Alle inzendingen over zaal

Adem die soms Niet eens aan Zichzelf toekomt, Te kort schiet Of overslaat, Krijgt nieuwe Kracht, nieuw Elan dat krachtig Als de branding Aanrolt uit de Volle zaal hier Voor mij, die Mij de energie En meer dan dat Teruggeeft als Ik haar gegeven heb…

is er een dichter in de zaal die mij met een wijze blik kan wijzen op de puntjes op de i de waanzin van een woord is er een dichter in de zaal die mijn gedicht kan reanimeren ik heb alleen maar toegekeken hoe ik vol wanhoop en ernst gedichten open snij en dood laat bloeden laat deze overleven, laat dit de vanzelfsprekend tijdloze tussen…

vragen stellen over aarde en de dood mag ik grijs jouw haren tellen en je wijsheid drinken als een kalf de melk mag ik – jouw hand in de mijne aan de hele nieuwe wereld wennen en achteraf de troost verkennen van verhalen zonder taal dan mag jij me minder plots verlaten en pas dan mag er een stilte in de zaal…

Wat het mooiste Uit mijn carriere Is, vraag je mij, De volle zalen, De schaterende lach, Energie die naar Me toe komt rollen Uit die enthousiaste Zaal - Dat denk je misschien, Maar het verzinnen En in elkaar zetten Was voor mij het Diepste gevoel van allemaal…

duizenden kinderogen nog knipperden zij op klein vermogen in een zacht heen en weer bewegen kwamen zij weer tot leven ademden hoorbaar uit zo lieten handen in een sterke kramp eindelijk hun vingers weer vrij in een opluchtend gebaar in brekende stilte rezen zij als een man op van hun plaats zongen en klapten het dak van de zaal…

De mensen tegenover je, die kun je niet verstaan vanwege keiharde muziek pal achter je vandaan en tussen al die mensen in die enorme zaal voel jij je de eenzaamste van allemaal.…

in het verpleeghuis elk een bed alleen op zaal op reis naar huis -…

Tot dusver leek het einde meer dan zoek Om bel- en eetlawaai te overstemmen Zijn rolprentproducenten niet te remmen In geluidsgeweld bij films op het doek Straks hoor je enkel nog gedempt gekuch Men wil het liefst de stomme film weer terug…

Hoe holler de taal Hoe voller de zaal (En ondertussen schrijven de stuurlui aan wal hun distichonnetjes!)…

Oud weermiddel: wat wrakhout en zeil dat bolt in de bres uit verre zalen de wind die draden zingen laat…

Ex Nederlands Jeugdtalent Alles voor je gehad En met niets geëindigd Bij Profclubs in de Zaal én op het veld als Voetballer terecht kunnen komen In Nederland, Duitsland en Spanje Als het anders was gelopen Dan speelde je in de Zaal én op het veld in Oranje Je maakt altijd je eigen keuzes Maar het lot en de mensen bepalen of je er gaat…

Bij een missverkiezing in Heeten Heeft een kok in de jury gezeten Hij sprak tot de zaal: 'k Vind ze echt allemaal Gewoonweg om op te vreten…

Schrijver en tekenaar treffen elkaar in een zaal vol schone werken: hun levens en kunst waaien samen over de wereld.…

Kolderiek periodiek (nr. 4 uit een reeks van 100) Een zaal vol slapende mannen vormt het Snurker mannenkoor...…

samen in de kamer en toch, je bent er niet helemaal we gaan naar bed, niet zoals ik verwachtte ons samenzijn is niet als toen toch liggen we hand in hand maar je neemt al weer niet deel soms huil je zacht, heel onverwachts ik vraag waarom je kijkt in het niets je drukt je heel vast tegen me aan en toch raak ik je kwijt nu een gesloten zaal…

We staan gespannen bij de poort met pathos aangekondigd; Van Stewboss naar Chip Taylor Johnston en Lonesome Bob Slobberbone meets Tony Joe de kop van Eaglesmith van kleine zaal naar grote zaal een fotograaf omarmen in zwarte hoeken vullen we de magen en spreken luid van wat we zagen tegen de nacht zijn we naar huis gegaan een…

Als ze de zaal betreedt verstommen alle mensen vrouwen, mannen, kinderen een stiltekleed valt over hen neer zij heeft zo'n scherpe blik het snijdt door iedere huid niemand kijkt op of gaat zomaar de zaal uit haar hart is vol vergeving als zij jou aanraakt voel je de gloed van die beleving zij is ongemerkt in ons bloed gekropen zij…

het doek is gevallen zijn muziek, uitgespeeld de laatste adem een ingedrukte toets blijft onaangeroerd de zaal, in stilte © avriends - 2008…

Grote gedachten passen niet in zalen Noch in teksten; als je ze wilt vertalen Naar woorden smoort dat in de kiem De grootste denkers blijven anoniem…

We zullen moeten amputeren, oppert de chirurg achteloos terwijl hij zich laat afleiden door de langbenige stagiaire die kortgerokt door de zaal loopt.…

En als de zon voor de uittocht uit haar zaal Zich peinzend-artistiek staat te draperen, Of zo -, Of zo -, en groenig irizeren De feeërieke zomen van haar shawl, En ongeduldig de avondster 't portaal Ingluurt, of 't nog niet klaar is, dat proberen, Hoe 't grootst effekt zal zijn van mooie kleren, En maar vast waagt zijn blauwfonk'lend signaal…

Witte room, gladgeschaafd, glanst op het huis in Meersel-Dreef, waar blije geruchten rondom de toog klinken, en drankkluchten baas en klant één doen zijn in stemmengedruis. Hier blijft herrie gemoedelijk en kuis. Oud vermaak mag menselijk brein verluchten: kinderlijk verleden bewaart zijn vruchten: allerlei speelgoed geniet knus tehuis.…

De tonen strelen je oren De noten springen bij voor een geheel aan mooie klanken Hoewel het licht aan de einder de deken over ons heen trekt houdt deze zaal het gehoor Mooie instrumenten klinken subliem; muzikanten halen, alles voorzien, maximaal uit Het podium davert, terwijl de zaal, met vele voetjes van de vloer elkaars kwaliteiten…

Ze hebben kort na aanvang al de zaal verlaten. Van ’t lachen gierden zij, de stoelen waar zij zaten zijn nat gepiest, die van de vrouwen nog het meest. In alle steden waar hij optrad was het feest, liep men tot laat in polonaise door de straten. Kijk, die zijn naar Dorrestijn geweest. Ze hebben kort na aanvang al de zaal verlaten.…

in Utrecht eens per jaar een hoogtepunt voor dichters, excentriek of juist gewoon om in de zaal of bij de microfoon te zorgen voor gehoor of voor een stunt je praat met hem met haar, met die en die in Vredenburg, de Nacht der Poëzie…

ik speelde toneel met hart handen en voeten maar gaf veel te veel na het applaus was ik leeg vond mezelf terug met een stuk in mijn kraag als decor van gisteren in de zaal van vandaag…

Is er misschien een dokter in de zaal ?…

aan een tafeltje En worden we vriendelijk Gevraagd of we gaan voor De bal gehakt, dan wel Voor het procureurlapje - Ik heb geen idee wat het Kan zijn, maar kies toch Voor het laatste, en voel Dat het voorlaatste leven Langzaam uit deze zaal Verdwijnen gaat - De dood wacht…

Je kijkt net de andere kant op Alles glijdt onder je vandaan Je denkt in je hoofd Hoe het verder zal gaan Je kijkt in de zaal En de plek waar je wil staan Je kijkt in de lucht Je ziet de volle maan…

Zal ik van de wereld zijn Mijn haren in een schutkleur bleken tegenstanders tegenspreken met bovenlijf ontbloot misschien Eens onbevreesd de zaal betreden. Voor haar en iedereen te zien Een spuuglok van mijn voor- hoofd vegend; als teken van beschikbaarheid…