Alle inzendingen over griet

Ze zeiden, dat Bas een natuurminnaar was, toen-ie grieten bij bosjes verleidde. Het verbaasde eenieder, dat Bas ven z'n vrouwziekte geenszins genas en de vader van velen ervoer, dat het spelen van tikkertje kinderspel was.…

Het is de lyriek van een wuivende griet die als 18 karaats de lucht doet strelen Het is de muziek van de kierewiet die weergalmt uit te luide kelen Het is het rood van de kersenwijn dat het verweerd plafond laat zweven Of het trammelant van de zwerver in een roemloos leven Of de lelijke eend die koekeloert in troebel spiegelwater…

Het is alles zo mooi, perfect gefabriceerd, het past als Piet in Griet en alles loopt gesmeerd. Nu wil men wel proberen twee bouten te verbinden, veel maklijker is nog het NOS journaal voor blinden. Wat ik maar zeggen wil, de grote Ingenieur, die heeft het zo ontworpen, bij een kozijn hoort wel een deur.…

Ik wil bij je zijn Heb geen bloemen bij me Afgesproken tussen ons Geen bloemen bij leven Dan zeker niet bij dood Ik glimlach als ik aan die woorden denk Maar dat wordt een grijns als ik je plek zie Die eenzame plaats tussen soortgenoten Geen leeftijdsgenoten nee dat niet Je ligt naast een of andere griet Dan sta ik bij je Nou ja…

Een krolse kater 's nachts op pad Laat onbedorven feuten huilen Bij alma maters Vindicat En in de wind zingt schijn zijn lied Van Grote Markt, Stadhuis met zuilen Van Goudkantoor en Groote Griet…

.- dat wisten wij allang - behalve dan de koekoek en de griet het rooie bietje van hiernaast kweelt lenteliedjes languit op het grasmatras: zon kleurt mooier dan het was blèrt zij in haar groene jurkje: in het groen wuift enkel riet moeder roept: ‘t is bedtijd trientje morgen moet je weer naar school maar als het warm is, gaat ze…

Ik slik en kijk je aan uit m'n ogen rolt 'n traan ik wil dit niet ik ben die sterke "griet" mij krijg je niet klein Elk woord is nu te veel laat alstublieft heel van wat er nog over is vanzelf komt het gemis naar vervlogen tijden Woorden, zo hard gezegd waren gemeend, dus oprecht 't heeft me diep geraakt en 't heeft me gemaakt…

De stoot, die verliefd is op Jaap, ligt ontkleed op z'n bed en de knaap valt meteen op de griet, die gelegenheid biedt, tot d'r grote verbazing in slaap. Ze voelt zich behoorlijk genomen, daar onder de knul van d'r dromen en denkt: 'Impotent is die vent evident, het is klaar!'…

Het is de lyriek van een wuivende griet Die als 18 karaats de lucht doet strelen Het is de muziek van de kierewiet Die weergalmt uit te luide kelen Het is het rood van de kersenwijn Die het verweerd plafond laat zweven Of de trammelant van de zwerver In een roemloos leven Of de lelijke eend die koekeloert In troebel spiegelwater…

boodschap waar stilte onheilspellend klonk warmte drukte zijn eigen dekmantel nog knipperde de laatste straatlantaarn zijn eenzaam licht tegen de blinde muur raffelden schoenen een hoge hakkentoon op de natte klinkers van de ongelijke stoep in een verschrikte oogopslag werd al schuld bekend was de patser snel weggerend de griet…

Een dulle griet, bij tijd en wijl een schreeuw. En altijd schuilt in haar de piëta. Zij is de grondkleur en de was. Tussen de lagen laat ze vlakten open. Haar kader is haar kroost: de randen en de bressen. Ze leeft in lichte vegen, toetst stippen bij elkaar. Hoeken van mensen. Met zachte hand een vaste lijn.…

Ik schaamde me een mens te zijn door hun geloer, een vadzige barmeid liet André Hazes weergalmen, de dorpse gekken ergerden zich aan ons gekoer, wat wulpse grieten waren hun enige strohalmen.…

(een personage uit het boek 'Vele Hemels boven de zevende' van Griet Op de Beeck) Voor Eva die ook ik nu graag zie Nee niet die listige uit het Paradijs maar voor u, de enige echte Geen vraag over het waarom de lezer kent het daarom Uw naasten misschien niet Lieve, zachte, meelevende Eva ook gij kreeg niet wat u verdiende dat beetje…

De plotselinge dood pronkt met het middaguur en prevelt volle zinnen moeder lonkt met de nieuwe buur en wil alvast met hem iets gaan beginnen vader blaast zijn laatste adem tegen de neus van tante Griet moeder zegt wat snedig je broer is dood, zie je ’t niet vader wordt begraven na ’t middagmaal en de revue op het kerkhof wat verhalen…

in bovenlucht jankt tegenwind haar sombere verhalen laat zon niet stralen door druppels van verdriet maar jij trotseert mijn griet die vlagen met het neusje in de lucht hoort niemand jou ooit klagen over vele stom gestelde vragen jij parkaat dwars door alle buien heen wintert in een eigen paddenstoel hebt lak aan iedere grote smoel…

Hij denkt: 'Een fijne griet.' Al spoedig komt-ie klaar. De ander echter niet. Ze voelt zich zwaar genept en zegt 'm onvoldaan: 'Een goed begin: je hebt het halve werk gedaan. Hij voelt zich nu een kalf. Weer doen ze 't. Zij zegt: 'Neen, het gaat maar half en half.' Hij zegt: 'Da's samen een.'…

Alle vrienden, broertje, Pa ook tante Griet want die is lief; als ik langzaam met mijn vleugels sla, oh, wacht! poesje, hartedief iedereen mag met mij gaan, op warme winden zweven wij door wollig wit in richting Maan; en als het klopt wat jij mij zei dan vlieg ik weer met Ma…

Men noemt mij mens Ofwel homo sapiens Anderen zeggen knul Sommigen zelfs lul Een leraar vond me dom Mijn vrouw vindt me lief Mijn chef een rare pief Een politicus zag me als rood Een griet vond me stom Bij de een ben ik briljant Bij de ander een dilettant Een nudist ziet me graag bloot Papa vindt me slim Volgens Sjors ben ik Sjim…

Hij is zoals gewoonlijk aan het sjansen: de brommer ziet een mooie, jonge griet, maar juist daardoor een tegenligger niet. Het meisje belt. Er komt een ambulance. Een grote operatie blijkt te baten. Herstel wil na een aantal maanden lukken. Tenslotte mag-ie 't ziekenhuis verlaten.…

Noem me gerust een dulle griet In de dood... geloof ik niet.…

Gedreven,goedogende griet: Geknipt voor leiderschap, toch? Niet? (Zandloper) Als een klein vlak Land dat saai Blank kleurt Als Yell Roept: 'Word Als wij', sterft Kleur, wordt het doods. (Rondeel) Gelukkig is ze multicultureel, de knappe ex-staatssecretaris.…

zoen als een nieuw liedje drie liedjes lang duren liet en wat waren wij uitverkoren en een heel klein beetje burgerlijk ongehoorzaam en we bezongen de liefde met onze lenige lijven met de zachte ‘g’ van goed en graag gelukkig en we schonken drie keer het leven aan kleine handjes en voetjes en noemden ons mini volkje met stralende trots Griet…

spiegels te maken Maar Freddy gaat misbaar veroorzaken Graait lefgozerig naar een joekelgrote Klevend aan het spinsel uit haar kont Zwaait de afstotelijke geleedpotige Als een wichelroede in het rond Vreesaanjagend joelend naar de schijtsters Die krijsend de benen nemen in paniek Met zijn propeller-arm een molenwiek De gierende grieten…

Met al deze grieten was 't dubbel genieten en tweedracht was 't steeds, die hij zaaide. Op den duur werd veelvuldig gebaald van de overbevolking. Bepaald werd een streekverbod van tachtig jaren voor Jan, die 'n geboortestreek uit had gehaald.…

Een luit, een fluit, een lied, een griet, die mij vermaken. Dorstig kijkt de schilder rond, de ogen drinken beelden, zien zelfs nog de liedjes klinken van de luit. Die mond, die lach bespeelde net de fluit en och, regenten, dames van het hof, ik vond In u beschaving, leven in dit joch.…

Het uniform van rijke kerels in mijn ogen spiernaakte Adams: in en uit de mijne: het hemels paradijs waarin ik schaars gekleed met mijn exotisch schone lichaam danste over werelddelen als ‘het oog van de dageraad’ geruchten niet van de lucht: mijn hebzucht ontdeed mannen van hun kleed, letterlijk en figuurlijk heb ik mij gefortuneerd voorzien…

blauwe ogen peilen de ijskleurige diepte van gezandstraald, gouden waddenzand, Oerol klinken onbekende kreten, wulp, griet, zandloper, briljant schuivend en driftig pikkend in scherp geslepen korrels strand zilt klinkt de zouten wadstem, schuchter streelt de noordenwind de wuivende halmen, knipogend naar kleine pleviertjes, met hun tere…

Hij trekt meteen een kwade smoel en zegt: 'Jij stomme griet, begrijp je niet, hoe ik me voel? Verdomd, dit trek ik niet!' Nu kijkt-ie zwart en trekt wit weg. Hij lijkt niet goed bij zinnen en gaat terstond na deze pech z'n scheidingsreis beginnen.…

Brengt spul naar school, doet van alles wat, zit om den drommel niet alleen op haar gat Heeft een klein probleem maar wie maalt erom, ze is dyslectisch en wat nu komt klinkt dom; Maar bang is zij om de duvel niet, want die pientere slimme griet schrijft een boek wat ik je brom Wat nou dyslectisch, wat nou da's dom, om zo van je af te…

Ik heb een oud receptenboek gevonden In drievoud schreef hij ze, als tropenarts Hield meer van pianospelen en van darts At zelf gevangen rog - seizoensgebonden Alleen in januari griet en heek Makreel, poon, tarbot, inktvis, schar en leek Hij trok ten strijde tegen zoönosen Avant-la-lettre, want de vogelgriep En covid, Lyme en Sars bestonden…