Rubberen kogels...

resten van de nacht overwoekeren de stad
gespuis en hoeren kruipen richting donkere tijden
hebben hun levens aangepast
aan de zinloosheid van het bestaan

sirenes verstoren de stilte
gordijnen bewegen
ik sluit mijn ogen uit pure gewoonte
en drink me zat

tot dat men mij vergeten zal

ik heb geen antwoord op de vragen,
nee,
die heb ik nooit gehad…

eenzaamheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 7 stemmen 277