Alle inzendingen over des

De eerste klant des ochtends om zes uur, in Amsterdam, de Uiterwaardenstraat. 'Je melk, Hans,' zeg ik. En hij: 'Dank je, maat." Het is niet niets, zo vroeg al achter 't stuur, de eerste klant des ochtends om zes uur. Maar hee, je kent je plek, weet waar je staat: in Amsterdam, de Uiterwaardenstraat, de eerste klant des ochtends om zes uur.…

Ik vind het wel een beetje laf Maar des te meer jij er heen draait, des te meer draai ik me ervan af.…

De boom des levens in de Hof van Eden werd door de zondeval de boom des doods. Het zware kruis uit deze boom vervaardigd werd gedragen door Gods eigen Zoon. Dood en zonde liet Hij achter in Zijn graf. Zo kon de boom des doods weer vruchten dragen omdat Hij vergaf.…

Des te leger mijn afstandbediening is druk ik vinniger…

Wij danken de waard, Omdat hij ons voedt: En d'edel wijngaard, Die dees druifkens zoet, Ons mildelijk biedt, Dit wijntje wil drinken Hij doet het ons schinken Uit liefde om niet. Drink al vrij dronken Van dees zoete most Zij wordt geschonken, Buiten onze kost. En mindert verdriet, Dit wijntje wil drinken.…

Het is stiller op straat het is vooral stiller in de harten van Nederlanders Zij denken mee zij leven mee zij beleven mee zij kijken mee zij voelen mee zij huilen mee zij en zij: wij herdenken nationaal de MH 17 vlieg/oorlogsramp!…

De kracht van de geest toont zich in stilte wanneer de weg naar binnen door de ziel in het hart het zwaarst is…

Onderweg naar jou beklim ik de berg van tijd -- die alles verbergt.…

spinnen zijn subtiel ragfijn is de val des doods voor gevleugelden…

overtuigd geloof daar, in het licht des aanschijns verblijft geweten…

Puurheid van water des ochtends in de winter: een hemels genot!…

Hoe ouder de boom des te blijer en malser de blaadjes in mei…

De boom /overwint, des levens amen.…

Het is zondag, de 13e augustus Van het jaar des heren 2023 Met blijdschap ga ik naar het Huis des Heren Gods onderkomen in de bergen Hier in Waldkirchen, Zuid-Duistland Laat Hij zijn nederigheid zien Niets groots, ’n altaartje, wat bankjes Geen orgel, toeters of bellen maar wel De kruisweg, Christus smalste weg, Mooi gehangen doch…

van bumper naar bumper haastig voort op weg aan de kant, stumper doe wat ik je zeg laat me er door stelletje secreten ik ga altijd voor dat moet je weten ik ben het signaal lees; het teken des tijds ik geloof niet in het verhaal over de jaren des onderscheids raak of kijk me niet aan mijn lont is o zo kort…

Zalig leeft hij bij de mensen Die met herte God betrouwt, Diens verkiezen, wil noch wensen Niet en zoekt dat na berouwt, Maar hert en wil gelaten houdt En volgt de wil des Heren. Dees lijdt En mijdt. Hij lijdt Gods daad En mijdt het kwaad: Dus mag hem hier geen onrust deren.…

Wanneer kringen kleiner worden. Banden nauwer aangehaald. Dichtheid dichter. Wanneer onenigheid eenheid wordt. Wanneer alle rook is opgestegen. Daar worden zure druiven zoeter. Ja, daar gist het bier. Wanneer de dichter uitgesproken is. Wanneer ons vuur gloeien blijft. Wanneer duister lichter wordt. Wanneer de stilte valt. Zo verdicht…

Toon je vriend des daags en ik zing de nachten door tot ik hoor de klink…

hij begint op de rand van de nacht de merel zonder partituur het concert des levens…

De denker des Vaderlands gaat dood maar tot dan gaat hij vooral over leven!…

Mijn hart gelijkt het jeugdig groen, dat asemt in den dauw des morgens; maar zwakt, des avonds, moe geleefd, vol stof, vol weemoeds en vol zorgens!…

de stroom des levens is als een eenzame rivier je komt zoveel tegen maar je ziet het niet tot hier tot het punt van herkenning een nieuwe stroom langszij een samenvoeging van twee levens dit gaat nooit meer voorbij als twee rivieren samen niet meer te onderscheiden waardeer je de kleine dingen laat je je leiden door de stroom des levens…

als opper-censor dit gedicht kon zien zou vast zijn schrei ontzettend hard gaan klinken en bleef hij op des dichters strafblad vinken: “lees Shakespeare! (Herman Gorter? Héél misschien)” des dichters gril schept vele rare rages in vorm en vent; vervolgens persiflages…

Wolken zijn diep zwart: de einder vol avondrood glanst des te sterker.…

al vroeg aan't werk de tand des tijds vreet alles zelfs buitenkanten…

elegie des doods mijn treurzang beklijft jouw nood het lichaam huivert…

WEL zalig is de man die niet de baan des bozen Betreedt, hij, die niet volgt de raad van goddelozen, Noch in de stoel van spotters zit. Maar vreugde vindt des herten in de wet des Heeren, En dag en nacht, daarin de wijsheid zoekt te leren, Terwijl zijn geest aandachtig bidt.…

Na één termijn verschijnt al zijn vervanger Dat spijt mij voor het vaderland, meneer! Keert nu nog wel een nieuwe lente weer? Of worden slechts de schaduwen steeds langer? Of je ze zomaar leest of echt een freak bent: Hier is 't zon- en zaterdag steeds Driekend…

De danser onthult verbaasd geheime deuren -- die niemand kan zien.…

Van het concert des levens, krijgt niemand een program, een al te waar spreekwoord, waar niemand omheen kan. Zelfs trachten erachter te komen wat je weg is, heeft geen zin, wat er voor je weggelegd is, komt toch wel, dus ga er maar niet tegenin. Want van het concert des levens krijgt niemand het program.…