Alle inzendingen over kenbaar

bij het vale licht van een besluiteloos zwerk deelgenoot te zijn van ondeelbaar verwijlen een afstand te overbruggen, wetende dat wat achterblijft als echo blijft naijlen er is nog zalvende tijd om mee te drijven op het ruisen van zilveromrande zomereiken te wissen wat ik weet, te weten wat ik niet wist en dan moet alles nog blijken…

Het wordt dan zo gezegd Als het ware blootgelegd Of kenbaar. Het gemak Van het gemak.…

mijn werkelijkheid het topje van een ijsberg onder de zeespiegel het leeuwendeel barstensvol verrassingen zich kenbaar makend als immer opborrelende luchtbellen…

Mijn missie voor het woord is nog niet kenbaar wel ergens beschreven maar nog niet voorgedragen op een verhoging of op toneel. Ik scheld mijn ideeen gesteund door dik en dun door de poorten van de hel omdat ik alles wil dat jij niet wilt ik wil jou maar dat is een wens te veel.…

Als ballade aan de zon in alle kleur getooid Verschijn je aan de horizon als de regen wordt verstrooid Natuurlijk en fenomenaal ben jij geboren uit de zonnestraal Alleen kenbaar uit het juiste zicht ben jij natuurlijk een gedicht…

nog ben ik in naaktheid van het afwezige verstijfd in stilte in het gestamel van betovering een voorschot op het leven nog blind in duisternis vervreemd nog zal ik opstijgen onaangetast in ontsnapping beetje bij beetje uit het lichaam nog nooit was ik hier maar in teken van leven werd mijn naam kenbaar gemaakt…

de oude schrijver heeft niet gefaald een mensenleven schreef hij zo levendig in zijn taalgebruik zodat hij altijd zijn woorden kwijt kon de voorwerpen op zijn schrijftafel zijn de zijne geworden wat geweest is, heeft hij voortgebracht hij heeft het schrijven genomen in de lichtval van zijn moedertaal de tijd heeft zich kenbaar gemaakt…

er vliegen woorden door de lucht waar de wind geen vat op heeft die hun betekenis op schrift pas kenbaar maken als lichtgewicht of explosief je kent de lading niet in vonnisrood en op papier wegen rechters de zwaarte van hun vlucht maar de wind erkent geen grenzen voor een handjevol gebakken lucht…

zoals elke vogel zijn eigen lied beluisteren laat, in gedreven klanken kenbaar blijft zo krast ieder mens zijn sporen in de aardse tijd om niet in vergetelheid te geraken voor wie zich met hem verbonden weet hij zich onderhuids vermoeden laat schuilend in stillere, onuitwisbare dagen (aan Ad.B)…

Ik wens niets te doen en zeker niet in amen te rusten er zijn woorden genoeg om ongenoegen kenbaar te maken.…

het rommelt soms in een oude doos als ik op zolder loop dan is het tijd om te genieten door mijn stenen op te diepen ik heb ze geraapt in alle oorden waar zij zich kenbaar hebben gemaakt de schittering in kleur of licht was het signaal van hier ben ik zij hebben mij hun stukje schepping laten zien in paradijselijke schoonheid…

het waren geen vingers die schreven maar tekens die leefden gebeiteld in steen spraken zij over jaren verhaalden intens het bestaan in komen en gaan van mensen en machten voorspoed en rampzalige krachten eeuwen hebben zij getrotseerd om hun historie kenbaar te maken maar de taal was het spreken verleerd tot de steen van rosetta…

ik moet mijn vlees nog schuwen en mijn hart nog kloppend maken in wat iemand ‘het bestaan’ noemt, herken ik alleen het voorbijgaan en het toekomen, het heden is van provisorische aard, slechts kenbaar als onbetreden smeltwater, achter- gelaten tijdens een reis naar het ruimteloze wormgat waar mijn lijf zich doorheen wurmt, ik moet mijn…

Weer is overduidelijk bewezen dat als je geen belasting kunt betalen wel kenbaar maakt, zonder omhalen nooit hebt geleerd te schrijven, laat staan lezen. Met een jaar bestaat Nederland, moet je weten alleen nog slechts uit analfabeten.…

hij belandde in de godenhemel stotterend maakte hij daar zijn innigste wens kenbaar: roep mij uit tot god!…

verzamelt filmpjes van haar glimlach in een geldkluis haar bedoelingen zijn als aardbeientaartjes als ze op haar vingers fluit komen eekhoorntjes toegestroomd ze trekt aan haar oorlel en bomen verschieten van kleur haar borsten behoren tot het werelderfgoed als ze braakt dan braakt ze goud wie zij is weet ik niet ze moet zich nog kenbaar…

ik wil geen beweging horen als geluiden zichzelf ruimen maakt stilte eindelijk een kans te vaak wordt zij overstemd krijgt zelden de mogelijkheid zichzelf eens kenbaar te maken jij hebt met jouw lach die ruimte gecreëerd in het zenden van warmte en kracht die stilte genereert verbazing en verwondering om dit fenomeen waarin…

Het begon met een wandeling het lopen over een bladertapijt daarna de bomen en het woud hoe sporen kenbaar werden Een rots in de schaduw in zich de warmte van de zon op de zuidelijke helling het ruisen van een waterval Het hart pompte het bloed water stroomde omlaag steen trilde van atomen ronddraaiend om een kern Ik heb…

ik probeer de talen te verstaan van allen die hier langs zijn gegaan met hoop en vertrouwen hebben zij hun gebed in fluisterende stilte gezegd pilaren aangeraakt met warme handen hun wensen kenbaar gemaakt de stenen zijn hard maar glanzen zacht in dialoog met duizenden kaarsen zij kennen de ogen in donkere gezichten die vol verwachting…

je fonkelde zonder te verblinden in bewonderende blikken van anderen zij lichtten op in de aanwezigheid van warme belangstelling voor jouw sprankelende personaliteit kleine edelstenen en parels maakten zich kenbaar door hun specifieke setting en bijzondere glans in loepzuiver weerkaatsen kwam ik stukjes schoonheid tegen die…

Een hartstochtsloze en totale aanwezigheid maakt zich nu kenbaar en het is of in een diepe adempauze van de tijd, dichtbij, een pasgeboren kind zich stil, volmaakt en ademend bevindt. ------------------------------------ uit: 'De Oude Kustlijn', 2002.…

Geen vrije luchten kenbaar in hoog gras. Zodat uitgemergelde gemoedsdrukte bemeestert, zonder enig naderhand. Tot nabijgelegen massa’s voorshands zijn samengedreven in ernstig verpauperde zalen. Langs de besmuikte portiek van dichtgeslibde vishokken, inpandig. Ik onttrek mij - kiemend, ontzadend, ziedend.…

behoedzaam puntmutste een eerst geregisseerd verschijnen zijn aanwezigheid voor even de fantasiewereld losgelaten en zich kenbaar gemaakt aan deelgenoot mens van de aarde eerdere contacten bleven steken op de arrogantie van de mens en eindigden in totale bestaansontkenning de mens heeft van het paradijs een onleefbare hel gemaakt…

Zingen, lief, zich belijden In de naakte heimlijkheid Waar de goden zelf in schrijden Door de godenloze tijden Enkel kenbaar de gewijden Als hun hand de zegen breidt,- Zingen, lief, is zich belijden In zo naakte heimlijkheid!…

ik hoorde je stap in de stilte van het vallend herfstblad voelde beladenheid in het knisperen van je voet op het kleurig pad de zomer heeft je goed gedaan maar de moeheid is gebleven de rek gaat langzaam uit het leven als alle gunsten zijn vergeven en alleen het aardse nog zijn elementaire wensen kenbaar maakt soms vliegt…

Het handendrukken van de Nabestaanden met die ooit kenbaar heeft bestaan En straks zal afzakken naar een onkenbaar vergaan. Dan een steen voor wie het zich wil Herinneren boven op de begraven voorbije Dingen; in vergulde letters leest men dan Nog iets bekends, hoe lang het was voordat Het blijvend werd ontstemd.…

Wie was je toen je kenbaar maakte, als alles jou onherkenbaar raakte, wat je laatste wens zou zijn, je te behoeden tegen deze pijn. Wie ben je dan nog? Wie durft? Wie kan het aan? Wie durft het voor jou te doen? Wie laat je gaan? Wie geeft jou die laatste zoen? Wie durft?…

zie hoe hij daar aan voorbij gaat de wereld die zich kenbaar maakt in een poel van smaakverschil en hoe hij zich daar bloot gelegd in voelt het decor van het leven dat zuigt aan de netvliezen de dingen die razen voorbij een plastiek venster met een stukje pellicule hoe hij er niet kan instappen het lijkt hem te doorlaatbaar in een te…

in onverwachte pijn maakten jouw stukjes leven zich kenbaar in mijn zijn we waren al een leven lang zo close als ik in de spiegel keek wist ik precies hoe jouw oordeel was wat jij vond en hoe wij dan samen handelden met elkaar leven was on losmakend voor ons organisch vergroeid in jeugd en tijd en ouder worden nu komen…

mega zicht met mijn ogen dicht in zacht pulseren opende en sloot ik mijn interieur het exterieur donkerde kleur er was geen afzet wel een incorporeren het heerlijke verbinden waar mensen van leren licht getinte bleek een regelrechte hype door waarheid en tijd raakten velen dat kwijt kleur donkeren etste juist contrast maakte kenbaar…