Alle inzendingen over bespannen

ik strijk over mijn hart bespannen met de meest gevoelige snaren geen elegie maar het is meer een adagio wat ik er inzie teder zonder klagen ik strijk over mijn hart en wil de wereld zachte klanken nadragen die op mogelijk zinvolle vragen en gedachten hopen antwoorden te kunnen openbaren…

God heeft een huis gebouwd en dak en zoldering bespannen strak met kommer, druk en droefenis, weedom er de bevloering is en alle wanden zijn bekleed met zorgen en met harteleed en in betreuren ingehuld; Hij heeft de goeden er in weggeloken en toegesproken: de sleutel van uw deur is het geduld.…

GOD heeft een huis gebouwd en dak en zoldering bespannen strak met kommer, druk en droefenis, weedom er de bevloering is en alle wanden zijn bekleed met zorgen en met harteleed en in betreuren ingehuld; Hij heeft de goeden er in weggeloken en toegesproken: de sleutel van uw deur is het geduld.…

Speel Jimi, speel laat snaren resoneren, als banden in een rauwe keel, de trilling intoneren Jimi, -SPEL- gitaren eren jouw linkerhand en snelle vingers, Hendrix- stand met snaren slim bespannen en Woodstock buigt, als eerste bommen vallen…

De hemel is met muizenhuid bespannen en insecten zitten met lood gevuld op straat als het geluid van brekend glas verbaast. Men ziet een hand die fles na fles de hand is van een prototypische bedelares! Ze ademt in en uit en dan vallen er woorden (het, is, roestig) naast de glasbak uit haar mond. Muizenhuid.…

Vingers plukken stralend zacht van gitaar bespannen snaren zomerseizoen melodieën wekken zegepralend rozen op stam dan… nog één keer zijn gebogen rozenbloemen heft stralend lachen naar de zon maar na prachtige melodieën beseffen ‘het is tijd wij moeten nu vertrekken buigen voor de gitarist’ onbetwist illusionist verdwijnt…

ik zag je door het landschap schuiven met in de bochten het kenmerkend overhuiven wielen rolden en wat grint spatte kletterend op de diepe plas maakte alles modderig en nat ook naast het pad onrust trok wat schichtig weer de kar bespannen met twee paarden waarvan de kleinste draalde stil was de horizon toen jij verdween…

beeld Van jou te vormen, Nu ik je al zo lang Niet meer gezien heb, Ga in mijn hoofd Terug naar vroeger, Naar herinneringen, Bewegingen, het ritme Van onze muziek, En wil je van daaruit Opnieuw construeren, Neem dan mijn toevlucht Tot de verf die mij nog Nooit heeft teleurgesteld: Laag over laag breng ik Je aan op mijn bespannen…

Wij gaan er samen voor een uur vandoor. ’s Avonds na zessen is de winkelruit van binnen manshoog met een doek bespannen. Gij komt er met uw ogen bovenuit. Vale personen maken zich gereed de boze geesen bij u uit te bannen, opdat geen pop zich met een man vergeet. -------------------------------- Verzamelde gedichten (1991)…

Met de strijkstok der ervaringen bespannen met eens door liefde vrij wapperende paardenstaart haren. Vreugdige melodieën camoufleren mijn vrijelijk vloeiende innerlijke tranen. Vrolijk dansende noten tussen neer dwarrelende bloesem die je in een veilige geborgenheid doen wanen.…

vertrouwen dat jij me waardeert die tweestrijd is nodig niet kort en niet bondig van de hak op tak en zolang het nog mag drink ik van jouw zee terwijl jij erin plast wanneer ik je vertel over golfstromen diffusie van zout en de dieren die omkomen werp jij je net uit, benieuwd naar meer meer dan ik je kan vertellen omdat de wereld bespannen…

De bruggen over de rivier bespannen met haar smalle bogen het bleke water, waarin hier en daar iets donkers wordt bewogen. De vrouwen komen af en aan, die in de kruiken water halen, en met een doek gesluierd gaan als in de Bijbelse verhalen.…

WIJ komen met metaforen, ja wij komen eraan met onbesnaarde gitaren bespannen met levend cellofaan wij bonte rovers, die muziek toveren uit alle holen in de mooiste registers van oude onvermolmde altviolen we zijn die gezichten die lachen in je marmeren tegels die patronen van je fantasie tussen de regels we zijn de wolken die nieuwsgierig kijken…

Op de ezel stond een spieraam klaar om met linnen te bespannen. De hoeken perfect haaks, was het werk van timmermannen. De schilder wilde eindelijk eens breeduit, niet gebonden zijn aan maten op zoek te gaan naar het monumentale, het ambacht achter zich te laten.…