433 resultaten.
Paradijs maart 2020
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 68 Op de kale takken bloeien kwistig
de magnolia's
als romig witte wolken
ook de prunussen staan volop in bloei
's winters bescheiden
nu een explosie van roze bloemen
mijn eigen paradijs
mijn stek onder de linden
kom
dan vieren wij het voorjaar
en vellen de appelboom…
Shinji Ono
gedicht
3.0 met 503 stemmen 44.266 geen uitbarsting van woede
berusting bij oude Fuji
timide rookpluimen
een stille traan van magma
de zoon van de keizer moest gaan
bij het licht van de rijzende zon
naar kolkende krater
aan vreemde stroom
een strelende voet
veroorzaakt eruptie
bescheiden glimlach en
buiging van rijzende ster…
Mooi mens
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 405 het ene lijf is zeker
het andere niet
al zou je verbouwen
gelaatstrekken vouwen
verrassend de gewetensstalen
van alledaagse vragen
mimiek vertelt het eigen bescheid
van zacht tot fel
en mijn ogen blijven eten
elk toegift op het vlees
ze vreten de complete
getoonde persoon
uitgesproken of bedeesd
maar verre van gewoon…
Geweld verdelging
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 150 Als er geen geweld meer rondzwerft
zal de wereld geen gebroken hart meer zijn
met een tranenspoor van verdriet,
want gekruist langs de vele wegen
zal de onweersbui van het betrokken gezicht
geen gedonder meer verstrooien over kale plekken,
dus de laatste overstromingen van emoties
zullen dan verdampen achter de bescheiden zon
en het hoopje…
OUDE ALPENBOER
netgedicht
1.0 met 12 stemmen 1.402 Met lijdzame dorst
schudt en spreidt hij het hooi
op de zonnige helling
vol geelgroene stoppels
blikt somtijds
naar die vertrouwde sneeuwtop
hem het verste wat is
zijn bronzen gelaatsplooien
bergen de bescheiden bloei
uit onweerstaanbare kracht
van kleine rotsvaste stee
bemoedigd
door verdwaalde vleugjes
altijd zoekende zeewind.…
Enigmatische Maestro
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 99 Een Wereldvorst is van ons heengegaan
Als de bescheiden Eredirigent
Van 't Amsterdams Concertgebouworkest
En chef van 't Philharmonic Orchestra
Wars van het overdreven theatrale
Gesticuleren, haar- en armgebaar
Met in zijn hand geen staf
maar een penseel
Die strijkers stuurde in zijn minimale
Aanzetten, subtiel, slechts…
- Mijn liefde voor je hart -
hartenkreet
4.0 met 32 stemmen 1.444 Elke dag speelt wisselend succes om
liefde, allermooist bescheiden parten.
Mijn bloedend hart, ik geef het jou,
adem sterk gekwetst zo echt emotie.
Het centrum diep gewond getroffen,
toch slaat mijn diep bloedend hart.
Tracht de eenzaamheid te vergeten,
deel de onverwachte bescheidenheid.…
De geest van Gene Cernan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 96 Als een bescheiden, blauw bolletje,
in een ontzagwekkende, zwarte ruimte.
Gene Cernan keerde bescheiden terug,
zoals alle astronauten voor hem deden,
met een vredeswens in hun hart.
The Voice of America verstomde.
Cernan sprak namens de mensheid.
Peace and hope for all mankind.
Eugene Cernan, commandant van Apollo 17.…
Niet te geloven
gedicht
3.0 met 71 stemmen 34.844 En ik bedeesde jongeling
moest nodig
de reine berk bezingen
en zijn bescheiden bladerpracht.…
droom mij
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 257 zuiver mij
van haat
van angst
en van verlangen
verwijder
onzekerheid
valse bescheidenheid
en agressie
ontvoer mij
in eeuwige vriendschap
corrigeer
mijn waanbeeld van bestaan
doceer mij
omtrent harmonie
in verloren liefde
promoveer mij
tot spil in eigen leven
geef mij mijn plek…
liefde in triptiek
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 379 ik zie zachtheid
in een sterk profiel
schaduw duidt de
randen van je ziel
je ogen glanzen
en de bloemenkransen
dansen op muziek
liefde in triptiek
mijn paletten klaar
de kleuren gescheiden
nog zijn vormen en
beelden bescheiden
ik schilder magie
met tijd die verdwijnt
jij verschijnt op het doek
in het rood van de morgen…
in een triptiek van liefde
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 799 ik zie zachtheid
in een sterk profiel
schaduw duidt de
randen van je ziel
je ogen glanzen
en de bloemenkransen
dansen op muziek
liefde in triptiek
mijn paletten klaar
de kleuren gescheiden
nog zijn vormen en
beelden bescheiden
ik schilder magie
met tijd die verdwijnt
jij verschijnt op het doek
in het rood van de morgen…
GEKRUID LEVEN
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 131 Gods eeuwige Boodschap
is een peperstruik
die pittig geurend wenkt
bij hem te toeven
binnen zijn luchtige twijgen
ritselt bescheiden spraak
vol onsterfelijke liefde
en opbeurend vermaan
wrijf maar een van mijn vruchtjes
tussen je handen fijn
het zal dan altijd huizen
in heel je wezen
mag geheimzinnig werken
onvoorziene zegen brengen…
Mart Smeets' Tour
snelsonnet
4.0 met 20 stemmen 617 Zijn gasten mogen af en toe iets zeggen
De prins is hij, nee meer, il est le roi
en denkt bescheiden: ‘Oui, le tour c’est moi!’…
Zo klein. Zo kosmisch groot.
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 54 Moeder aarde draait om haar as.
De maan draait om onze aarde.
in een onmeetbaar groot heelal.
Mensen draaien dol.
Onze klok draait onbekommerd door.
Totdat een zelfgemaakt projectiel,
ter grootte van een virus,
in onze zelfgegraven vijver viel.
Ons aller leven werd tijdloos stilgezet,
voor een paar weken maar.
Tijdloos staat gelijk aan…
Jovialiteit is schijn
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 166 geen bloemen of parfums
om jou te imponeren
ik kom met mijn boeken
om jou te ontmoeten
wat arrogantie lijkt
is verlegenheid
om emoties te uiten
naar een bescheiden buiten
mijn jovialiteit is schijn
bij nader kennismaken
blijkt introversie
meer mijn lijn te zijn
betoverd door je ogen
geraakt door je stralende lach
is mijn paradijs…
Hoe het leven tegemoet te treden nu je ouder wordt
gedicht
3.0 met 20 stemmen 6.856 Nee, met bescheiden animo en,
is die niet meer beschikbaar,
versleten bewegingen.
Besta ik straks niet meer,
kan ik alsnog gaan huilen
---------------------------------
uit: 'Voortgangsverslag', 2005.…
hoop
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 498 wat een pracht
om een zacht
benepen stem
zo ad rem
zich uit te horen spreken
moed is een flakkering van hoop
een stap naar voren
als het kaf en het koren
worden gescheiden
en bescheiden stemmen oprijzen
onderdrukkers merken tot hun afgrijzen
dat zij niet langer sterker zijn
dat de teugels hun ontglippen
de wereld op zijn kop gezet
en…
Pure schoonheid
netgedicht
3.0 met 93 stemmen 71 ik heb nooit
de taal van
snelle jongens
gesproken die
versierders kozen
op hun pad
was van de
kleine dingen
een vriendelijk
woord en de
warme hand
als die nodig was
wij spraken
slechts de taal
van ogen waarbij
als toegift nog
het lichte blozen
in onschuldigheid
zij bloeiden
in bescheiden
aandacht tot de
mooiste bloemen…
Onderhuidse warmte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 119 ik tast naar je
raak heel bescheiden
aan jouw zijn
zie licht dat
in het schijnen je
schaduw laat verdwijnen
en onderhuidse
warmte doet gloeien
van verbondenheid
tot strelen
langzaam verandert
naar passionele intimiteit
via roze naar
het donker rood van
alle remmingen ontbloot
de kleuren zijn verschoten
na een heftig samenzijn…
ik heb ingelogd in jouw
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 285 ik heb ingelogd in jouw bestaan
je geloof veroordeelt aan de beeltenis
uit mijn verleden, de glans in je ogen
gedoofd met zaailingen die ooit
mijn handen hadden geoogst
toch wintert mijn bescheidenheid
in dunne laagjes wit
en lief ik zelfs jouw sporen in de sneeuw
die ik volg terwijl de ijzel
mijn lippen trachten te sluiten
om mijn woorden…
TWEE GEESTELIJKE KWATRIJNEN
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 204 Zonder te zingen blader je in dat liedboek,
door geen kerk of godsdienstig koor meer gekend;
zijn kaft heeft de kleur van zachte vijgenkoek:
bescheiden zielsvoeding, steeds nabij - én zoek!…
Nieuwe tijden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 96 De ban is gebroken
het mag nu vrijuit
worden uitgesproken:
Vertel de waarheid hoe
waarachtig ze de waarheid liegt
vertel de leugen hoe waar alles is
wat ze in leugenachtigheid opbiecht
zoals op verre plekken
het daglicht naar de nacht
en de nacht naar overdag
verglijden
Zo moeten zij
de waarheid en de leugen
vals en bescheiden
ons…
Lost in mutation
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 23 Ik weet het nog zo net niet, inderdaad
Maar voegt hij bij zijn erewoord de daad
Dan is het, vrees ik, wederom
te laat
Voor nazaten zoals die van Korbaat
Die crimi van die voortplantingskliniek
Was niet megalomaan
maar geestesziek!…
STRIKKEN-JURK
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 8.914 Waarom keek Friso niet zo blij
't was een partij voor beiden;
alleen Mabel leek een scharrel-ei
en Friso te bescheiden...…
Kwijnen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 519 het zand is nat, suizend helm
vloekende meeuwen
rotte planken drijven
op het zoute water
langs de oude weg een zoekende man
gevonden met zilveren lantaarn
leidde door donkere dalen
smachtend naar gemoedsrust
van alle woede, laat hem varen
en hem in golven van liefde verdrinken
om het ongeloof te bezinken
en zijn bescheidenheid te openbaren…
Laatste oordeels klaar
netgedicht
3.0 met 40 stemmen 26 die zich laten zien
pas nu kan ik
de puzzel lezen
die ik toen niet
kon maken omdat
ik de harmonie van
verbinding niet had
mijn heden is een
rokend spektakel
van korte lontjes
bosjes rafels die nog
aandacht eisen omdat
ze niet klaar zijn
en mij de tijd en rust
ontbreekt om alles
laatste oordeels klaar
op te leveren de nodige
bescheiden…
mijn poëzie zwemt in het abnormale
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 348 mijn poëzie zwemt in het abnormale
gegrift in vernieuwende drift
in een wereld van louter plezier
schuurt het zelfs de teerste huid
ik spel woorden in dagen met lange passen
routineus ontdekkend in onrust
woordstrelingen in het nog onbekende
die geuren vormen in het onverklaarbare
met al mijn vermogen en bescheiden talent
maar in onverdroten…
draaideur
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 566 met waterpistool de albert heyn
binnenlopen, mensen daar
bang maken maar wel op een
bescheiden manier, je moet de
mensen rustig benaderen en
niet de stuipen op het lijf jagen,
beetje rondstappen met je flap-
schoenen en je rode neus op,
tot slot de groente water geven,
de wonderen van het kapitalisme
aanschouwen, jezelf de winkel…
WENS DIE STEEDS WEER KEERT
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.254 Mocht
in de stille kerstnacht
een kleine smeulende vlam
geboren uit de ster van Bethlehem
op me neerdalen, door mijn huid dringen
zich bescheiden schuilhouden
binnen aders en zenuwen
als een onschuldig brandend stipje
onder weke pollen vochtig mos
somtijds vermanend gloeien
of
even aanzwellen tot oplaaiend vuur
waarin moed en hoop liefdevol…