Een enkele reis naar oneindigheid
Als de lippen zijn verdroogd
en de oogleden voorgoed zijn gesloten
strijkt een zachte hand
nog een laatste maal over het hart
van het vergankelijke
van een kostbaar leven
Een leven dat geliefd en geleden heeft
Tranen stromen haast woordeloos
uit de zielen van de getroffen nabestaanden
Er volgt een massieve, ondoordringbare stilte
waarin in menig oog
diens geschiedenis nogmaals wordt beschreven
in een taal die iedereen op dat moment begrijpt
Deze enkele reis vormt
een moment van bezinning en angst
Een voorschouw naar het voor allen
ogenschijnlijk onverzoenbare
Voor ieder die achtergebleven
hun laatste eer bewijzen
klinkt nog de hoop op het volgende:
“We gaan de pijn verlaten
op onbekend terrein...”
Zie ook: http://oermirm.blogspot.com/
Schrijver: Irmlinda de Vries, 6 november 2010
Geplaatst in de categorie: overlijden