We gingen horizonnen
ik leg mijn hand
zacht op je stem
eigen me de tonen toe
verwarmend is je melodie
vibreer met je mee
en als mijn vingers
snaren raken voel ik weer
de branding van jouw zee
nooit liet jij mij
op het goudgeel stranden
een groene duin waaide
verkoeling naar ons twee
we gingen horizonnen
zoekend naar de symfonie
handen konden elkaar vinden
zilte proefde naar opnieuw beginnen
Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/
Schrijver: wil melker, 16 november 2006
Geplaatst in de categorie: liefde