Alle inzendingen over ingaan

een bad als Adam als eerste de zee ingaan frisse onthulling!…

begrijp de waarde van het duister ontdek hoe wij ermee vergroeiend stilte ingaan er ontdekken waar onze verlangens wonen zo volmaakt naakt voor elkaar liefde verheerlijken…

En voor hun dromen vluchtend de werkelijkheid ingaan? Zij zullen eens wakker worden als hun realiteit wordt verstoord en deze zichtbaar in zijn beelden wordt verwoord. Niet altijd is het de droom die hen beliegt, maar veelal is het de werkelijkheid die bedriegt.…

Ik huppel alle lettergrepen af Ik moet hier absoluut geen fouten maken Ik mag niet van het juiste pad af raken Ik scheid het koren grondig van het kaf En mocht ik ergens toch de mist ingaan Dan heb ik dat dus opzettelijk gedaan…

Wij dachten aardig slim te zijn geweest, Omdat wij ’s avonds laat een uurtje lopen Besloten wij een hondje, “Chris”, te kopen, Maar Chris is een behoorlijk kattig beest. Bizar dat in dat uurtje onze Chris Chagrijnig maar ook uitgelaten is.…

De veerboot die ons voor problemen stelde Wanneer ie tijdens noodweer te onpas Een dagje uit de vaart genomen was Verdwijnt sinds heden van de Westerschelde Maar wie nu in de tunnel stil komt staan kan evengoed nog wel de boot ingaan ...Het rijden in de langste tunnel van Nederland lijkt vanwege het ontbreken van vluchtstroken en parkeerhavens…

Als een ijsberg in het water, koel bewust van je kunnen alles wat je hebt of nog wilt alles wat je bent of wilt zijn inzichtelijk overzichtelijk Maar vandaag wil je de diepte in weg van alles wat je waarneemt vandaag wil je ingaan in het diepst verlangen meer van jezelf te mogen zien Vandaag de verfrissende duik in het diepe…

Ik wil jouw lijf zacht tegen me aan Innig verstrengeld de nacht ingaan Ik wil je ruiken Je geur geeft rust Lekker en zo fijn net als jij me kust Ik wil jou strelen gelukkig maken Steeds weer liefde tussen het laken Ik wil je koesteren en ruimte geven praten knuffelen samen zweven Ik wil bij je zijn ben zo gek op jou Wat is…

. -------------------------------------------- Waar Drenten weer terug het huis ingaan Om voor hun vrouw haar kunstgebit te redden, Gaan anderen toch spoorslags uit hun bedden Om voor de vlammen op de vlucht te slaan. Dat is dus, wat bij Drenten overheerst: De vrouw, het kroost en kunstgebitten eerst!…

Vogels zweven biddend in de lucht op de luchtdruk van bommen en granaten. De lente van 2022 is gekleurd met bloed. Verwoeste steden, geknakte levens. Miljoenen mensen op de vlucht Die huis en haard moesten verlaten. Soldaten strijden en sterven voor volk en vaderland. Hun vrouwen en kinderen op weg naar een veilig land. Zonnebloemen bloeien…

uiten dan is er maar één oplossing voor en vlucht ik in m'n eentje naar buiten Dan zou ik willen schreeuwen van onmacht God help me, ik weet het niet meer dan zullen mijn tranen hun weg vinden de rust in mijn hart keert dan weer Als ik jouw woorden dan weer zal lezen die je eens voor mij hebt geschreven dan zal ik opgelucht de nacht ingaan…

wanneer ik niet meer in de stilte kan staan verlies ik mijn woning van plek tot plek mijn ziel zal rukken aan ijzeren luiken de dood ingaan, het lichaam nog vrij plichtsgetrouw zal ik gebaren naar honderd bomen in een seizoen verwacht jij kan me dan tot stof verbleken van eind tot eind naar een ijdele nacht het kind verstuiven, het laatste…

llse heeft de verpletterendste glimlach de fijnste snik in haar hoge tonen De appelste koontjes de Twentste oogopslag de minste sterallures en kan het hardste juichen Ilse komt uit een country hooiberg met een naturel dat heel Europa zaterdag in smeltjus verandert Maar een paar bordjes boerenkool met Hema worst en spekjes zouden er wel ingaan…

overwinteren we moeten de winter goed ingaan, liefste de kleding uit de zomerslaap halen de schaatsen uit het vet voor we als Jezus over het water gaan de weg naar jou wordt hemelsbreed gemeten zoals het altijd had moeten zijn nu nu nog nu nog even het is niet altijd winter er komen weer zonnen die stijgen bomen die bladeren planten…

In liefde opgedragen aan Hennie Dagenlang had ik je hand vastgehouden, Om je tot in de eeuwigheid niet meer los te laten - Ik weet, het was tegen beter weten in, Zoals je weet geeft liefde niet zoveel Om het verstand - Want bij het ingaan van de vijfde dag Moest ik je loslaten, je toch laten gaan, Naar je eigen horizon…

met mijzelf slaap maar zeg ik tegen haar ik sluit mijn ogen wil ik wel met droogte mijn lijdend lijf ingaan ze heeft geen woorden nodig 't afsnijden van de tijd 't besef dat een terugkeer misschien onmogelijk is ik draag het zand van de nacht naar het afscheid, het wanhopig zwijgen volgepakt met knars en kanker zal ik een briefje…

opnieuw zullen er bladeren groeien de bomen vol groen en statig staan bloemen kleurrijker weer bloeien jonge lammeren de wei ingaan een lucht zo wolkeloos en blauw de zon die laat haar stralen schijnen en ik denk enkel maar aan jou geen warmte laat de kou verdwijnen dit prille geluk drukt mij op de feiten dat jouw sterven niet te keren…

Eleonora Liefje" toch een beetje Koninginnedag zoals die van Koningin Beatrix of Prinsessedag waar het ooit mee begon met Prinses Juliana Maar nu anno 2016 zal zij, mijn dochter mijn mooie prinsesje met haar stille wijsheid, eigenheid en schoonheid majesteitelijk, feliciterend, stralend naar haar Koning Willem Alexander met het ingaan…

hoe het vroeger beter was toen zomers zomers waren we enkel de droogte te verslagen hadden de pastoor op zijn kansel altijd het laatste woord riep wij ons geen zorgen hoefden te maken over lege batterijen en geweld in willekeurige volgorde enkel de haan zorgde voor ergernis helemaal alleen op zijn eentje hoe we de geschiedenis zullen ingaan…

met gedenktekens die zijn opgericht louter om te camoufleren dat duistere daden de doofpot ingaan toont verleden een ziekmakend masker waarachter nieuw leed toe kan slaan trauma’s lijden tot nijpende kolken een feitendrainage richting moeras verwijt explodeert als een giftig gas uit belten van herinnering vallen ooit de slijkpoelen droog…

Ik houd zo van die lage palissaden, die van de kust de grote zee ingaan, alsof veel mensen van de oever traden en tot hun schouders in het water staan. De zee, het strand, de lucht, alles is wijd en breedgebouwd en krachtiglijk grootmoedig, maar zij alleen leven in nederigheid en praten niet, maar waken, trouw en goedig.…

Wonderland, oh Wonderland Waar sprookjes nog bestaan Waar Eenhoorns samen vliegen Draken hoog de lucht ingaan In het land van dromen Met Godinnen van weleer Waar Feeën Koninginnen zijn En ied're man een Heer In dat mooie Wonderland Is Liefde heel normaal Voor iedereen is er genoeg Elk hart heeft zijn verhaal De wolken zijn…

Haha, lacht Heinsbroek met een hoop bombarie Ik heb, haha, een gloednieuwe partij Haha, gemaakt rond Wijnschenk en rond mij Voor straks op 22 januari Dus, haha, Herman Heinsbroek vormt weldra Met Hulpje Harry lijst H.H.H.H.!…

Raad of antwoord, neem je niks van niemand aan, waarom zou men dan nog, serieus op vragen ingaan. Iedereen leert nog elke dag, moet men zich daarvoor schamen? nou ik dacht het niet, alles weten doe je samen. De een weet dit , de ander dat, en samen weet je veel, ieder zijn of haar vak, samen een geheel.…

Even troost bij elkaar zoeken dicht tegen elkaar aan samen zwijgend gaan slapen en stilletjes de nacht ingaan Samen ook weer wakker worden genieten van een nieuwe dag niet in zelfmedelijden zwelgen maar 't leven tegemoet zien met een lach Samen praten, soms even janken want voor alles is een tijd het leven gaat gewoon z'n gangetje maar…

Vandaag kust mijn leven de dood wakker De tijd van afscheid komt dichterbij Het vergankelijke sterft in dit uur In deze roes zweef ik mijn leven voorbij Beloof me maar niets ik zou het onmogelijke van je vragen Beloof me maar niets het is anders zó moeilijk te dragen Het is oké laat me nu maar los en dolend mijn zoektocht ingaan Het is…

De ban is gebroken het mag nu vrijuit worden uitgesproken: Vertel de waarheid hoe waarachtig ze de waarheid liegt vertel de leugen hoe waar alles is wat ze in leugenachtigheid opbiecht zoals op verre plekken het daglicht naar de nacht en de nacht naar overdag verglijden Zo moeten zij de waarheid en de leugen vals en bescheiden ons…

zal dit bescheiden herfstgedicht de mist ingaan als straks de nieuwe morgen komt?…

nu de tijd stilzetten en met deze vraag de eeuwigheid ingaan…

jij bent weer aanwezig opgesloten in mijn zijn waarom betrek je mij erbij ben ik de uitverkorene jij weet het nu goed de weg ligt voor ons we gaan samen op pad de steilte is onmetelijk nu gebeurt wat je wil toegeven aan een droom waarden toekennen in genietende aanraking alleen al dat zachte die stilte, die omsluit laat mij ingaan…