K versus K.7
met mijzelf
slaap maar
zeg ik tegen haar
ik sluit mijn ogen
wil ik wel met droogte
mijn lijdend lijf ingaan
ze heeft geen woorden nodig
't afsnijden van de tijd
't besef dat een terugkeer
misschien onmogelijk is
ik draag het zand van de nacht
naar het afscheid, het wanhopig zwijgen
volgepakt met knars en kanker
zal ik een briefje achterlaten
dat we morgen, samen als één,
lezen in ons eenzaam huis
met heimwee naar het leven
hotmail.comGeplaatst in de categorie: ziekte
k 5.0 met 7 stemmen 
527
527
Geef je reactie op deze inzending:
www.facebook.com/vlinderwindekind
jij bent dichterlijke vrijheid
jouw verzen rijpen in letterkunde
ze laten zelfs wilde rozen bloeien
op kale vlaktes van verloren stemmen
bedenk dat jij de hemel overtreft
met oogverblindend literatuur
gevoelig karakter van kunstzinnen
maakt liefde tot volmaakte poëzie
dat mij doet denken
aan het kind in mijn hart
mocht jij stille gedachten treffen
zij doen meer verlangen
dan enkel 'honing' of 'volle maan'.
Zo jij het kan schrijven Kerima, zo goed.