Alle inzendingen over fruit

uit de bundel : Geplukt fruit. van Pama.…

Ik, Vladimir gooi alle grenzen dicht Geen groente, fruit of vlees komt er naar binnen Die schurkenstaten moeten zich bezinnen Ze denken zeker dat ik voor hun boycot zwicht Misschien moet ik de wereld annexeren Dan hoef ik nooit meer iets te importeren…

De wereldpopulatie blijft maar stijgen Al eet men straks slechts granen, bonen, fruit De mensenvloed put aarde toch eens uit En wat als die ons leven gaat bedreigen? Daar is óns land goed tegen opgewassen De aanpak zien we in d’Oostvaardersplassen…

Zo zeker als de dood zo belachelijk ook Dus twijfel ik, ruik waarderend aan het fruit Bepaal de rijpheid van de vrucht Aarzelen is niet leuk Thuis gekomen blijkt het gelijk Daar schuilt huiselijk geluk In wat ben ik toch menselijk terwijl ik gulzig manga eet…

Geen groente, fruit en vis maar wél kroketten. En daag’lijks aardappels met vette jus. Je zult toch met zo’n vetrijk eetpatroon moeten leven van een hongerloon.…

"Kut met peren" leerde moeder mij, is om verbaal ongenoegen te uiten, niet om weerloos fruit uit te buiten, toen ik vroeg hoe ze dan toch die combinatie voor zich zag. Naïef als ik was volgde op "wat is beffen" een hard gelach, en het woordenboek. Daar ik als enige van de klas om cunnilingus niet dubbel lag.…

Als gij mij ééns slechts kon vertrouwen, En Uwe vleuglen saam wou vouwen, Om aan mijn dis, bij fruit en wijn, Mijn gast te zijn, Dan zou mijn huis geheiligd wezen, En na Uw heengaan zou ik lezen In ieder ding, als in een boek, Van Uw bezoek.…

We hebben weer een nieuwe schijf van vijf Meer groente, volop fruit, liefst onbespoten Wat vette vis, drie thee, een handje noten Dat is het allerbeste voor je lijf Maar dit advies vervult me met chagrijn; Dat ene miserabele glas wijn!…

streel de nacht slaap maar lekker door droom maar zacht al dan niet op één oor ik zet jouw wekker uit en krab even lekker aan m’n kont na een warme douche snij ik alvast wat fruit en wandel fris de ochtend in met onze hond…

Dit fruit is nu vereeuwigd er gaat een onherroepelijke stilte vanuit. Gevangen op een doek een altijd durende rust waarmee een moment het ons omringende lawaai is gesust.…

Wij ergeren ons dikwijls geel en groen Aan al die grote waterige bollen Die her en der door onze ijskast rollen, Doch nu is er de vierkante meloen. Toen ik dit las, dacht ik meteen: Waarom - Waarom zijn de bananen nog steeds krom?…

De perenoogst dreigt lelijk te mislukken. Toch raakt de fruitman die hier peren teelt Door deze misoogst allerminst misdeeld; Hij zal veeleer daarvan de vruchten plukken. De perenprijs zal immers exploderen. Dus zit de klant met de gebakken peren.…

Turks Fruit nu ook vermusicaliseerd...…

bramen plukken in het duin zondoorstoven, kruidig ruikend doorns krassen zo gemeen op je armen, zomerbruin voorzichtig pluk je, één voor één zoete, zachte, zwarte bramen bijen zoemen om je heen zomerweelde, voor jou alleen rode schrammen, rood van bloed rode monden, bramenzoet…

de mooiste hof die ik niet ken breng jij mij dichterbij ik zomer in je sterke arm de liefde zont en zint mij warm jij kust ik lust er pudding van ik proef en hoef niets anders dan het fruit dat uit jouw gaard ontsproot en ‘s morgens rijp rust in mijn schoot…

(in beeld & beweging) stilleven met appels stilleven met één appel... stilleven…

De jeugd is in de toekomst niet te pruimen Zo dik als een meloen! Dat is te wijten Aan niet door zure appels willen bijten Ze mist de pit om kilo´s weg te ruimen Wie vruchten stelselmatig blijft negeren Zit later mooi met de gebakken peren…

bij het oogsten van de vruchten uit zaadlijsten van verleden bevloeide vocht van mijn verdriet het gezaaide tot ontkiemen stimuleren regenbogen hel doorzichtig zonnenstralen verleidelijk fruitig blozend verwachtingsvol slechts te wachten tot het oogsten van de vruchten uit zaadlijsten van verleden…

zelfs aan de bomen draaien de vruchten als zij weten dat jij zal komen de mooiste blosjes op lentefluweel maken een plaatje van het fruitig geheel in deze schitterende mêlee van geur en kleur dans jij langs lange paden door boomgaarden waar blauw uitbundig zomer schijnt en wind warm zwoelt bij een plaats die op de hemel…

een late hond sterft blaffend weg in de aanhef van de zomernacht langsheen de bogaard lijnt de heg de manden waarin ’t plukfruit wacht wielen knarsend in het grind wekken zongebruinde krachten eens de knecht de paarden bindt verlaadt men stil de zomervrachten het duister valt als kar en ruinen tot stilstand komen bij de poort swijlst dansen…

sappig en rond wil ik je eigenlijk meteen met huid en al verslinden draai je eerst wellustig rond terwijl ik je dan langzaam ontdoe van al je kleding loopt het sap langzaam vanuit mijn mondhoeken als ik mijn tanden in je zet o wat ben je gezond zo roodblozend blond ik laat je niet meer gaan kan je niet weerstaan mijn lekkerst stukje fruit…

de antioxidanten dansen deze dagen lieve lust zij zijn door zomers weelde uitgebreid gekust maar kleuren bekoren zowel mens als vlieg geuren maken van het insect een fruitige dief toch kunnen wij best samen leven ons is overvloed gegeven…

Als Hendrik bij de groentedame komt, dan wordt-ie door d'r charme steeds verblijd: Amandelogen heeft die mooie meid! Het water loopt 'm daarbij in de mond. Hij vindt 'r echt een vrouwtje om te zoenen en almaar blijft de vent naar haar verlangen, al denkend aan d'r frisse appelwangen en ruim bemeten borsten als meloenen. Ze is de schoonheid…

'le temps de cerises' zegt men in Frankrijk en natuurlijk ziet de wereld er een stuk fruitiger uit wanneer je behangen bent met kersen…

Ik prijs mijn stad waarvan ik vruchten pluk, Mijn appels en mijn peren en mijn bessen, En waar ik uit de gracht mijn dorst kan lessen; Het kan gewoon niet op met mijn geluk. Ik ben alleen nog hongerig op zoek Of er ook huisjes zijn van peperkoek.…

In de boomgaard hangt een peer met veel élégance; op elk zuchtje wind beweegt hij aan zijn dunne steeltje heen en weer, dansend en lonkend naar uw keurende blikken lijkt hij te zeggen: “je moet het kunnen, om mij op een schaaltje nog even weg te leggen, straks uitgerijpt en op uw bordje grijp ik nieuwe kansen, en ben ik toch zo sappig…

De Avondster de mooiste van de sterren De pijnboom laat zijn blaadjes vallen, Ergens diep in het bos is een jongen, Druiven aan het eten van de bomen, In het meertje midden in het bos, Zit de jongen alleen en slaapt op het mos…

Hier gonst de ochtend het licht dat ogen vult waarin de slaap nog sluimert Overrijp ligt het fruit in de koperen schalen van de tijd De dag glanst nog onwennig op beslagen ruiten en in een oogwenk bonst het hart de nacht vaarwel Voorbij zijn ook de late uurtjes de ontkurkte flessen het eindige naspel De dagen raken versleten…

zij etaleert fruit op een etagère van goudfiligrein de voet is kristal zo kan het licht overal kwaliteit laten zien appel en peer presenteert zij niet meer haar keus is exotisch lijkt heel meegaand maar zij deelt slechts de smaak met gelijken het duivelsmes zwaait naar schavuiten die haar ooft niet willen prijzen…

Om Rusland in de geldbuidel te raken Zijn door het Westen sancties aangewend En Poetin reageerde evident Door op zijn beurt de fruitimport te staken Beledigd als hij was door deze straf Het is toch wat? Je broek zakt ervan af!…