Alle inzendingen over heen

Vouw Uw handen om mij heen, drogend de tranen die ik ween. Het is al om hem met wie ik eens ging trouwen het liefste wat ik ooit bezat. Op wie ik durfde bouwen, hij was mijn liefste schat. Heer ik vouw mijn handen saam en richt mijn ogen nu naar u alleen. U roep ik aan in Jezus naam, nu het stil wordt om mij heen.…

Dus doe iets, maar doe het niet alleen, soms zit het zo diep en je hebt het nodig, iemand om je heen. 't Is je tijd niet en wie ben jij om dat te bepalen, van alleen de gedachte al moet je verschrikkelijk gaan balen. Kop op en sterkte, weet dat ik aan je denk, beschouw dit schrijven als een kleine wenk?!…

misschien op mijn lichaam neer gaf je toe aan je gevoelens had je aan de liefde geen verweer Als het stil is om je heen en er niemand is die jouw blikt doorziet wat als we beide vrij waren geweest had het leven voor ons in het verschiet…

in kaarslicht gevangen schaduwdans het silhouet van onszelf verstrengelt als één de tango der zuchten passie vol hoop het lied van wij samen door harten gehoord dansen wij leven eindeloos zacht samen zweven waar schaduw wacht…

Ontdek zelf, de wereld om ons heen, Ontdek zelf, wij zijn niet iedereen...!!!…

Ik vraag alleen maar om een troostend woord en een warme arm om me heen. Iemand die me aanhoort en met me meeleeft, want ik voel me soms toch zo alleen.…

Hij liep, zo vond ik, vroeger nogal vreemd En omdat hij nu weer moet leren lopen Is het voor Balkenende maar te hopen Dat hij verrassend nieuwe stappen neemt En zeker dat men hem ervoor behoedt Dat hij weer voortgaat op de oude voet.…

Vrienden om je heen en wie van je vrienden komen? Juist, ... niet één.…

Kijk eens om je heen al die mooie bloemen Nee, wij zijn echt niet alleen ik hoor zelfs een bijtje zoemen…

Toen magere Hein bij de kapitein aan het bed kwam zitten, vroeg z’n lieve vrouw oft’íe toch nog effe gauw een plafonnetje kon witten. Hoewel blij verrast met de nieuwe schilderskwast, duldde Petrus geen verweer. “Je blijft ten allen tijde hier aan gene zijde ook al werk je bij het veer”.…

Door de sterren heen Kijkt U op ons neer Door de sterren heen Regelt U het weer Ik wil alleen wat vragen Als U echt bestaat Waarom is er dan zoveel verdriet Op deze wereld, en pijn, oorlog en haat?…

Ze keek me aan met een dove blik Haar schreeuw om aandacht Ik wilde het niet zien Haar vuistslagen kon ik niet horen Ik voelde niets van haar tranen Ik proefde niets van het zout op mijn huid Zij was de blinde vlek in mijn ogen…

Te luiïg om een lamp te repareren Fietst menig puber zomaar zonder licht Die klus kan voortaan onbetaald verricht En daarmee hoopt men dan het tij te keren Die gratis service -goede wil ten spijt- Is een beloning voor lamlendigheid…

Klauteren over de heuvels Klimmend uit het dal Langs grillige beekjes Luisterend naar de waterval Boomkolossen in de bergen Mijlen ver verspreid Boomstammen die vele mossen herbergen Herten zien met al hun edelheid Wolken zullen je tegemoet komen Een alpenhut nabij Even in het uitzicht dromen Een Tiroler biertje maakt de klimmer blij…

Over de dood heen Reik je mij je hand Die mij zal begeleiden Door het leven Dat mij nog rest…

In elke dag die ik beleef is God altijd om mij heen zolang ik op aarde leef loop ik niet alleen waar ik ook heen ga God is steeds aanwezig. Niet elke dag dat ik leef is een dag met een ster treurnis die ik beleef is niet meteen over dan helpt het geloof mij want God is aan mijn zij.…

tevergeefs...vlucht ik voor hen. Onbarmhartig overmeesterd staren mijn ogen, weer verloren tot aan het altoos grauwe ochtendgloren. Het grauw trekt op, ik stel me teweer krijs stil, niet meer, 'k herneem mijn kracht dring hen terug in enge kloven nauwe krochten en als het daagt heb ik de strijd beslecht..…

Ik zeg: laat hem maar liggen, waar moet hij heen.…

“Ik ga een dagje uit naar Engeland Met mijn projector en projectiescherm Om Fitna te vertonen,” sprak Geert ferm, Maar hij is op de luchthaven gestrand, Al zwaaide hij ook dapper met zijn pas - Wat op zichzelf al een vertoning was.…

tussen zweetsokken en wat lege flessen vind je de gebroken snaren van de viool waarvan de klanken gisteren zigzag door kapotgeslagen ruiten voor het laatst de kinderen op straat vergiftigden opgedroogd brood tussen vazen met dode bloemen open conserveblikjes temidden van stoffige boeken en webben van spinnen die waarschijnlijk iets meer…

Het tweepersoonsbed is al twee jaar maar aan een kant beslapen Twee maal 365 dagen, 2 maal 52 weken het lijkt zo weinig Mijn lief Foto's van je herinneren mij aan fijne tijden Dan zie ik je lachen op een foto, er staat een datum op twee maanden later was je dood mijn lief Het is niet te bevatten, je glipte onder mijn handen vandaan........…

ik zit in de auto het is koud buiten hier zit ik heerlijk met jas om me heen geklemd, een zigzag van fietsen auto's brommers onder grijze wolken de ruitenwissers gaan piepend heen en weer ik hoop dat je ach, ik hoef het niet te zeggen, ik kom zo naar je toe, ik zet me vast in de stoel en geef gas en denk aan jou…

of het de zee zal zijn de zachte duinen de woeste wind die zich zo voelen laat of toch de liefde op het laatst zal ik pas weten als jij er bent in mij geïnspireerd door Julius en Kerima Ellouise…

diepgaand in de spiegel van de regen zie ik allermooist mijn gezicht vertrouwen in liefde met zoveel evenwicht loop voor jou door de regen afstand overbrugt doorleven.. verliest men rap het overzicht. begroet wel duizend keer speciale belofte vertrouwen…

Zie ze stralen, die verliefdheid… Vele prachtige levens leefden wij gewoon in een dag tijd Maar het lijkt nu alsof we ze en masse begraven Is het een doodlopende weg die we zijn ingeslagen richting die horizon die we wilden verbreden Wordt jij er nog wel gelukkig van Maakt mij dat nog wel tevreden Wanneer is de tijd met jou om me heen…

Een nieuwe beving En hulpgeroep Een nieuwe angst Van dezelfde groep Uitgedroogde babies Uitgehongerde monden Uitgeputte honden Mensen met opengereten wonden Help hen en geef het Nog niet op Er zijn er nog die leven En liggen onderop…

Een arm om je heen is het beste medicijn, zei ze omhelzend…

Ze keek met grote ogen Kijk naar mij, zie mij nou Zei ze met haar blik Hier -dat is- ben ik De wereld om ons heen Kijk maar vaak en goed Ik weet zeker dat je stapsgewijs Steeds meer zult zien en doet…

Die tijd is heen, want gij zijt ver van hier, Mijn pareltje, mijn duifje, mijn saffier, En zonder u gaat al mijn liefde dood; Waartoe der dingen schoonheid nog geprezen, Die slechts bestond bij gratie van uw wezen, Als bij de zon 't ochtend- en avondrood.…

Een schrammetje, blauw plekje of een snee, een wondje aan het knietje, zere billetjes… Voor onze broze basisschoolpupilletjes valt het verantwoord vallen echt niet mee! Dus komt er les. En om compleet te zijn komt rond de school een vangnet op het plein.…