Alle inzendingen over kenbaar

We leven hier en maken ruzie om wie gelijk heeft en wie niet, vergeten vaak dat ieder alles vanuit het eigen standpunt ziet en dat de waarheid zoveel groter, ja eigenlijk niet kenbaar is; het duizelt ons als wij begrijpen dat ieder maar een deeltje is...…

nog nat van het verven vier pas opgerichte muren onwennig zitten de emoties opgesloten tussen de muren ze waren gewend om vrijuit volledig losgeslagen zich kenbaar te maken gisteren en alle vorige dagen nu is er wat veranderd angst, woede en verdriet moeten binnen blijven naar buiten mogen ze niet ze hebben er wat op gevonden…

Het is mistig in mijn hoofd, eega zucht al urenlang strakjes wordt zoals beloofd de uitslag kenbaar en ben ik bang! Valt het mee of valt het zwaard dat is wat ons beiden zo onzeker maakt nog een uurtje en zullen we weten of de klieren kunnen stoppen met overuren maken, dus zweten!…

Alles om ons heen is schijn, kenbaar is ons slechts het 'zijn'. Tot vragen spoort de dans ons aan, naar de grond van ons bestaan. Wat zou de dansers toch bewegen ons dit beeld te doen beleven? Dansen wij in onze dromen, zijn we nipt de dans ontkomen? Dansend zullen wij ondergaan en zo weer eindigen ons bestaan.…

zacht golfden geluiden in een zee van ongekleurde decibellen langs ons heen de wijde wereld in alleen gevangen door lucht en wind donker bromden tonen uit een laag octaaf vlak bij de grond zich onderscheidend kenbaar maken los van de spirit der jeugd in hun super actieve vreugd zij missen nog identiteit hebben andere zaken nodig…

tastend naar mijn reddingsboei van wit verdwenen zonder enige duiding ‘t gewicht van het leven niet meer vond golven van blijdschap of plezier die vanwege gewenning als vanzelfsprekend beschouwd werden noch de stormen die er waren behoren tot mijn werkelijkheid doch als mijn ogen het duister omhelzen en haar kalmte nemen worden nuances kenbaar…

wijsheid rijpe vruchten dragen konden ze hun werkelijkheid bewijzen bomen groeiden midden op de straten water stroomde opwaarts in de bergen en de mensen ademden het weten nu verliezen mooi geworden spiegels heldere weerkaatsing dat ze barsten bomen lijken dwars verdeelde monsters water snijdt als laag gevallen scherven maakten ze zich kenbaar…

in het haar de mooiste glimlach om hun mond zingen samen kinderliedjes springen ze over sterren heen donderjagend over de wolken schittert de zon gelijk 'n edelsteen Doen ze zich te goed aan wolkentaart met regenboogsap gooien ze stiekem handjes hagel naar benee intens gelukkig verkeren ze in elkaars gezelschap en maken dat graag kenbaar…

De baak waarnaar ‘t verloren schip zich wendt; Haar hoogte kenbaar, haar waarde ongemeten. Zij duldt van tijd geen dwang, zelfs als zijn zeis De jeugd en glans rooft van haar lippenrood: Tijd deert geen liefde op zijn korte reis En heeft geen vat op haar tot aan de dood.…

U weet ook dat ik naakt voor U sta dat ik geen kleren behoef om mijn verlangen kenbaar te maken omdat ik niet hoef te buigen voor Uw grootheid en alle dienaars van Uw ziel ik zal altijd die eenling zijn die U diep in zijn hart bewondert en ik zal twijfel zien als een boodschap op weg naar verwerking van de verbijstering over alles wat…

Ik stond naast een tafel en het verontrustte mij dat ik zo alleen was en opeens hoorde ik het kloppen erg zachtjes weliswaar maar iets maakte zich kenbaar.…

't Is altijd weer dezelfde procedure: Supportersschaar die ongedurig wordt En elke week meer kankert, stookt en mort Tot slot de trainer die het moet bezuren Het is net zo voorspelbaar als infaam Alleen verandert steeds de trainersnaam…

Nu weet ik, na zoveel jaren dat het heel goed was, dit eens aan je kenbaar te maken. Dat heb ik gedaan. Godzijdank. Er ligt een hele mooie weg achter ons, die we samen hebben geplaveid. Niet met keien, maar met mooie sierklinkers ligt er een pracht van een pad in onze beide geesten.…

Juffrouw Koster, choco ladebruin kleed, solide schoenen, mepmeetlat, stapt hoogrood van achter haar lessenaar, maakt me van ruikvlakbij haar gegriefdheid kenbaar, troggelt me de pen uit de onwijze inktige linker en poot hem tussen drie vingers van de vereiste rechterhand. En nu geen enkele vergissing meer vat ik.…

Jij verlangde naar me, maar maakte het niet kenbaar. Voltrekken van een lot... buiten ons om? Alles wat wij ervoeren: het geschiedde en ligt voor altijd vast in de tijd. Wat we deelden is om glorieus op terug te kijken. Nooit zal ik vergeten, het mooiste moment met jou. Het kwam en ging, blijft daar in mijn hart.…

Een 'enkeling' kwam hier vanavond aan Hij was alleen, ik zag zijn linkervoet Tussen de deur, of zag ik het niet goed, Was het geen vrouwelijke onderdaan? Nou ja, je weet het tegenwoordig nooit Meer honderd procent zeker toch vandaag De dag, is dat nou zo'n bizarre vraag Die zo door mij de groep in wordt gegooid? Ik lees me rot…

Jij zwijgt andermaal, uit kenbare hekel op m'n vragen, en blijft daarmee stug bezig de toekomst te vertragen Langzaam iets dichterbij, geblaf van speurende honden, nog deze dag zal hoop vergaan, zout voor alle wonden Met laatste stille wanhoop probeer jij te verhinderen, dat zij de pijn gaan voelen, die ze zullen vinden...…

Gedachten en momenten, vlagen in ‘t verleden, Soms zijn het van die dromen, niet echt tastbaar, En maak je dit kenbaar, heel subtiel, met een gebaar, Niet altijd welkom, maar ook vaak heb je erom gebeden, Het leven is verwarrend, echt begrijpen zal ik nooit Wat ik hier doe, en de manier waarop ik van je hou, Ver van hier, een andere tijd;…

dicht Pluk de woorden recht uit de lucht Hoor de echo, hoe diep de zucht En de woorden, ze vallen op een steen De regen weent, in een gebed van liefde De mensen knielen biddend neer Voor wie, dat weten ze niet meer Maar ze zien de tekens op de muur Woorden vormen zinnen rond een vuur En de boodschap van licht en van liefde Is kenbaar…