig gleed
Hij leek niet erg op de dampkring gekleed
doch iets scheen hem inwendig te verhitten
omzichtig opende hij het…
Weet u misschien hoe laat het is?
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 4.740 De tijd kruipt aan haar pols voorbij
zoals het stof klimt als ze kijkt
een kantje mouw naar boven wijkt
in antwoord op die vraag van mij
Ik steel haar hand belet de tocht
voordat retraite weer kuisen wikt
een oogwenk wegens chaos tikt
telt wimpers in verraden vocht
Dan kleedt ze vlug satijnen trouw
langs angstig geblindeerde ramen
met…
Sjijkkel
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 826 Doe jij maar net of u
lekker bocht puur om te bochten
bewust natuurlijk vergezocht
plezier te gallen, bakken gallen
Doe jij maar net of u
jij die eigen kromme tenen
schopt in lijden, al geleden
ver buiten het boek gegaan
Als republieken het verzieken
lijkt het steeds meer op retour
vanuit stekend wegwijs wijzen
Handige grepen, vuile…
Vakantieliefdes.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.936 Diep in dit bos bij die mooie Iep
mijn eerste jeugdherinnering
wat voelde `k mij ellendeling
hoewel ik die nacht prima sliep
Daarna een jaar da`k vol beminde
we dwaalden tochten magnifiek
ik vond bij palm mijn romantiek
maar wat vond jij bij deze Linde?
Iets verder van het pad vandaan
ook dit slanke dennetje aangedaan
en dieper in mijn…
Dichters
netgedicht
1.0 met 21 stemmen 4.038 Voor de zinnen van een stichter
stamhoofd van gedachten-gangen
`t kloppend einderloos verlangen
dat lijnen vloeiend telkens dichter
-ligt aan kleuren en aan toon-
van taal en teken door elk ader
zoals het talent van een vader
-op een zoon-…
Jij ontsteekt de nacht
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.766 De schemering is de nacht aan het rijpen
als ik ontwaak door een vleug gordijnen tocht
waarna het afscheid nemen van een voldane mug
zich uit in een verwoed krabben over de rug
van mijn hand waarmee ik je adem heb verzocht
het ritme van mijn strelingen aan te grijpen
Een licht ontsnapt van de overloop
nestelt zich in de kartelrand gevlochten…
Journaal
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.312 Ze had haar schommelstoel verlaten
bleekte zich aan`t stil herhalen
van de kringen in het hout.
Tegen achten nieuws bezinnen.
Sneeuw werd zwijgend afgeklopt;
beeldspraak kraakte even oud.
Ze verloor haar onderkinnen,
raakte tobbend afgeknopt,
schudde min of meer naar binnen,
om een wereld goed te praten.
Buiten kou bewogen kwalen
kon…
Viswijf
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.578 Mevrouw, er zit graat in mijn kabeljauw!
Ze schold me uit met scherpe tong
schonk duivelspsalmen als beloning
plantte haar ring recht in mijn tronie;
schopte barbaars mijn hom so long
Zo werd ik hondsdol fijn geslagen
terwijl zij haar heil, bot en droog
in haaiefins mijn kant op spoog
alvoor mij snoekduik op te dragen
na nog meer vallen…
Coma
netgedicht
3.0 met 40 stemmen 6.852 Scherp flitst haar het duister voorbij
achtervolgd door beelden, veel te sterk
doordrongen van ordinair camerawerk.
Slingerend, schokkend en hellend opzij
Verlokkend is `t het grillige te snijden
uit zwepende pijpen, verschoten leer
ruw omsloten, vrijwel lijnend aan teer.
Slikkend glijdt verweren naar lijden
Een strijd uit slip te scheuren…
Poëtiek
netgedicht
2.0 met 23 stemmen 7.578 Ik heb ooit in vlagen van koorts over moed
per ellowie een spoedles of drie (honderd)
vrij dichten genoten; poëzie bewonderd
gekocht werd `n bundel hoe ik kloppen moet
Ontroering is leuk echter zeer zelden goed
wanneer er van leerboeken af wordt geweken
ik heb daar al menigeen voor afgezeken
na genoeg over wegen stelsel matig beboet
Buiten…
Simmer
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.034 De sinne tusken beammen skeinde
yn pastelgleon fan mist bereaun
loom dwalend ûnder brune blêden
fan it wâld dat tichter by ús reinde
It wulvjend gers trochlutsen mei
fergeande paadsjes ferjitten natuer
brânde wyld ferhoalen stil yn it fjoer
fan in hâldende suvere simmerdei
Met dank aan Miranda Mei voor de Ï…
Tijger
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 1.042 De schaduw lengt haar lange tong
likt gretig naar het vluchtend licht
dat voor het gulzig donker dicht
behoedzaam kruipt langs roversjong
Het duister dat haar lijn verdrong
haalt vloeiend uit naar `t evenwicht
dat gloeiend groen een glooien richt
op smaragd bestreken horizon
Een schim schicht schaduw als een speer
klauwt krassen nacht als…
Parcours
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.437 Ze lijkt gekleed in duister vlagen
ruisend koud haar blanke huid.
ze zwermt in`t park bij bosjes uit,
vlerken om taille geslagen.
Haar oorsprong krijt kristallen meren
in`t heugen schiet een zilvermeeuw
het bekken rond met schrille schreeuw
in staat vlijmscherp langs glas te scheren.
Raven snaaien goud bewerkt
krassen rauw bevroren handen…
Laatste reis
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 827 De taxi wacht, zijn tikker loopt al rond.
ik hoor de chauffeur op mijn koffers vitten
-dit is de laatste van zijn vele ritten-
ook hij heeft blijkbaar een te korte lont
toch houdt hij ritueel zijn grote mond
als hij een plankgas voetje denkt te witten
hopend op luchtig: laat de rest maar zitten
geen remming meer, hij wil het volle pond.…
Gods dienst
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 872 Mummelend schreef ze haar enige God en
Jezus almachtig als zij helder was
sneden haar psalmen elk ketter de pas.
Hen schonk ze steevast d'r bedlegervodden.
Ze speelde doorgaans de dertiende zot:
zweeg van des duivels; opvliegende gassen
trok met haar lenzen, wat steels in de kassen
over haar lei kwade uitspraken vlot.
“Wel godverdomme,…
IJlbode
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.304 De postduif trok gelaten veren
achter zijn zwoegend vlerken aan
op naar thermiek om kort te gaan
sneed hij zich lelijk bij het scheren
Hij schampte langs een wendend haan
die zich geen blikken scheen te deren
aan ons koerier die val en keren
alleen nog kerfstok uit kon slaan.
Een tollend vloot bleef manoeuvreren
zwenkte schier roerloos…
Verloren jaren
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 2.605 Jou had aan het einde niet verwacht
Oma misschien, of tante Mien uit Schagen
weet je nog wel, dat mens had dertien blagen
en die verschaalde paardenhinniklach
waarmee ze als een harp zou schallen dat
het Godvertyfus tijd werd Jezus Mina
dat ik mijn smoelwerk eens kwam laten zien ja
en hoe ze dan ontroerd zou laten vallen
terwijl ze vol met…
Clichecaster
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 538 het is me op gaan vallen dat
wanneer een pruleet, amauteur
een tijdje meedraait in `t gezeur
`t veelal een eender toontje vat
eerst raakt het ietwat overstuur
en neemt geen opmerking voor lief
verloren gaat het schrijfgerief
de lol wordt lul, plezier, pleezuur
dan volgt de omslag naar `t gezeik
waar hij/zij eerst fel tegen was
waar het…
Arend
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 727 Nerveus, bleek, breekbaar als een helder nacht
tegen het gloren, zwetend, ongeschoren
ondersteboven, in staat om te bekoren.
Arend verbleef, maar meer nog, werd verdacht.
`t was in dit holste dat hij vegeteerde
werd afgezworen liever dan verzwegen
eens, af en toe, ten leste vast geregen.
Kou kon niet deren, zo hijzelf beweerde
A. was sterker…
Invasie
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 788 De nacht werd dreigend wit verhit
bracht luchtig berooid en vergeeld
een groen, van top tot teen besteelt
ventje. Duidelijk nog dizzy van de rit
bleef hij roerloos in zijn cockpit zitten
tot hij vastbesloten uit het vaartuig gleed
Hij leek niet erg op de dampkring gekleed
doch iets scheen hem inwendig te verhitten
omzichtig opende hij het…
Latent talent
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.675 Zoveel taal en tekens van verlangen
vol verlegen. Zo vaak werd behagen
met omslagen overwicht behangen om
enkel greep op letters aan te dragen.
Regelmatig kwam uit de hoogte zwart
door korf gevallen wanneer bezweren
eigen gezeg-den stede vast wederkeren
zelfde laken ‘n pak van het gallig hart
Waar zijn woorden latent aan prille schijn
ooit…
Versmelten
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 1.291 Uitdagend kruipt zijn blouse los
-Verraad hult hem in gulden kleden
gebed in`t eeuwig, lengt het heden-
onscherp vaarwel in hallo`s blos
Ze voert hem uit zijn scha corso
-Schuift licht zijn zijde noire aan kant
charmeert hem van zijn apropos-
ten einder wassend bolster spant
Vurig slokt zij dees bleke glans
-neemt over rouge gelijnd email…
Schuilnaam
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.096 Ik schrijf je naam in schemer
en kus de inkt, vaarwel
schrei lachend tussen laken
verhang de plafonnière
Afscheid glanst barrière
twinkelt atollen aan`t verleden
schuift gordijnen over fel
ik schrijf je naam in schemer
Donkere glazen onaangedaan
hoe lang we ook vermeden
dat laat zich niet ontkennen
Dat laat alleen maar weten
het duister…
Voordragen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.285 Geef je verlegen niet onverholen bloot
laat haar sluiks een voetje schuiven
nonchalant een kootje kluiven
verbijsterd rusten in je schoot
Schenk haar krullen, laat haar lokken
waarachter ze een blozen schuilt
en slechts een oogopslag verruilt
voor `t vergelijken van twee sokken
Plooi haar lippen nipt
zo een avondsarong
valt als balein…