282 resultaten.
Schip
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 959 Ik dacht
jouw kleuren vervagen
in het licht
van de zon
maar jij blijft
een regenboog
aan de horizon
ik heb de hoop
al laten varen
het anker
gelicht
dobber stuurloos
richting haven
dit onvoltooide schip
maakt water…
Soms, ooit, eens
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.865 Soms is mijn slap omhulsel flexibel genoeg
om op te veren, soms ben ik
als anker ingegraven en verstopt.
Soms heb ik aan een woord genoeg
om over het plafond te lopen
en te voetballen met de zon.
Soms ben ik te blind om dichter
bij te komen, bij te leven,
alleen te dromen.…
verslaving
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 1.919 Ik verander niet echt
Ik verander mijn gedachten
Ik leef niet echt
Ik wacht
Dagen worden weken
Leegte wordt lucht
Schoonheid blijft achter
Zucht
Adem
Rook kanker
Peuken als anker
Om in de tijd stil te blijven staan…
4 okt NK jeugd snelschaken 2008
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 180 Vandaag spelen we het Nationale spel
Met slechts 5 minuten per partij
Lang nadenken is er niet bij
Want schaken doet de jeugd heel snel
En vind je de uitslag niet terecht
Dan haal je bij Anker maar snel je recht…
Graag
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.380 Handen als ankers
diep verzonken in zee
gesmeed tot één roep,...
' Mijn vriend '
' Mijn vriendin '
' Mag ik je? '
' Mag ik jou? '
- G R A A G -…
Tijdloos Mykonos
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 228 Veilig aan het anker.
Ruimte lijkt hier ruimer.
Tijd tijdlozer.…
dichtje voor es
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 692 een karamellen vers
waar niets rijmt en
zij zichzelf niet vindt
voelt zich uitgevonden
gelijkertijd terra incognita
een witte vlek op een kaart
land nog niet ontdekt
een eiland dat roestig
de ankers omhoog
met volle zeilen lucht
hemel en water verwekt…
wordt je warmte koel
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.477 ik wil en
zal me geven
tot er niets meer
over is en ik
weer in je armen lig
draden die
gesponnen zijn van angst
vervlochten zijn met pijn
mogen nooit meer
anker zijn
je moet ze breken
anders gaat
je jeugd zich
morgen wreken
als we samen zijn
wat genot
moet worden
is dan schuldgevoel
kap ze anders wordt
je warmte koel…
Op een walrus (naar Kees Stip)
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 70 Een walrus kwam in Rotterdam
Per vrachtschip uit Archangel aan
De loods aan boord bleek een mevrouw
Dat zag het dier betrekkelijk gauw
De ster, het anker op de kraag
De echte loods dat was de vraag
En daarom sprak hij beste zus
Daar is de wal ik ben de Rus…
Depressief II
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 978 Laat je hoop niet varen
Wie zoekt die zal vinden
Een probleem is een tijdelijke toestand
Waaraan je zelf een draai kunt geven
Laat je er niet door verblinden
De boot is nog niet vertrokken
Maar je zult sterk moeten zijn
Het anker lichten is zwaar
Maar het is jouw zicht die bepaalt
Of het anker groot is of klein…
En je hem met beide handen…
Alcohol
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 490 Brengt u anker, kruis en hart.…
Een te groot verval
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 127 je schipperde
maar kon
de koers niet houden
roeide tegen
stromen op met
een te groot verval
pas later
in rustiger vaarwater
kon jij gaan ankeren
de kade trok je niet
voor een plaats in het groen
zou jij alles willen doen
jouw elementen
zijn nu in balans jij bent
op het water aangeland…
weerschijn
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 93 de spiegel ziet mijn zee
achter holle ogen tranen
enkel slierten zeewier
in mijn schedel ankeren
verwaterd wrakhout vermolmt
de herinnering aan uitgroei
maar kiert naar buiten
binnen rest slechts het grote geheel
en ik
ik at de dag die ziltig was…
In het ongewisse
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 103 ik wil het
weten vergeten
maar de ankers
laten niet los
trekken nog
steeds hun sporen
onuitwisbaar ook
op de harde rots
ooit zou ik
de lijnen kappen
in het ongewisse
verder gaan
maar ik had
niet de moed om
alles te verbreken
de rode lijn is gebleven
heb me geschikt
in een leven
waarvan de schaduw
steeds voor mij zal staan…
ONGETUIGD...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 336 Niet langer
kiezen we
het ruime sop
Niet langer
verlaten we anker
huis en haard
"Het is op"
zei jij
voorbij het praten
Ons schip
heb ik eigenhandig
het strand opgetrokken
Het zeil gestreken
in het vooronder
geborgen
Onttuigd
ligt het te verlangen
naar morgen
...misschien?…
Late regen
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 444 Eenzame huizen
liggen als zieke dieren
op de ingevallen flanken
van de heuvels,
uit de grijze verte van de zee
zeilen vruchtbare wolken aan
en gaan voor anker
in de stoffige vallei.
De aarde drinkt met
kletterende kaken,
in het duistere woud likken
onrustige herten zilveren druppels op.…
Schildering
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 637 Blauwer
Dan de lucht kan zijn
Schilderde hij zijn hemel
Verdwaalde bladeren
Keerden niet weder maar
Gingen voor anker op het doek
Geschilderde tranen
Vielen sporadisch uit
Het zich verspreidende wolkenveld
Het lege
Vulde zich met emotie
Vloeiend uit een versleten penseel
Een engel
Zag tot zijn genoegen
Hoe hij zijn inspiratie…
Golvende dromen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 218 de wind maakt
golfjes op het water
zeilen glinsteren
in de gloed van de zon
het bootje deint
dromen spiegelen zich
in pastellenlijntjes
meeuwengeluk zweeft
langs het hemelsblauw
het anker glijdt
haakt zich vast
vrijelijk tussen het groen
ogen strelen het
gevlochten scheepstouw
is er nu nog iets
wat ik wensen zou...…
Min streel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 233 Snellen van dag naar dag
minnen van uur tot uur
mis verstaan op hopen
anker voor het heilig vuur
verkwikte kakeling
de zon een kwelling
voor het ochtend wordt
snakkend naar verkoeling
opgehangen
de stille getuigen
berekend naar buiten
kussen mijn
heilloze lippen
het kent nog geen naam…
schrijven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 60 in het stille rijk van papier en pen
laat ik mijn gedachten dansen
vrij van het wanneer en het hoe
als ik ze in de inkt laat stromen
de woorden worden als ankers
waarmee de chaos verdwijnt
als de golven in ochtendmist
het hoofd leeg
het hart ontspannen
vind ik zo de rust en ruimte
in de stilte van eigen woorden…
Zweefvliegvluchtfladder
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 416 Ik werp mijn anker naar de zon
schep deeltjes, zie ze reizen
met bloesemwolken over de zee.
Ik blaas stof over mijn haven
duizel onder het verborgen licht
en het diepblauwe gezicht.
Ik vluchtfladder uit gedachten
rijg een snoer van lente
over al mijn eenzame nachten.…
Lilium
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 230 recht vaart zijn schip
landtongen vermijdend
waar wijsheid niet
voor anker ligt
zegenrijk is hij die de zee
der verlokking trotseert
voorbij wacht hem de bloem
van ‘t schone leven
zie, hoe senang en zuiver
de lelie open bloeit
een minnezang zwelt aan
hemelwind draagt verder dan…
Als de draden breken
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 184 je dacht het zijn
in eeuwig duren
bestaan in verder gaan
maar als
de draden breken
die je zekeren aan vaste grond
zal afhankelijk worden
van de toegeworpen koorden
de manier van overleven zijn
de enige verlichting
van het ankeren is
delen van onzekerheid en pijn
eindelijk jezelf geven
zwevend tussen dood en
toch nog hoop…
Lichaam VIII
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 (geboren worden – leven - sterven)
lichtsporen die klonteren
tot blote voeten in vette klei
de Melkweg wapent ons
met hagelwitte tanden
we planten een vlag in dit pak van
vlees en bloed en klampen ons
vast aan aardse gewoonten
lichten het roestige anker alleen
voor poëzie, liefde of de dood…
Doorschemer
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 54 als de hemel stilvalt
die voor zon moet doorgaan,
in gesloten ogen schuilt
dan liggen rijen dagen aan,
voor anker in labiele zee, met
tegenpijn die regen huilt
bij kalme deining, immers,
milde golven van randlicht
donkeren monochroom
zodra als glimp gevangen
of misschien als fonkeling
in een trage dagzoom…
schipbreuk
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 199 het schip dat wij voeren
jachtte door bekende wateren
of dobberde door nieuwe
groeiend naar volwassenheid
met en voor mensen
reizigers van het ruime sop
werd het langzaam maar zeker
van lonkende haven tot thuis
daar afmerend en ankerend
ons met en aan elkaar lavend
konden wij laden en sterken
alvorens de tocht te vervolgen
als dan…
Schipbreuk
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.407 De boodschap sloeg me van mijn ankers:
Woont er....
Woont er in jou nog iets dat liefde heet?…
dagje Vlissingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 379 je hoeft niet eens 't water in
om te verzuipen
zee en lucht
't is één pot nat
paraplu's sneuvelen
aan het regenfront
plassen fronsen boos
om de drieste wind
verlaten terrasjes schuilen mismoedig
onder drijfnatte parasols
in café 't Anker vinden we troost
en een Bossche Bol…
Inspiratie
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 761 Inspiratie gloort aan de horizon
glooit licht in de zon, van
links naar rechts, dan hoog en weer laag en
vice versa, wederkerend onbegrensd bevrijdend
soms peinzend zoekend naar een anker
dan weer soepel glijdend op het wit
van de sneeuw in de ruimte van het hooggebergte
als scherpzinnig geestverwant, mijn beste kameraad,
mijn trawant.…
MEEUW
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 159 De roep van de meeuw
om zijns gelijke
scheert vroeg
over het water
zijn kop geheven
op de wind
zijn roep onbeantwoord
alles stil
en toch
zo
veel later
vlijt zich het water
langs het schip
aan lij
als hij neerstrijkt
op de mast
voel ik zijn vrijheid
dan sta ik op de boeg
en haal het anker
voor de tros
we gaan weer los…