Alle inzendingen over flessen

Als eenzaamheid een geur zou hebben Dan zou het naar vervuilde lakens ruiken naar lege flessen en oud brood naar angst en leven en naar dood mijn bed is troostrijk onderkomen om tijdelijk de herinnering koesterend te herhalen in zoete pijn waar zilte tranen niet toereikend zijn…

Bedankt voor alle bloemen en sigaren Ik rook niet maar de geste was heel fijn (Al had ik eigenlijk liever flessen wijn) De mails en tweets ook zal ik goed bewaren U zit toch wel een beetje op te letten? Vandaag schrijf ik een jaar lang snelsonnetten!…

draai de kraan maar open en laat het lekker stromen straks mag u water kopen of er alleen van dromen vul maar vast wat grote flessen want onze dagen zijn zo geteld en dan is de dorst alleen te lessen voor hen die zwemmen in het geld…

Nee, liever niet, dat is zo klaar als glas: Geen vlees dus vegetarisch kerstdiner Geen flessen alcohol maar potten thee Het feest kan nu níét meer zoals het was! Zelf heb ik toch weer coq au vin gemaakt ‘k Hoop dat uw kerstmaal óók kiplekker smaakt…

Nee, liever niet, dat is zo klaar als glas: Geen vlees dus vegetarisch kerstdiner Geen flessen alcohol maar potten thee Het feest kan nu níét meer zoals het was! Zelf heb ik toch weer coq au vin gemaakt ‘k Hoop dat uw kerstmaal óók kiplekker smaakt…

Een Hasseltse poes die in een kroeg twee hele flessen jenever vroeg zei desgevraagd "het is niet voor mij maar er zit voor mij wel voordeel bij het is voor die lieverd waar ik bij woon die zuipt als een ketter, niet gewoon, maar ik heb wel een paar uur later een vette orgie met zijn kater."…

Ik zit hier maar laat te doen - alleen met al die lege flessen om mij heen. Rondom de lamp is 't nu zo stom, zo anders. De geile, rauwe saxofoon van Coltrane scheurt hier de blauwe nacht uiteen.…

De glasbak is ondergronds gegaan De buurt kon het geluid niet aan van lege, brekende flessen Die schoksgewijs diep in de nacht rinkelend werden ingebracht Het was geen huisvrouw op dat uur Geen uitgeslapen bovenbuur Geen ontspoorde machinist die zijn bakkebaarden mist Het was een alom bekende anonieme alcoholist…

De nacht van Oud op Nieuw eist weer zijn tol, We hebben doorgefeest tot tegen zessen, Nu baan ik me een weg langs lege flessen En trap op een verdwaalde oliebol. Met tegenzin hervat ik al m’n taken, We zullen maar het beste ervan maken.…

Pas door de drank ontspruit het dichtplezier dus hijst hij liters wijn of dito bier en droomt van dertig flessen op een rij. Zo’n dichter tuurt graag zielsdiep in het glas en wou dat hij drie kasteleintjes was.…

Ik heb twee glazen flessen, hun halzen trekken krom. 't Zijn twee precies gelijken, ik lach er een beetje om. Het is alsof ze naar mij buigen. Glanzend groen, een mooi gezicht. Ze hebben een dikke bodem, die schittert in het licht. Ernaast staat een klein vaasje, met één enkele rode bloem.…

spirituele boeken het bakken van pannenkoeken wierook en mediteren kinderen poepen op de wc leren oibibio en sterrenmix flessen vol met bambix meridiaankogels en yin yang het plakken van een kinderbehang het legen van potten vol met pies wat is het leven toch heerlijk chaotisch...…

Gevangen tussen ijle hoop en vrees Waar Europese macht de kelen dicht knijpt De crisis als een bosbrand om zich heen grijpt Leeft middenin het vuur: de Portugees Een ober in Coimbra telt de flessen Van zeven dronken Fado-zangeressen…

‘René Artois’ is dood, de antiheld; Z’n zaak gevuld met Duitsers, lege flessen, Begeerd door Gruber en twee minnaressen, Dan vlug: het bed omhoog, want Londen belt! En ná al die problemen, dat gedoe, Zingt boven Edith hem een liedje toe.…

zo in het schemer schuifel ik langs ramen zie de mensen voor het pratende oog waar kranten worden gevouwen flessen leeg geschonken een lied wordt gezongen ‘hij leve hoog, leve hoog’ daar ben ik de eeuwige aanschouwer de genieter van het raamkozijn die vanzelf zal verdwijnen bij het sluiten van het gordijn…

De muren zijn nog steeds hetzelfde alleen de kasten zijn verschoven de tassen in de keuken staan gesloten de flessen raken langzaam leeg zijn geest is wel eens anders geweest maar in zijn omhulsel blijft hij bij de les en hij verschuift zijn schilderijen hij schildert de kasten en de tassen en hij hangt gordijnen voor de muren.…

Een anticlimax wordt bijna een climax op den duur: een druppel helderrode wijn die beter smaakt dan ooit een heel stel flessen, anders gezegd: ik voel dat ik jou missen mis, een dorst die nimmer valt te lessen.…

Tienduizend tegen tweehonderd ------Een stoet in een zee Flessen vol haat -------Bloemen van hoop Vingers voor ‘fuck’ -------Handen van samen Schreeuw van ontkenning -------Eenvoud van zijn Ik gooi met planten en stenen --------Ik toon je mijn hart Dood aan de bedreiging --------Gun mij mijn bestaan Ik ben bang --------Onthef…

Flessen ruim gevuld voor de bonte avond. Mijn tekst werd zacht muzikaal gestreeld. In haar fluwelen huid vocaal verdronken. Heeft haar vurige octaaf mij nooit verveeld. De toon die zij aanhoudend kon inzetten. Geflest door haar royaal begerige vocht. Verslikte ik mij eens maar nooit meer! Nu ik jou voor het laatst heb bezocht.…

Zijn bundels lezend denk ik: ’t hoort erbij Pas door de drank ontstaat puur dichtplezier Dus hijst hij liters wijn of dito bier En droomt van veertig flessen op een rij Zo’n dichter tuurt graag zielsdiep in het glas En wou dat hij twee kasteleintjes was…

je schittert in het glas buikt door alle flessen je smaak is eeuwig dorst en nooit te lessen de hang in druppels wijn toont goede jaren of azijn de kraag op sprankelend geel schuimt net een plas teveel drink je voor het lege glas of voor de flonkering die het je gaf…

bleek een vat vol tegenstrijdigheden en gistte narigheid ze wilden heldere wijn de droesem op de bodem bleek alleen voor mij te zijn ik bruiste op bevel laafde dorst serveerde vreugde ze lieten me verrekken in de hel zagen mij niet staan kozen voor de eigen feesten hun pleziertjes gingen mij niet aan ik vond mijn eigen lol de flessen…

je schittert door het glas en buikt door alle flessen je smaak is eeuwig dorst en nooit te lessen de hang in druppels wijn toont goede jaren in uitbundig zijn de kraag op sprankelend geel schuimt net een plas teveel drink voor het lege glas en voel de flonkering nu de rekening is ook voor u…

dansend op akelig lange stelten waaien ze naar binnen schuifelend langs de stoelen flessen omgooiend van de gedekte tafel bedrukt kijkend door de ramen hangend de jassen aan de kapstok het hoofd verloren op hol in gedaanten verschijnen jouw woorden in een signaal waarin kijken tot kunst is verheven…

het glas was zwart beroet door de walm van een kaars die te weinig zuurstof had het bacchanaal liep ten einde hoewel de gordijnen de dag nog buitensloten gebroken glas gevallen flessen geknoeide drank in de stank van asbakken en bier nee ik was niet hier maar zie het mensonterend tafereel van veel te veel doe niet mee aan dit vertier…

De kamer verrast door mijn aanwezigheid mijn ogen gericht op iets dat dood was, althans voor mij Het glaswerkmanifest nog in haar hand geklampt de conversatie met flessen, glasgeworden tranen Elke keer weer niets en telkens minder Ik vergaderde ook met hen, de glazen conversatie maar ik ben gestorven als gevolg van het leven Ik en m'n grootheidswanen…

Toen die bocht bleek te zijn, is-ie twaalf flessen landwijn gaan kopen. De wijndrinker kon je verbazen: hij vrolijkte op na tien glazen en nachtbraakte blijde. Hij bracht naakte meiden - de man sloeg op hol - in extase.…

als ik in de late ochtend aarzelend de ogen open baadt de kamer in het rauwe licht der werkelijkheid de zon verwarmt de lege plaats naast mij in bed op de vloer liggen een gebroken glas en lege flessen als ik verdwaasd uit bed kruip snij ik me aan de scherpe scherven van liefde die gespeld wordt in voltooid verleden…

Blauwe lucht met wolkenveren blij gebeier uit de toren mandarijnen ingemaakt nieuw groen schort met pannelappen gastvij geurend is de keuken glaasje binnen handbereik flessen en papier verdwenen vrolijk klep- en glasgerinkel fietstassen geleegd Blauwe lucht met wolkenveren blij gebeier uit de toren mandarijnen ingemaakt…

We zullen vrede vieren muziek maken en danspassen Zonder van onze plaats te komen zullen we vrede vieren Het zal ieder aansteken als goede geesten uit flessen We trekken wijze lessen uit het verleden naar wij hopen De tijd laten we niet verlopen,vier vrede in godsnaam:vier vrijheid.…