Langs de wegkant

Langs de wegkant de sporen van je banden,
het verhaal afgesloten, de fotograaf wil
plaatjes als beloning voor de dag, zijn licht
spiegelt in de ruiten, draaft maar door,
je komt het tegen in de plassen op het hek,

de dood te lezen in de trekken op je gezicht.
Morgen vers in de krant:hoe Jackson Pollock
de nacht doorsneed, dat hij heeft geleefd toen

hij kleuren niet te stelpen ons in de ogen wreef
en schoof met vlakken - schouwspel telken kere
zoals hij holtes vulde met spetters licht,
onbesuisd tuurde door witte wolken heen -
en dan zo'n regen.

------------------------------------------------------
uit: 'Blauwe rijst', -uit de reeks Pollock -, 2006.

Biografie van deze schrijver

ongeval schilder licht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 5.400