Netgedichten

netgedicht (nr. 6.195):

Water

Heel veel water
schoont en zuivert
van het kwaad

wat in de boeken staat
is als een leugen

water schoont en zuivert
wast onfrisheid van ’t gelaat

maar zie de mens
hoe zij daar staat
met vuil gezicht
gewond tot in haar ziel

zij haat dat zij nog steeds bestaat
zij bidt haar god
dat hij ook haar verlaat

zij bidt haar god om water
massa’s water

om de hel te blussen
die zij gaat