Alle inzendingen over enkele

(april 2015) wetend, dat hier niet alleen maar lente bloeit... er groeit een wondertje op wattendons, de wereld gonst geluk klein spul en witte sokjes een jurkje zonder smuk, gebloemd met zoveel liefs in de verte blinkt een Barbiepop een roze fiets, een poppenwagen een zacht gebloemde meisjesjurk, daar zomaar in het niets…

Zonne stervend zonk in zee,- en een wijde wade spreidde op de brede kimme neer 't wolkenheer. Eenzaam ruist de duistre zee,- langs der duinen ruige kruinen, als met droeve dodenklacht zucht de nacht. Eenzaam, eenzaam ruist de zee, slaat de kuste zonder ruste,- moeder aarde ligt alom doods en stom. Op het woelend vlak der zee wislend…

Niet vreemd dat ze Pete Townshend van The Who Vanwege pornografisch internetten Een flinke poos de bak in willen zetten Want daar was hij natuurlijk wel aan toe Dat krijg je als je in bepaalde kringen Voortdurend "See Me, Feel Me" staat te zingen…

er komt een einde aan de groei, 3B! want Monatoon gaat bliksemsnel vervelen. de vraag is dan of dat nog valt te helen want zij is voor den drommel niet gedwee zij droomt al van een tent om uit te vechten wie tot de top behoort of tot de knechten…

Terwijl zijn flair afnam nam de vergetelheid toe handen verkrampten sindsdien hebben snaren niet meer getokkeld hij wuifde niet meer naar de nieuwe morgen zijn mond werd stil het hoofd leeg en eenzaam zag ogen niet meer stralen de geest verstarde totaal verstrooid en uit balans vroeg hij haperend om zijn moeders rozenkrans en…

het bed in een ziekenhuis haar laatste bed hij zoekt haar hand zijn bril verdwaald tussen oog en wang hij streelt kijkt wacht hoe zwijgt een man als hij verlaten wordt no hast gjin soargen mem bliuwt dy nei zingt hij zacht het klankspoor wijst haar de weg naar het witte licht…

Dagen schreef je en ik las je tot je schrijvende ten onder ging; en toen, opeens: je was niet meer een dichtersstoel bleef leeg jouw woorden stokten op een onbeschreven blad. Verlaten door de humor van een klaterende lach kijken we terug met stille glimlach naar je woorden waarin voortdurend zacht een glinsterlachje lag.…

Zal ik nu blij zijn, enkel om bloemen, Enkel om bloemen en lenteblauw? Zal ik vergeten, nu bijen zoemen, Zal ik vergeten waarom ik rouw? Zal ik nu dromen, enkel om rozen, Enkel om rozen en zonneschijn? Zal ik vergeten mijn hart bevrozen? Zal ik vergeten mijn wondepijn?…

Om terug naar uw stilte te gaan moet ik durven de bladeren zien die nu al gevallen zijn, al is het volop zomer. Om terug naar uw stilte te gaan wil ik zoeken, twijfelen, loslaten en me overgeven aan het onbekende. Om terug naar uw stilte te gaan zal ik zwijgen, rusten, danken en ook een beetje zingen, heel zacht.…

Natuurlijk, best belangrijk allemaal Zo'n Trump verrassend aan de macht gekomen En Hillary nam afscheid van haar dromen Maar nu weer naar het Sinterklaasjournaal Dat is nu eenmaal op óns grondgebied In deze tijd de allerhoogste Piet!…

Dagen droegen rust en stilte mijn woord vond er een oor al was er geen antwoord voor mijn hand voelde een andere hand die intense warmte straalde als een band die liefde bindt heb de mooie dagen als fraaie herfstbloemen opgeslagen saam gebonden met een kleurig lint moeder werd liefdevol gekoesterd door haar zorgzaam kind…

Enkel een woord, niet eens een zin, een enkel woord vormde het begin Gevoel op negeer, hart op slot, een enkel woord brak de sluiting kapot Ongeloof, verbazing, angstig en verward, een enkel woord opende mijn hart Jij opende mijn ogen, toen zag ik in, ik sta aan de voet van een nieuw begin...…

Waar vrijheid is daar groeit geen roos want enkel in 't beperken, het snoeien kan ze groeien. Waar vrijheid is daar zingt geen lied want enkel in 't beperken, het zwijgen kan het klinken. Waar vrijheid is daar is geen beeld want enkel in 't beperken, het kappen kan het leven.…

Zoete verkwikking in de strijd, koele omhelzing in de hitte, vreugde en vrede te midden het gewoel. Tedere blik uit de verte, zachte muziek op de achtergrond, geborgenheid zoals in het begin. Aandrang tot het goede, moed tot herbeginnen, zalving tot sterkte en vertrouwen. Geest die alles leidt, oorsprong en verwachting, wijkende horizon…

Als ik het had gezegd had je dan ook begrepen hoe ik van binnen brak en mezelf verloochende enkel en alleen om jouw liefde te winnen als ik het had gezegd had je dan ook begrepen hoe ik mij verborg mijn dromen sterven liet enkel en alleen om jouw liefde te winnen als je had geweten hoe ik heb geprobeerd om van je te houden als je had…

Geploeter in mijn maag Bliksem in mijn hoofd Een rauwe droom weggespoeld Door een plotse regenbui Niet enkel het wachten en verwachten Vernietigde mij Het was meer een bom vol haat en liefde Die ontplofte In mij Een enkel woord is genoeg Om de pijn te verzachten Om een glimlach te toveren Op dit betraand gezicht Enkel blijf ik wachten…

niet om het verleden maar de toekomst waar wij naar op weg zijn wat is geweest blijft hangen in het bagagenet van het geheugen je torst het mee zolang je het met verstand kunt dragen mocht je het ooit verliezen dan is alles verloren... ben jij de reiziger met oponthoud die wacht op iets waar jezelf niets meer van weet…

kent u dat meneer een voorjaarstrui dragen zo dat je er blij mee bent en de grond voor de tijd steekt een slobbertrui aarde aan de rand zwaaien zonder handen met een streek stomdronken aan de regen druppelen op windkracht tien de hooikoorts over de winter en natuurlijk god zeggen trap bloemen uit de grond de dijken hoger en…

Zo moe dat ik nog slechts kan zeggen in enkele zinnen dat beminnen het enige is dat echt telt. Geen geld, geen goed, alleen wat je doet met je hart. Dat tart alle verbeelding, alle woorden en zinnen.…

met een warm oor ga ik slapen je ruist als de zee zo vlakbij de woorden die ik je hoorde zeggen hebben daar even uitgerust geen duin verkruipt helm geselt de wolken je zwarte hoofddoek siert het contrast van niet weten stille verborgenheid en stappen vooruit…

je hebt geboekt maar niets klopt alles is verzinsel de gedroomde bestemming een gefingeerd landschap het fraaie uitzicht is een blinde muur en 't ultieme gedicht wartaal... zo blijkt het bestaan weer eens een leugen maar je moet er wel in blijven geloven als je leven je lief is Lejo van Kuijeren…

in de rozengaard naar de glans van jouw dageraad waarin een mens leeft zweven dromen om je heen elke dag opnieuw laat het verlangen niet los om het mysterie van de liefde te ontraadselen in één enkele melodie die het hart verstaat aanschouw dan de schoonheid voor het aangezicht die in één hart kunnen wonen maak liefde tot de grootste…

ALS ENKEL STILTE WACHT Als de maan achter de wolken glijdt en de nacht nòg zwarter worden gaat Ziet geen mens dat het meisje schreit en zichzelf met verwijten overlaadt Als haar alleen donkere stilte wacht waagt zij het ‘t eigen verdriet te zien Haar hart voel kil en zwaar vannacht ze is alleen, al zo’n jaar of zeventien Als ze…

Samen kan je heel veel aan Het geeft diepe zin aan je bestaan. Samen is alles prettiger, leuker en aangenamer Vertellen,lachen of een potje janken,kortom warmer. Samen zijn is dan geborgenheid en tederheid Steeds weer pijn doet het, het nemen van het afscheid. Samen broederlijk delen of geven 't Voelt rijkelijk en tint je ganse leven.…

hart van het vergankelijke van een kostbaar leven Een leven dat geliefd en geleden heeft Tranen stromen haast woordeloos uit de zielen van de getroffen nabestaanden Er volgt een massieve, ondoordringbare stilte waarin in menig oog diens geschiedenis nogmaals wordt beschreven in een taal die iedereen op dat moment begrijpt Deze enkele…

Waarom enkel bij Kerstmis ? laten we niet binden aan een woord. Steeds liefde zijn, zonder vragen, dan kan Kerstmis worden,.. alle dagen. (Wees vrede in jezelf en vrede heerst meer en meer..)…

de zee loost zonder einde het hoofd vol met gedachten de meeste verdwijnen weer snel als verse voetstappen langs de vloedlijn ik laat ze maar komen en weer gaan een enkele wee blijft heimen zoals dat gaat bij hersenspinsels in het land van Halfslaap terwijl de regen al weer boogt vlijmt één wolk nog scherp na ik groet de dag, verwelkom…

Ik zie je armen bedenk hoe ze zouden kunnen verwarmen, om elkaar heen, wederzijds, heb het zo koud maar kijk snel weer weg inhoudsloze woorden die ik je zeg maar toch denk enkel hoe graag ik je mag betrapt, alsof je iets in mijn ogen zag wat niet mag. Je stem, je klanken ik luister zo graag en wil je ervoor bedanken.…

De schemering vergleed tot nacht een nacht met enkel donker zwart ‘t Leven had louter droef gebracht dat zich ook vestigde in mijn hart De nacht bevroor van eigen koud wijl wind gleed door ‘t naakte riet Voor mij leek zij ’t mooiste goud goud, dat gehuld bleek in verdriet De maan keek over wolken heen edoch trok zich direct weer terug…

Hij is een misantroop voor enkele weken.…