Alle inzendingen over ging

geschrokken zit je met de brokken stuk in je lijf gebroken gebruik en verder uitgesloten ze beloven niets hangen je op aan tijd laten je bungelen in hoop tussen hangen en wurgen ze vieren en trekken tot de strop je laat verrekken in hun zee van tijd je ging voor de hemel die weg ben je nu kwijt…

zoals klimmen naar licht van een blad aan een plant een struik de droom is een boom met uitzicht op zomer droeflottig is regen verdriet in de herfst onontkoombaar in rood want kaal is dood het ging over hopen lente zal ooit winter gaan slopen en dan..…

Hij hield stug vol: nee, hij was niet betrokken Maar wat hij wel had was betrokkenheid Z’n taal is vol van inventiviteit Echt virtuoos, het doet mijn adem stokken Terwijl hij onnavolgbaar bezig was Dacht ik: hoe ging dat vroeger, voor de klas?…

je hebt alles aan elkaar genaaid de rode draad dubbel gestikt hun lijf geflikt met nonchalance en wat lieve woorden ze hebben het gepikt ze gingen op de rug harten duizendbreken emoties snel vergeten maar hun ziel moet terug ze willen nu geen spiegel zijn en niet die zoete pijn die jij ze hebt gegeven in dromen uit een ander leven…

In rook ging alles op Tastbare herinneringen Die nooit meer tastbaar zullen zijn Geen foto's van de kinderen nog klein Maar we leven gelukkig nog allemaal! In rook ging alles op De auto, de hele inboedel, en zo ook mijn dochters lievelingspop Maar wij leven nog! En dat is belangrijker dan al het materiele…

naar waar ik eens thuis was maar het was er niet meer het was er wel maar ook weer niet anders, hoe, waar waar zijn de plekken waar ik geschaafde knieën viel de straat voor ons alleen waar is het gras om alleen te zijn de hoekjes om te schuilen het was er niet meer maar gelukkig wel nog in mijn gedachten…

het is voorbarig pas morgen word ik jarig destijds vandaag zat ik vast kwam gewoon niet los twee geneesheren kwamen tegen vijven in de ochtend met de tang om mij te halen voor mijn moeder was het balen met twee lepels aan mijn schedel er uit gepeuterd er komen blauwe plekken alles zal goed gaan geen letsel dat komt wel maar…

Het zijn de kleuren van de avond die mij verwonderd stil doen staan. Het langzaam doven van de zon, dit stilzwijgend ondergaan. Het zijn de geluiden van de avond. Het zachte ruisen van de zee. De stilte op de achtergrond. Het late krijsen van een meeuw. Het zijn de geuren van de avond. De kamperfoelie, de jasmijn. Het pas gemaaid gazon…

Een monster door mezelf geschapen baant zich een weg door mijn verstand. Het vreet zich een weg door mijn logisch denken en doen. Het geniet ervan om te zien dat ik langzaam de strijd opgeef en toegeef aan zijn wil. De wil om alleen nog maar in mezelf te praten, een wereld waar alleen wij samen zijn. Vragen om hulp lukt niet mijn stem vergaat in het…

Het foeballuh ging gisteren van start Oranje moest al vroeg het vaantje strijken Ik zal daarom maar met een half oog kijken Toch zit ik voor de buis met angstig hart Dat telkens wel een keertje overslaat Als het ineens over een aanval gaat.…

Wanneer ik mijn boterhammen op heb met marmelita, neem ik op maandag de bus naar Beek aan een landschapsgolf met kerk, bron en eend om les te nemen bij Chiquita. Wij staan altijd open voor élégance, al is onze rug nogal stram en stijf. Hoewel we soms houterig dansen als een harlekijn, is een sierlijk gebaar onze acte de présence. De pasjes…

Een zucht ging door de kamer, terwijl hij net het laatste hoofdstuk begon. Waardig ging ze, zoals ze leefde en hield tot het laatste de regie in eigen handen!…

een edams biljarter in vuur en vlam voor een javaanse wilde haar verleiden tot een spelletje met een cadeau zij lachte hem uit mallerd rare vent het is gado gado voor één gado krijg je mij niet in je ballentent…

Hij ging naar Naïn en raakte de lijkbaar aan Hij ging staan ging terug naar haar en sprak: "Hij heeft zich om ons bekommerd en is opgestaan"…

het motto tegenwoordig van de vroegere sexbom Brigitte Bardot 'fransen eerst' is zeer pijnlijk ze voegt er namelijk in één ademtocht aan toe 'vroeger was alles beter' logisch dat die haantjes gallisch worden…

Men kwam en ging. Men was en bleef die nam en gaf. Die bad en at. Bezat. Bedreef. Men las. Men schreef. Men nam en ging. Vernam. Vergat. Je kwam en ging. Je was en bleef die nam wie nam. Die gaf wie gaf. Het was te geef. Ik las. Ik schreef. Je ging. Je gaf.…

en jij zwom naar de overkant het water aan de lippen want de zee stond je te wijd er gleden vissen onderlangs en het besef kwam later pas ze haakten aan jouw vlinderslag er werd iets uitgedreven je ogen schenen helder maar je zag niet wat het was je vloeide naast de tijd.…

wie weet niet hoe snel het gaat als je zus in spagaat van een berg afgaat ja zei mijn zwager ik stond gewoon op de ski’s boven op de top naast haar we zeiden nog als echt paar met de hele wereld in ons vizier staan wij nochtans lief particulier toen zij vertrok zo zei hij vertrok zij op caractère meer vliegend dan glijdend een stipje…

De zon valt naar beneden, Hij verstopt zich achter de heuvels. Ze neemt het licht weg, En de warmte gaat haar achterna. M'n liefde deed het ook. Een valk gaat de zon achterna, Maar net voor de heuvels wordt ze geraakt door een pijl Een diepe steek door het hart. Ik voel hetzelfde. De warmte trekt weg Door de zon. Door de verdwijning…

Wij gingen uit stelen en begonnen meteen met de dag. Van zonsopgang tot een handvol peperdure minuten na middernacht. Wij verzamelden geneeskrachtige kruiden zoals de zangerige lus van de bergweg, de speeltuinen en de boomgaard waarin het boerse linnen te bleken lag.…

Gedenkend hen die gingen, die ooit een naam ontvingen en nu in ’t Licht bestaan, zijn wij nog hier gebleven, betreurend dat hun leven met ons nu is gedaan. We weten hen geborgen; zoals een nieuwe morgen weer vreugde brengt in huis, zo schrijft God alle namen in liefde weer tezamen en is voorgoed hun thuis.…

verloren in de wind 't was niet dat zij haar niet kon bekoren dit lieve kleine kind dansend in roze regen die eerder niet bloesemen wou nu zwierend over vele wegen 'n schoonheid waar ik zo van hou…

Ze kwam ooit in mijn leven, 'k was amper veertien, ze had veel zo niet meer van de wereld gezien, dan ik dat ooit deed. Ze kwam ooit in mijn leven als echte reddingsboei kon bij haar schuilen, kon bij haar huilen ze stond aan het hoofd van een prachtig gezin. En toch maakte ze ruimte en tijd voor mij, ze kwam ooit in mijn leven, als…

Je weet het huis wacht. Geef me. Geef me nog even warmte voor ik ga. Voor de reis naar de stad van dromen. Lief, mijn mooie, schone lief. Je weet ik kom altijd veilig thuis voor jou, bij mij.…

zag je stappen het licht dralen neusje opgericht in flitsend licht om het verhaal toch te vertalen je proefde snel de smaak van lezers vingers toetsten al de feiten er was geen verder kijken jij ging over lijken in het bijzijn van de dood…

Je vertrok en verbrak voor even de banden van al wat verbonden is. Weg van zoveel moeten van zo vele vragen verplichtingen alom. De eerste stappen zijn gezet daar waar vrijheid en rust samenkomen in een ander bewustzijn. Waar je gaat Na denken zonder Vooruit te denken waar dankbaarheid ontspringt als een bron zuiver water de weg…

Het alarm ging af in mijn buik, dacht ik maar het loeide al veel eerder op mijn huid voor onbegrepen gevaar Dan ging ik ervandoor sloeg om me heen, of dicht als een ijzeren klem Ik was een wandelend fort vermomd als meisje verlangend naar contact dat ik niet verdroeg zonder noodzaak en harde afspraken Nog steeds wil ik niet…

ik voel het groen in jouw zonnig lied ik ruik de klanken van je nieuw verdriet je wilt wel spreken maar je durft niet goed iets houd je tegen je ontbreekt wat moed om het mij te zeggen: ik hou van jou…alleen het groen ging leven en het verdriet… verdween!…

ik leg mijn hand zacht op je stem eigen me de tonen toe verwarmend is je melodie vibreer met je mee en als mijn vingers snaren raken voel ik weer de branding van jouw zee nooit liet jij mij op het goudgeel stranden een groene duin waaide verkoeling naar ons twee we gingen horizonnen zoekend naar de symfonie handen konden elkaar…

Vanuit het licht van de lamp kijk ik naar jouw gezicht Je ziet mij niet...je ziet het niet... ziet niet wat ik je zo graag zou willen vragen er ligt een glimlach om je mond, een mond die ik duizenden keren heb gevoeld ik kijk naar je half beschenen armen hoe vaak heb ik die niet om mij heen gevoeld.. je lacht mij toe, een grap, die ik niet…