Alle inzendingen over herinneren

Het was een jaar van veel bezuinigingen Er stierven wederom veel prominenten Er waren hachelijke beursmomenten En meer per jaar inwisselbare dingen Want wie weet werkelijk wanneer wat waar was En of iets nou dit jaar of vorig jaar was?…

Fraaie seringen Een herinnering aan jou Het zachtruikend lot…

straten Je was alleen en leek verlaten Je liep daar door de regenstromen en leek vanuit het niets te komen Ik zag je lopen door de straten Verder had niemand je in de gaten Het sneeuwde en je had het koud en opeens leek je heel oud Ik zag je lopen door de straten Langs de plekken waar wij eens zaten In de sneeuw en in de regen en kwam de herinnering…

De herinnering aan haar, die mij mocht baren en me ook heel plotseling verliet. Vele golven gaan door me heen. Ze doen mijn lijf trillen. Maar het maakt me niet meer zo alleen. Zelfs als ik dat zou willen.…

kun je ze nog herinneren die avonden aan de kust. en kun je me dan vertellen waarom dat vuur ooit is geblust.…

Begin van het einde, Nog niet dood maar herinnering. Het komt overeen met het ander, Het vers einde en een vers begin. Ga nu weer opnieuw het leven in. Ik hoop dat ik niet zal leven op enkel en alleen een herinnering.…

een lied zo zacht een herinnering lijkt op een lach ik zie een meisje alleen verlaten er zijn zoveel problemen maar dat ene mogen we niet vergeten niet vergeten die herinnering…

Ik herinner mij zijn grote handen Ik herinner mij ook zijn sigaar Ik herinner mij de sigarenrook Ik herinner mij zijn kachelpook... Ik herinner mij zijn vette soep en ook zijn zaterdagse schollen maar ook herinner ik de immer vette troep In keuken en op tegels, maar ook zijn heerlijke kippenvleugels...…

Herinneringen komen boven ik had het niet willen missen nee voor geen goud 'k zal het ook nooit wissen en ik glimlach ...…

, en ligt beneden Nu gluur ik voor even naar de hemel want daar ligt mijn beste herinnering zij, mijn liefste, zorgt dat ik even wemel en de zon zorgt voor haar glinstering…

Het blijft zo pijnlijk zo tastbaar dichtbij en elke nieuwe dag voel ik je nog bij mij Tijd die verstrijkt en toch went het niet ik moet nog zo leren leven met mijn verdriet Het voelt zo anders zo onheilspellend kil mijn leven verandert zonder dat ik het wil Niets is terug te draaien ik mis je lach en je traan ik ben nog steeds verbaasd…

Niets liever dan de liefde voelen, de oorlog Aan de smart Verlangend naar de nog onbekende herinneringen die al bekend zijn in mijn voorgespiegelde herinnering…

te schrijven te schrijven over muziek om de herinnering te laten beklijven de herinnering zo uniek om de taart te proeven de smaak van zoete koek maar de herinnering beklijft niet daarom valt het doek!…

Herinneren mij later, van wat eens was geweest.…

De Klappers die staan roerloos langs de post En in de verte hoort hij kamponghondjes blaffen Hij had zo graag nog even willen maffen Maar het was tijd,zijn maat moest worden afgelost En even later loopt hij de hondenwacht Met in de arm, op scherp zijn dienstgeweer Hij vreest gevaar, en dat komt altijd weer Benauwder nog dan overdag--dat is…

..en in mijn geest bewaar ik steeds de herinnering aan jou aan hoe je lachte hoe je keek en aan wat je zo graag wou nooit zal ik nu die lach weer zien en je bescheidenheid maar in me blijf je wel bestaan ook al ben je "uit de tijd"..…

Kan ik me niets meer herinneren waren misschien dwaze verbeeldingen over trouwe liefde die zo op de tocht van de straat, in drift en onbeholpen bezield denkend aan jouw armen met een ander om de eerzucht vocht.…

herinneringen weer gegeven op albast vergeetmenietje…

Aan het strand van Tanganica blikkerde mica in het zand. In de schaduw van de palmen hinkten we naar de waterkant de voeten heet van zonnebrand. Aan het strand van Tanganica viel de wind vaak op het meer. Dan rezen hoge golven op en neer. Wij duikelden lijk hondjes over die reuzen, en dan weer. Aan het strand van Tanganica…

ik zag je in het duister daar waar niets te zien is maar wel mijn fantasie ik zag je daar waar ik ophield nog te denken aan wat en wie mijn dromen werden wat ik wilde in gedachten die verstilden zonder woorden maar met beelden ik dacht aan toen de vreugde die we deelden maar op hield te bestaan jij ging weg ik moest je laten gaan…

Van uit hare ogen licht een wondre vreugd, Die langzaam dooft in stille mijmering: - Dus zie ik de oude, die mijn droeve jeugd Vergeten leerde, wat ik zwijgend leed, In 't bonte waas van mijn herinnering.…

wil ik schrijven maar mijn handen zijn zo zwaar honderd dingen wil ik denken maar mijn hoofd dat voelt zo raar te veel beelden in gedachten en mijn ogen zijn te nat iets van troost wil ik verwoorden maar ik weet niet hoe en wat de leegte is mij veel te groot om verdriet te verdringen en vind ik enkel nog wat rust in mijn herinneringen…

Je lach die met goud op je gezicht was geschreven herinner ik me in flarden, vaag en altijd maar even Je naam daarentegen met mooie grote krullen geschreven is me tot op de dag van vandaag altijd bijgebleven…

voor mij herinneringen met zoveel waarde ~*~Gerde~*~…

Herinneringen bijgeslepen in mijn hoofd werkplaats van de tijd…

laatste wat nog rest van jou Maar de mooie herinneringen die jij me ooit hebt gegeven zitten dieper in het binnenste van mijn ziel dan de eenzaamheid ooit zal raken…

Herinneren is reproduceren van beelden uit de jeugd vervlogen periode vol traag verdwijnende onbezorgdheid verloop is stotterend niet gelijkmatig nu eens snel overspoeld door messcherpe prenten dan weer lege laden in de grijze cellen met veel moeite plaatjes te voorschijn persend uiterst langzaam verhelderend: eerste auto’s in Fordparade…

Over de huizen - de kramen op de wind over de rivier sneeuwt ijl het carillon De Geuzen zyn in de Bommlerwaard gevallen zy hebben my ontnomen met syn allen een hupsche Schans .. Naar de horizon tuimelen de klanken de zwarte kartelige rand der strenge Veluwe over de groene golven van de Zuiderzee De Geuzen zyn .. Over de terpen van…

een souvenir voor mijn gedachten die in donkerzwarte nachten adem, licht en vangnet was mijn hand en mijn gedichten las en daarin de liefde vond een rimpeling in het water die ik meedraag tot ik later de herinnering vergeet zodat niemand dan nog weet waardoor de rimpeling ontstond…

tranen in je ogen tranen in je hart een herinnering een glimlach op je lippen een glimlach in je hart een warme herinnering aan de liefde die ze je gaf voor altijd in je hart…