Alle inzendingen over hel

Een hemel op aarde, voor velen een hel. Door pijnen getergd, geluiden te fel. De weg terug is als lood, zij misten de boot. de enige kans op rust, is enkel de dood.…

't Hemeltje, dat werd de hel De hel in de 'hemel', ze zaten knel in doodsangst in die brandende hel waar velen de dood ontmoetten... Ze vierden feest 't was oude jaar, maar voor de meesten daar Was geen beschermgeest en werd het geen nieuwjaar...…

soms heel even bekruipt me het gevoel dat niemand snapt hoe ik me voel. voor de buitenwereld iemand die altijd loopt te stralen maar niemand ziet dat ik blijk te verdwalen, verdwalen in emoties,gevoelens van vreugde,gevoelens van verdriet. de vreugde laat ik zien maar het verdriet niet.…

Duivelse gedachten hechten zich aan verstand arglistig schieten ogen haar bange blikken finaal aan flarden Ineengedoken wacht zij als gevallen vrouw op hem, die ooit een engel was voor hij vlam vatte en vuur nog als passie brandde Zijn leidraad voor het leven vlammend in woord en daad vurig zonder liefde louter heet in hel…

We strijden in uw naam, want wij zijn uitverkoren, of u het wilt of niet, want wij maken zelf wel uit wat de hemel en wat de hel is. En vergeeft u ons onze schulden ook maar niet en zeker niet die van onze schuldenaren, want die hebben het er zelf naar gemaakt en dat vechten we onderling wel uit.…

Nog altijd tovert zijn beeld een traan het ontbroken afscheid drijft mij in een waan van heldere beelden die wij samen deelden Het heengaan zonder een vaarwel leidt mij voortaan door een aardse hel in een flits zijn licht gedoofd mijn geluk voorgoed geroofd Wanneer komt weer die dag dat uit volle borst ik zingen mag: ‘Weg is nu de…

Zwaar vergrendeld door het oog verduisterd kent de opening uitgang noch ingang de breuk gegipst ongenezen geheeld scheurt bloedrood nerven in tweëen op een kiertje net groot genoeg voor een zachte zucht laat liefde lopen onbedekt hapert het roestige beslag zelfs de sleutel, ooit soepel lopend, past niet meer aankomen mag heel…

En zo bewandel ik, als met de duivel op de hielen, de hel tussen hemel en aarde, mijn Gehenna In ontketend oranje en negen ringen Verzen als rozenbladeren op de bruidsleep van de wind, in het kielzog van dofgrijze wolken, aanstonds te vergeven alsof het zo is dat mijn ziel de dans ontspringt…

Mijn hart bereikt verlangens, maar ik kom er niet bij, het vervaagt in zoete liefde, maar blijft onbereikbaar, zo ver weg.. Ik kan het verdriet voelen, dat zich langzaam mengt met de leegte van mijn ziel, en de liefde uit mijn hart, maar zo ver weg.. Dan zie ik een puntje licht, dat verschijnt in het diepe, maar het niet verenigen zal…

ze haasten zich hun blik neergeslagen en ze staren star naar voor gericht de koude buiten kruipt heel diep en kraakt het hart, het lijf en leden de ijzige regen druipt ongenadig en vaagt de modder van de wegen de muziek huilt tranerig hysterisch en draagt mijn ziel naar de hel zoals die man daar met de bel op…

massa’s water om de hel te blussen die zij gaat…

Hel tot vagevuur, uiterste tot middelmaat, hemelsbreed verschil…

Als mijn oogbal een appel was en jouw vagina een klokhuis Welke pit spoort er dan niet jij gaf mij de verboden vrucht Even was het de tuin van Eden een hap veranderde het in de hel De Golden Delicious gegroeid sloeg het uurwerk kapot en stopte de tijd Even lag ik eenzaam in een kistje wel gestickerd maar niet geprijsd Belandde tussen…

Ze zuigt met haar jaren aan de oude boom en ribbelt hem eeuwig in een hard palmen van haar handen ze offert hem beetjes leven van haar vingers her en der riviertjes bloed ontgonnen in het kozen 'kruintje kruintje' wil ze liggen want hij begrijpt dat wel knoestig zinnebeeld van gerijpte verwondingen het excuus voor intimiteiten en…

Wel een hel en hemel Ontvangen een geheel Dat is slechts een keuze Eer ik uw Zonen, ieder enkel deel…

Zo zoet is het als ik over jou droom Je was eerst niet meer in mijn hart, Maar je bent nu terug terug uit de hel En waar beland ik...…

waar hemel zijn gezichten lacht in pure liefde en paradijs word ik geraffineerd verleid door hel met zijn magie van brandend ijs ben in het geniep de poorten gepasseerd veel zondigen is zo geleerd geen carrousel van stille tranen en verdriet kettingen en cellen zijn er niet ook hier is overleven troef saters lachen enkel om de…

vals draait een kring rond de maan in het duister is er een komen en gaan van geluiden onherkenbaar in bestaan reppen zij zich voort met een spoor van buitenissigheden achter zich aan aarde lijkt te schokken door brokken vreemde energie mythen sagen en legenden geven nooit zoveel ellende de stoet lost op in het licht…

Alléén in geest is weinig gegeven wat bij géén wezen lukt, blijft maar even, onbeschrijfelijk rukt de smart aan tintelend vel, de essentie van verliefdheid, aangeboren, tussen heelal en de hel, zit veelal tussen beide oren, paradigma om bij de soort te overleven, wat ziel en lijf niet scheidt, meer kon Descartes ons…

Ween niet op wat gestorven is, haar frêle schim op winden rust, begeleid de leeuwerik - in volle vlucht - in een oneindige klim, naar dat ene streepje licht, ontrokken aan de duisternis, een smetteloze vlam, met haar vonken mijn hemel heeft ingericht en tegelijk alle hete as ontnam, gebalsemd hart in een lauwerenbad, hoofd gekranst…

Tranen Troosten Helen Helpen Aanvaarden Leven Zijn Toekomst Vandaag Hier Nu Binnen Buiten Beleven Geluk Bestaan Jezelf Spelen Lachen Voelen Dansen Liefde Licht Warmte Zee Zon Sterren Maan En zo zal iedere levenscyclus weer opnieuw gaan.…

Hij werd gek van z'n vrouw d'r gezemel en ervoer d'r geklaag als een hel. Toen ontwaarde hij Bistro 'De Hemel'. De man kreeg een prima idee en hij zei haar: 'Hier gaan we naar binnen.' Wat mokkend ging zij met 'm mee. 'Och, misschien', dacht-ie, 'komt ze bij zinnen.' Het einde zou dit van z'n hel zijn.…

het licht is gebroken de poorten van hel geopend goed en kwaad gewist nu sist en schuifelt gebroed met opgekropt gemoed voorbij de apocalyps gemist gist angst en pijn als venijn in het bestaan radeloze ogen breken in onvermogen om verder te gaan de klok is blijven staan toen de mensheid aarde de das heeft omgedaan…

Een troostende hand zegt vele malen meer dan ontelbare goedbedoelde woorden het gevoel heeft het gehoor overtroffen in het leven kan je toch nog boffen weggehaald voor de poorten van de hel dat beseft hij nu zeker wel dit was het verhoren van zijn gebed, maar die warme troostende hand heeft hem gered…

In ‘t Heelse katholieke internaat Gaf plotseling een grote groep de geest Voor Philips waren zij aan ’t werk geweest Maar die ziet in dat feit geen enkel kwaad “Wij hebben niets gemerkt van wantoestanden”. Maar ooit moet toch een lampje zijn gaan branden?…

ben het zoeken beu naar hemel hel en paradijzen magie mystiek alles ligt op aarde zomaar voor het grijpen als ik in je ogen kijk dan hemel ik gelijk hoor paradijselijke tonen in je parelende lach toen jij mij die appel gaf geen hoogmoed val of slangenbeet omdat liefde die vergeet wees niet bang geniet van samenzijn in de…

Wie 'In de Here' is gaat naar de hetero-hemel wie 'van de heren' zijn naar de homo-hel en voor foute vrouwen hebben we nog een heidens 'hemels' eilandje!…

En 'k vond en sprak dit buitenaards gefemel: ,,De Hel is een heel oude, en domme straf. Zend iemand in het vagevuur, met af en toe een kleine wandling in de hemel."…

vaak dreigt de hemel te ontladen of is het de hel wij baden wel maar het bewijs kwam nooit met bakken uit de lucht wij zijn gevlucht voelden al nattigheid in onze hoop op boven de hemel is weer blauw wij bidden nu wat vaker dan breekt de hel los in het water…

Verwikkeld in een sneeuwbui op het strand vind ik mij bevangen in de wachtkamer van de hel, verrast tot een amalgaam van afprijzing en verlangen, hoor hoe vreedzaam de zee rond mij hangt, alsof ze geen weet heeft van de monsters die haar doodbedaarde gebaren het licht bedillen. Kon ik maar grijnslachend gillen: één twee drie los!…