Alle inzendingen over fotograaf

Men moet zijn zomers nog tellen, zijn vonnis nog vellen, men moet zijn winter nog sneeuwen men moet nog boodschappen doen voor het donker de weg vraagt, zwarte kaarsen voor in de kelder men moet de zonen nog moed inspreken, de dochters een harnas aanmeten, ijswater koken leren men moet de fotograaf nog de bloedplas wijzen zijn huis ontwennen…

Ze zijn listig soms lastig maar vooral lustig voor haarzelf haar liefdespartner haar aangezicht tot anderen om te laten zien om van te dromen om niet aan te ontkomen “for she, he and me too” maar ook haar kind te voeden hem of haar te laten bevroeden haar uiterlijk ’baarmoederschap’…

Ze, die lieve Amsterdammertjes ze waren met zovele, maar ze hadden het nu wel gehad ze waren moe en de wagens zat ze waren aangerand en aangereden ze waren beschimpt, bespot en bespoten ze hadden met moed de kruizen gedragen ze verdwijnen nu snel uit Amsterdam ze, die lieve Amsterdammertjes!…

We staan gespannen bij de poort met pathos aangekondigd; Van Stewboss naar Chip Taylor Johnston en Lonesome Bob Slobberbone meets Tony Joe de kop van Eaglesmith van kleine zaal naar grote zaal een fotograaf omarmen in zwarte hoeken vullen we de magen en spreken luid van wat we zagen tegen de nacht zijn we naar huis gegaan een…

Fotografen fotograferen. Biografen biograferen. Schilders schilderen. Tekenaars tekenen. Drukkers drukken. Dichters dichten. Uitgevers geven ons leven uit. Boekhandelaren delen dat. Ego's van mensen sterven. Boeken sterven niet. Boeken bieden mensen troost. Vrouwen zijn goddelijk. Kinderen zijn kinderlijk. Boeken zijn heilig.…

De Laanstraat is een oude winkelstraat, met boekenzaken en een fotograaf. Met winkels waar mensen koffie, kaas en brood gaan kopen. Mijn dag begint pas goed bij Boot, met espresso en een fijn sigaartje. Jongeren zie ik rennen. Ouderen zie ik rustig lopen. Bij Kuiper ga ik een broodje kopen, om daarna weer aan het werk te gaan.…

Via zijn lens werd de wereld Geïnformeerd Vietnam, Yom Kippoer en Cambodja Kwamen voorbij Philip Jones Griffiths Gaf met zijn hart aan de Fotojournalistiek een ziel Door middel van zíjn camera Zou de wereld moeten hebben Geleerd *Vietnamese burger, gelabeld (1967), n.a.v. een foto van Philip Jones Griffiths die deze week…

Erwin Olaf is dood Maar zijn werk leeft Een beetje gek Heel veel te gek Te mooi Te inlevend Zin gevend Zen voelend ’T zal nog meer leven Dan tijdens zijn leven Wat heeft die man geleefd Wat heeft die man gewerkt Wat heeft die man betekend Veel, heel veel, te veel Erwin Olaf de Koning te rijk Maxima , W.A. en ‘t Rijks verrijkt…

zij haar fantomen razen alle gekte en het dazen en de storm jaagt over zee met ‘t snerpend krijsen mee waar haar mond op stukgelopen wat haar hart woest wilde slopen jaagt zij met de noordenwind zij is de vrouw - zij is het kind dat stormen tegenspreken kan ze razen luid - zij blaast ze uit Daar staat zij dan Met dank aan de fotograaf…

Visionair of portret van een fotograaf ook al heeft hij het onderkoelde van onze planeet zo lief en ligt de stilte nabij aan het hart in zijn aard is hij de romanticus die zijn gevoel uit in verbeelding, afdruk en woord soms in bedekte smart vaak avontuurlijk aanwezig in dichterlijke dromen op zoek naar akkoorden die het uiterlijk…

handen restaureer ik de oude foto van ons huis en de kleur neemt toe een veegje speeksel verwijdert een vlek kaal de linde, bruin de beukenheg geen dahlia’s meer de rok van m’n zus bolt en vader staat pal aan de weg ik strek m’n armen, vogel met m’n mouwen de dakpannen zijn te blauw ingekleurd onder de grauwe lucht vatte de fotograaf…

Ineengedoken zit de witte gier Te kijken naar zijn zwarte soortgenoten Hij voelt zich niet gewenst en wordt verstoten Vraagt zich wanhopig af wat doe ik hier Hij is een rariteit, men geeft geen zier Om hem, hij heeft er tranen om vergoten Totdat een mens een plaatje had geschoten Beschouwde hij zich als een dooie pier Een fotograaf kreeg…

Fotograaf onbekend…

Angstig kijkt hij in de camera van een fotograaf; voordat hij met vele anderen een geschiedenis zal worden van onmenselijke herinneringen. Zoals deze kleine Poolse jongen in het menselijk collectieve geheugen staat gegrift. Als icoon van de weerloosheid die waarde kreeg tegen de kwade alles vernietigende oorlogsdrift.…

Ze kijkt ondeugend naar de fotograaf Met hemelsblauwe tintelende ogen En lippen die haar charme nog verhogen, Zo maakt ze elke kerel tot haar slaaf. Haar lijnen zijn verlokkelijk en gaaf. Ze kan op rijen echte mannen bogen, Hoeveel daarvan zij ooit eens heeft bedrogen Doet er niet toe, geen enk'le vrouw is braaf.…

Als dichter en fotograaf denk ik weleens: "kon ik het ook maar, het lijkt mij fantastisch." Het risico neem ik natuurlijk niet, want ik ben daar te oud voor. Aan de kustlijn neem ik het wel waar, en dat is ook prachtig. De zee: onvoorspelbaar, dat weten we wel met z'n allen, maar ze is en blijft geweldig.…

foto gemaakt ze is overigens zelf een plaatje haar benen fraai en slank voeten gestoken in schoenen met extreem hoge hakken jurkje valt zwierig neer haar taille is rank kleding lijkt aangepast aan 't herfstweer avondzon zet haar lange blonde haren in een schitterende gouden gloed beweegt zich voorzichtig op aanwijzingen van de fotograaf…

Langs de wegkant de sporen van je banden, het verhaal afgesloten, de fotograaf wil plaatjes als beloning voor de dag, zijn licht spiegelt in de ruiten, draaft maar door, je komt het tegen in de plassen op het hek, de dood te lezen in de trekken op je gezicht.…

een winters decor met water, riet en een molen huiverend sta je op een brug naar onbekende overzij bekoorlijk gekleed in een jas die ik nooit zag je haren wapperend in de gure wind gewikkeld om je hand de riem van de vrolijke hond die nog steeds niet snapt waarheen ik nu toch ben weemoedig lijk je naar de fotograaf te kijken een vage…

Bij zijn thuiskomst zit wat de bewoner in het buitenland de laatste weken zag, ontwikkeld door een plaatselijk fotograaf, plat in een reistas. ----------------------------------------------- uit: 'Een leeuwerik boven een weiland', 1996.…

Langs de wegkant de sporen van je banden, het verhaal afgesloten, de fotograaf wil plaatjes als beloning voor de dag, zijn licht spiegelt in de ruiten, draaft maar door, je komt het tegen in de plassen op het dek de dood te lezen in de trekken op je gezicht.…

Zij kijkt verloren naar de fotograaf, die zojuist nog in het koffiehuis zat, hij vindt haar hoed en jurk zo gaaf, zegt hij nog een keer voor de mooie kaart, terwijl haar mand alsmaar zwaarder voelt en zij somber naar dat apparaat staart, wordt haar innerlijk lijden niet aangevoeld.…

de zee had het jongetje aan het strand gegeven het moest zichtbaar worden voor ieders oog 'n dood kind spreekt meer dan ellenlang vertoog de fotografe gaf het plaatje voor immer leven hun rubberbootje had het in de storm begeven onstuimige golven beukten het meters hoog de mensenhandelaar die de ouders bedroog en machteloos hun strijd moesten…

In ons land komen nieuwe euromunten Nu Willem Alexander koning is. Maakt Erwin daarop Willems beeltenis? Een mooie kans om ongekend te stunten! Ik denk dat hij de koning flink laat plassen, Elk ander resultaat zal mij verrassen.…

In de zoele middagwind zat ik op een bankje op de Boulevard du Général Leclerc naast een oude heer die Indochina nog had meegemaakt rozet in zijn knoopsgat witte sjaal om zijn uitgedroogde hals en een mormel van een hondje aandachtig aan zijn voet toen Sophie Marceau actrice die ik kende uit de bladen vergezeld van haar fotograaf uit een…

Hier een vergeelde foto van ons gezin Voor de fotograaf met een stralende lach In vrede naast elkaar staan zonder beklag Herinneringen vervaagden tot grote onzin Leven in de valse schaduw van goed gedrag Moe ben ik om steeds te blijven ontkennen Uit angst voor de waarheid weg te rennen Iedere keer voor de schone schijn overstag Schrille…

Ik weet waarom je lacht, het was die fotograaf. Zijn hoofd onder een doek, riep hij luid: "Het linkeroor!" Grote hilariteit als jij dan zelf dat zei. "Het linkeroor", hoeft ook niet meer. De tijd verglijdt voor mij, het fotootje vergeelt. Ik heb er nog wel meer, kan hem nog wel vervangen.…

stuk prachtige schilderijen dat klinkt veel beter want wie goed kijkt hoort ook muziek de melodie van eigenheid, zuiverheid en pure identiteit in een licht donkere, melodische verhouding met een visie, een kijk van, van der Meer, Speer de meesterfotograaf uit de Hazenstraat wat meesterlijke Dames oplevert Peter Speer is ‘een peer’ van een fotograaf…

Fotografen kunnen het wel vastleggen, er namen voor hebben voor het steeds wisselende herfstlicht. Hun schrijven zal vergezeld worden met punten, komma’s en commentaar. Maar alleen de schepper is een eindeloze kunstenaar. Wij kijken naar een openluchtmuseum. De natuur is gratis en voor niets. Onbetaalbaar mooi!…

je vlijt jezelf voornaam in Frieslands platteland bevroren in het snapshot van de fotograaf als relikwie van het verdroomde leven toen de trots van een vervlogen tijd de mens aan ’t hoofd, de kop zoals de beeldspraak luidt maar nietig toch naast jouw postuur maar ach, een brand gesticht door ’t lot in handen van een klein kind bracht boer…