Door ruiten heen
tussen zweetsokken en wat lege flessen
vind je de gebroken snaren van de viool
waarvan de klanken gisteren
zigzag door kapotgeslagen ruiten
voor het laatst
de kinderen op straat
vergiftigden
opgedroogd brood tussen vazen met dode bloemen
open conserveblikjes temidden van stoffige boeken
en webben van spinnen die waarschijnlijk iets meer weten
worden opgeruimd door diezelfde kinderen nu
kinderen die morgen allemaal
iets anders zullen verhalen
als ze wordt gevraagd
wie er hier hebben geleefd
Geplaatst in de categorie: verdriet