Alle inzendingen over gespuis

Ik zou niet willen denken aan de dood. Maar met elke stap die ik zet vermorzel ik diertjes die ik niet zie of herken. Ik moet ook leven met Karel die wormen de kop afbijt en Daan die spinnen minder dan acht poten gunt en ik geef toe: ik kluif het laatste stukje kip van bot. Kan ik nog dieper vallen? Kan er niet een kikker komen die ik dapper…

Een propere huisvrouw in Heeten Die gruwde van luizen en neten Ze zei: dat gespuis Moet 'k niet in mijn huis Want zoiets gaat echt aan me vreten…

Er woont een wolf in het Witte Huis voor hem is echt iedereen gespuis hij leeft van de haat verspreidt zo het kwaad zelfs in schaapskleren is hij niet pluis…

Een nijvere huisvrouw te Heeten Trof laatst op haar hoofd een paar neten Ze zei: dat gespuis Moet ik niet in huis Zoiets gaat gewoon aan me vreten…

Als u zich blijft gedragen als gespuis stuur ik u naar het Radboud Ziekenhuis!”…

Sylvana Simons wil niet langer ”Denken” Ze voelt zich bij die baasjes niet meer thuis Het is polariserend hels gespuis Die erop uit zijn anderen te krenken “Artikel 1” gaat dat heel anders doen Discrimineren...doe je met fatsoen…

Een dief was niet voorzichtig toen hij stal Die ezel liet zich in de mis betrappen Door midden in de winternacht te gappen Beleefde hij met kerst zijn zondeval Ach heer, zei de pastoor, blijf toch nog even Want onze kerk is van gespuis vergeven…

Disfunctioneren...ach loop naar de hel Ze wilden daar een trekpop van mij maken Met zulk gespuis doe ik niet langer zaken Wat denken ze wel niet bij VNL Verdorie...weer een smet op je blazoen Tja zonder bef...een slabbetje omdoen?…

Een topmaand voor de ratten van Privé Aan Leontien en Marco mogen knagen De afgekloven botten opgeslagen Daarna weer los op Bridget en André En nu bijt het verzamelde gespuis Zich vast in Gerard Cox en Joke Bruys…

De linkse wolk wil af van ´t koningshuis Een déjà vu van honderd jaar geleden Door Jelles Troelstra werd destijds beleden “Weg met dat koningshuis en zijn gespuis” Ze ruiken revolutie…. voor geen geld Oranje Boven….. op naar ’t Malieveld…

Pistolen Paultje is plots overleden vredig ontslapen bij zijn Rietje thuis Zo ging de vriend van gangsters en gespuis geëerd spion van vreemde mogendheden Op God na stond hier niemand hem naar 't leven Een grote boef wordt blijkbaar veel vergeven.…

Google leert dat duiven wat op te kroppen hebben; spuug voor hun gespuis. Maar het mooiste is toch wel: een duif keert altijd terug naar huis.…

Wil dat rechts extreem gespuis terug naar vastigheid op aarde met onze vaderlandse taal uitgesproken op het werk en thuis wordt dat kiezen uit twee waarden nu ook spelexperts zeggen te blijven gokken als zij Nederlands schrijven alfabeet of neanderthaal Met Belgen die naar de scores tonen winnen of meedoen voor spek en bonen…

geestelijke pijnen ondermijnen mijn kracht hersenen kraken en rekken lichamelijk verschijnen krampen en spastische trekken ik zonder mij af wordt één met de nacht het duivels gespuis op mijn schouder gebied inhaleer en… geniet de rook maakt me wazig, slaperig, slap de pijnen verdwijnen warempel ik lach!…

Zijn helende handen genageld aan een kruis tussen twee anderen uit het helse gespuis. Hij gaf zijn woord bleef ongestoord als verzoeningsteken over liefde spreken. Als ik mij afvraag waarom ik vandaag het danken vergat, voor 't brood dat ik at.…

resten van de nacht overwoekeren de stad gespuis en hoeren kruipen richting donkere tijden hebben hun levens aangepast aan de zinloosheid van het bestaan sirenes verstoren de stilte gordijnen bewegen ik sluit mijn ogen uit pure gewoonte en drink me zat tot dat men mij vergeten zal ik heb geen antwoord op de vragen, nee, die heb ik nooit…

Schuim onder de vogels, schuim dat wegstuift en weer aanwuift als een kwetterende stofwolk, schorem dat vecht om elke kruimel, stof- badend plebs, honk- vaste landloper, Jan Rap die doodgaat zonder maat, brutale bek die stinkt naar paardenvijgen, gespuis dat vliegt. ------------------------------------------------------…

Ik beschilder geen doek met stadse aangelegenheden de druk op het stof zou mijn dood kunnen wezen inherent aan vrees vlij ik mij tegen jouw borst, zoek de geur van zweet en bedien je schoonheid op het ritme van mijn kloppend orgasme het gespuis dat me belaagt zekert mijn hart in weersfonteinen geen hagel zo slagvast als jouw liefde die…

Wees alert op het gespuis want voor je 't weet, kom je met meer dingen thuis dan dat je vertrok!…

types door mijn hoofd van allerlei pluimage ze hebben állemaal een snor het lijkt zowaar een rage de ene heeft de krul omhoog de ander naar beneden de derde hangt er lullig bij snor vier lijkt overleden vijf geringd en ver van huis zo'n zestig senior zevenentachtig niet zo pluis negentig groeisels een lor Honderden knevels, wat een gespuis…

Beneden dreigt een modderbad of de klauwen van een hark egels, muizen, zelfs een rat en meer gespuis uit Noach’s ark ‘Met alle kracht en vol verlangen blijf ik nog maar een maandje hangen’ ----------------------------------------------------- Uit de bundel 'Paleisgeluiden' / 2004.…

waar kommer en kwel de wereld regeren gespuis de huizen kraakt glinstert aangeboden liefde onverhuld en smoezelig omdat de kleur opraakt dure schijnintimiteit die door goedkope woorden geen diepte krijgt maar platvloers opgaat in te snel bereikte climaxen van patsers in vergetelheid kijk maar niet om de zelfkant heeft geen gezicht…

overvloedig de oogst van melk en honing jij bent de koning op mijn kasteel verfijnd zijn de feesten exquis het gebraad in elegante dansen blijft hoofsheid paraat maar in de kerkers schreeuwt het geboefte rammelen de kettingen in vochtige kou dronkaards en schelmen die mensen bedwelmen gespuis van het minste allooi vindt ook hier…

En dan nog al dat wriemelend gespuis dat zich stort op mijn zwetende huid, mijn uitwerpselen van spuug, slijm en stront en halfverteerde etensresten Ben dan zo druk bezig met het vege lijf, dat ik iedereen vergeet, maar u Weet niet goed wat of ik met u aan moet raak verslaafd aan u Doe dat pijn, neen heel zacht…

ik heb de poorten van de hel open zien gaan na een imposante trap omlaag likten vlammen vurige zuilen ik had kabaal verwacht geweeklaag en tandengeknars maar zag een ordelijke rij langs fonteinen flaneren van heksen tot minnestrelen en criminelen moordenaars en ander gespuis ik vroeg hen honderduit het hoe en ook waarom…

normen de troon is al bezet dit is zijn laatste zet hoe groot zijn macht ook is en de liefde voor de mens is er altijd nog de stille wens geen tijd met pijn paradijs zo fijn zijn wij stofdeeltjes in de lucht een licht in een eindeloos tijdloos bestaan dus zucht hoe gaat het beter in de toekomst zonder zeemonsters slangen en ander gespuis…

. - Uw fierheid heeft geen kamp gegeven: ge hebt het vaal gespuis verdreven, nog: de boerin op eigen erf. Maar later, 's nachts in het gewelf der kelders hoorden wij u vloeken; uw bezem bonkte - in lege hoeken: De ratten zaten in uzelf. -------------------------------------- uit: 'Het levend monogram', 1973.…

Mannen blijven jongens, maar jongens zijn soms mannen als het eropaan komt Dan maakt angst hen moedig wekt ze hun verstand met een nood- greep van volwassenheid Rijkeluiszonen kopen zich vrij en ook verloofden weten aan geld te komen, zodat alleen de armen overblijven en wat gespuis, blij met een salaris soms hopend op buit, rijkdom…

dat vroeger, nu en later feiten kleurt- die lang verleden tijden, opgefleurd tot huidige presenten met een strik -ja toen- zag ik hoe kruisgewijs een scheur de hemel openreet, hoe daar een kruis de godenwereld opende als deur -vanmorgen dus- vind ik mijn open thuis langsheen een teken met een vreemd odeur van offerbloed en wreed Romeins gespuis…

Zodat ik haar kan redden van 't gespuis. Ik ga naar bed, ik kan het niet meer aan. De uren kruipen, terwijl ze anders vliegen. Ik ben mezelf doorlopend aan 't bedriegen. En toch heb ik het licht toen uitgedaan. Ze heeft gebeld! Ze houdt het voor gezien! Ik ben gerust. 't Is twintig over tien.…