Alle inzendingen over schaaf

woorden ik schil ze af een voor een ontfutsel de weerbarstige huid ik schaaf en schuur ik schrap tot op het bot als we uitgevochten zijn blijven we naakt achter…

Berisper van mijn dicht, dit woord laat ik u weten: Schaf beter spijs als ik en nodig mij ten eten, Of neme mijn onthaal, zulk als het is, in 't goe, Of laat mij ongemoeid, en houd uw snater toe.…

Volksgezondheid zal op grond van de bezwaren Nog eens kritisch gaan studeren op Red Bull Was de cafeïnedrank tot nu vet cool Het vliegen blijkt toch niet zonder gevaren Als de soap van BZN straks door zal gaan Schaf ik nu maar vast wat extra kratjes aan…

abacus let op mijn tellen dus som op mijn zonden als ik schaaf aan mijn vel en naar beneden wil ronden laat een gram door meerderen delen klaar op mijn vorige min opdat zij dit leven kan velen aan 'ergens op rekenen' heb ik geen zin…

Vanuit het dodenrijk verzocht mij Driek (Diens naam gebruik ik om me in te dekken) Om eens de stoute schoenen aan te trekken Voor mild verpakte snelsonnetkritiek: Wilt u, collega‘s, naar de winkel gaan, En schaf u daar zo’n handig telraam aan.…

Wanneer de dagen korten, wordt mijn rokje langer Wanneer de bomen ruien, schaf ik truien aan Wanneer de winter komt, zal ik in bontjas gaan Pas als het lied van lente ruist – als van een minnezanger – En zomernachten nakend zijn, dan voelt het bloot senanger…

ik heb mijn basten afgepeld en krab het vel over mijn been het kwetsbaar ongekorven hout door eigen hand geschonden tot op het bot krijg ik het koud de krullen liggen om me heen vermengen zich met druppels bloed het boomsap uit mijn wonden zo schaaf en schrap ik ieder woord totdat ik niets meer overhoud…

Opgejaagd door tollenaars leef ik uit lege koffers liefde lap ik aan de laars van stampvoetende joffers ik schaaf mijn hart over de grond die alleen de vorst verstaat smelt mijn ijzig oorlogsfront in de wortel van de haat en laat me bij het weerzien voelen wat ons diep verbindt je lange haar over de striem van mijn vluchtweg in de wind…

laag voor laag de ondergrond bleef traag wilde niet witten schuurde tot het bot polijstte zacht oneffenheden toch donkert het verleden breekt wit door alle kwetsbaarheden ik heb je nerf ontdekt en schaaf het oude hout snel weg je vlamt in weer geboren worden jouw kleur zal ieder nu opnieuw bekoren…

nacht schaf raad nu de woorden van dit vers zo tastbaar worden besloten ligt in deze zin waarin ik nog kind was in de vergane tijd van mijn geboortehuis wakend in de tijd zag ik stil op gebonden aan het heden sta ik en hoor verre gezangen ten prooi aan het honende gehuil eeuwen zijn spoorloos heen gegaan verloren in het kosmisch…

hou van me met je hamer, verwen me met de zaag de schouwarts zegt: ‘t valt me mee want je hart is mooi gebroken hou van me met je drilboor, streel me met ‘n schaaf de schouwarts zegt: ik zie een deuk in ‘t vertrouwen en ‘n krasje op je ziel hou van me met je beitel, bemin me met je bijl de schouwarts zegt: de schade…

Ik schaaf aan wonden van mijzelf en fluister angst ik kan niet alles al zeg ik anders het diepe soms zo diep al lijkt het maar zo en toch? -waarvoor die angst- Mijn eerste angst overwonnen trek de pleisters weg mijn wonden zijn er niet zichtbaar voor een ieder ik glimlach ik speel -waarmee?…

Schaf schoenen aan, ga stevig stap voor stap. ------------------------------------------------------------- uit: 'De geur van kruizenmunt slaat over', 1998.…

En, wat schaf jij aan als Kerstcadeau? Och, vergulde oogkleppen, dacht ik zo……

gebruiken met pigment en kleur uit de boekenrij vol alchemie van nader vast te stellen tijden vaak waart hier de wereld van hiernaast nog rond met verbaasde ogen zonder mond zij golven hun voelbare muziek met info door mimiek ik schep geen kunst maar balanceer in liefdevol creëren op de grenzen van volmaakt als ik aan een stukje hemel schaaf…

gesteld maatschappij zonder verstand Het belang zich te onderscheiden van al ander leven de eenzaamheid doet lijden steeds in competitie na te streven We kunnen toch gewoon alles delen dan hoeft niemand meer te stelen en spijs vult alle kelen Oh ja, Dit kan, We zijn immers met zo velen Wees dan egoïst en grijp dan toch de macht schaf…

Je hebt mijn basten afgepeld het verwondde het vel over mijn benen hoe kwetsbaar ongekorven hout in mijn jaarringen verteld door eigen bijl en schaaf geschonden in onbewerkte en ruwe staat, wat terugslaat naar eigen schenen en verwijst naar oude wonden.…

wellicht dat je je weg niet vindt blijf niet staan, niet staan al schaaf je benen en handen. vergeet hun bedacht gezag, wanneer de draken slapen móet je gaan. ontvlucht de kloof, al lijkt die afgesloten, de draken slapen doof hun koppen op de poten. ontken de doornen en de keien.…

Dat heet reclame, mocht je het zat zijn, schaf je een sticker aan, die voorkomt dat je bus overvol raakt met dingen die je toch niet lezen wilt. Een inbox van je computer, wordt aan alle kanten belaagd door gasten waar ik niet om heb gevraagd, variërend van horloges, palmen, pillen en seksueel getinte narigheid.…

bestaan Zondags stil en kil rijk verleden treurt op de Utrechts Oudegracht Omgeving waar ik even geen deel van uitmaak door ‘n jamais vu Voel me zielloos herken m’n spiegelbeeld niet in de winkelruit Besef dat ‘t gevoel een reflectie is van een sombere stemming Denk me in ‘t gareel dagelijks ritme hersteld keert m’n ziel terug Schaf…

Schaf de troon af. Verbied het kale graf en de bedelstaf. Schenk de stilte aan de stad, het tumult aan het moeras. Vervloek de hittegolf en het ozongat. Streel wat ademt binnen handbereik. Kus de lucht. Herinner de lente die klaarlag in de schaduw, Speelse kat.…

en vindt slechts onbetaalde rekeningen de dichter schrijft zinnen als: - in je ogen ademen oude zielen - (hier moet nog naar gekeken worden) de dichter levert ook vandaag weer niet een wezenlijke bijdrage aan de gezonde woordeconomie de dichter verschuift een woordje naar het puntje van zijn tong en gooit het voor de wolven hanteert de schaaf…

krab en schaaf de huid. werk het gelaten de deur uit.…

LOUW spaart geen schuier voor zijn buis Of water voor ’t gezicht; Zijn haar is altijd glad gekamd, Zijn schootsvel net en dicht; Zijn hamer, beitel, schaaf en zaag, Die hij met werken won, ’k Geloof dat hij ze in orde houdt — Ze blinken in de zon. De meeste klanten van zijn baas Zijn wat gesteld op LOUW!…