Netgedichten

netgedicht (nr. 7.721):

Herinnering

Aan het strand van Tanganica
blikkerde mica in het zand.
In de schaduw van de palmen
hinkten we naar de waterkant
de voeten heet van zonnebrand.

Aan het strand van Tanganica
viel de wind vaak op het meer.
Dan rezen hoge golven op en neer.
Wij duikelden lijk hondjes
over die reuzen, en dan weer.

Aan het strand van Tanganica
ademden we Afrika in en uit.
We zagen de zwarte vissers
hun netten trekken bij hun schuit.
O-is ! O-is ! zingende vooruit.

Aan het strand van Tanganica
blikkerde mica in mijn hand.
Mijn hoofd vergat die mica.
'k Ben in een ander land.