Alle inzendingen over kraam

Zo pas nog stond je vredig voor de kramen Lichtjes versierden de avond en vaag klonk gezang, zoemend op de achtergrond De gevederde vleugeltjes van een kerstengel bewogen zachtjes in de wind Maar, jouw hand bleef hangen in de lucht Felle lichten verstierden de vrede die avond nog voor de kerst In Berlijn Donderend geraas…

Wij waren aan de wandel het Spaanse dorp leek in rep en roer: Levendige handel in riemen, jurkjes, kant, bloesjes, bloot en aardewerk in felle kleuren Voetje voor voetje is het kuieren het lopen ogen als op steeltjes Alle nering in kramen rond een Roomse kerk waarvan Gods Zoon neerkeek in geschilferd gips Het is er…

duizend kramen op straat en plein compleet bezet straks die binnenstad burgers komt en plaveit uw boekenpad met prijzen op kaartjes van de trein voor wie er met mij bij stil staat niet op uylenburg of waterlooplein daar moest je al vóór de oorlog zijn voor zoetzure uien galle met maanzaad van alle markten thuis heette de jodenhoek de handel…

Het meisje met haar hondje in haar tas, dat vastberaden uit haar tent op het trottoir kruipt, langs flats in nieuwbouwwijken loopt, en langzaam doorweekt wordt van de regen die al uren blijft stromen, verdwijnt om de bocht, achter de kraam waar op donderdag een moddervette man probeert zijn vis te verkopen voor hij ze zelf allen verslonden…

bij de ondergang later na het verdampen van al het water en jij met je droge mond gestorven geen woorden meer uit kan kramen daar zal ik op je wachten nog enkele jaren van hier een jong leven nog te vormen voorbereiding op een levensslot dat je dan tranen zal huilen uitgekristaliseerde hoopjes zout en vergiffenis zoeken, eindelijk op…

dunner wordend haar 'Hoed je voor hoed en pet' fluisterde ze me zonet in 't goede oor Zovelen heb ik er opgezet, gepast, weer afgezet mezelf om en om bekeken in spiegelend glas hoe...ik ben, hoe ik was met hoofddeksel: pet of hoed 'Het staat je niet goed' 'te mal, te gewaagd' blijft ze herhalen en wandelt naar een andere kraam…

Eén weet van tweeën één te veel - diens kraam slaat in de fouten. De snater zoekt een onverzoen: zijn stem stijgt als een snuiver. En mocht hij het ooit overdoen, wie klaart er dan zijn huiver? Nou, wie?…

Verlangend loop ik naar de kraam waar, kundig van zijn graat ontdaan, hij snel in partjes wordt gesneden en getooid met frisse sierlijkheden van snippers ui en plakjes zuur, dit verrukkelijk schepsel van moeder natuur in al zijn vette smakelijkheid mij vriendelijk wordt aangereikt Tongstrelend voor mijn smaakpapillen die alleen al door de voorpret…

Ik wil mezelf geen christen noemen heb zoveel moeite met een systeem dat mensen wil opleiden andere leren en overtuigen dat in dit geloof het gods wil is als mensen moeten lijden religie is een mondiaal geheel en wereldwijd betekenen christenen niet zo veel op de markt van geloven heeft christendom ook één kraam daarom maar gepast bescheiden…

verlangen foto's van de zwarte bloemen deel ik uit, voor wie maar wil nieuwe wereld kom handjes klappen in de stilte niet zo hoog geheven kindernagels krabben leegte meisjes janken iedere morgen kom, jij reus vergeet je olie en je winsten lever in die ruwe dood verbrandt je moordend tuig bewaar haar ogen in jouw hart kinderkralen kramen…

centrum de nagelstudio ‘s in elke straat -’k lees in krant van allergie op acrylaat - een kapperszaak op ied’re hoek sportscholen met veel apparaat Donners rukken op de vlugge Febo’s de verleiders her en der mobieltjes dokters en providers vaak dichtgeplakt een winkelraam Eenzaam hoog Lely op ‘t lege plein met een verloren oliebollen kraam…

Heel langzaam verdrinken onder schuim bedolven zandbanken geven geen kram terwijl vaste grond wijkt Verslaafd aan de zee in al haar facetten wenkt en roept zij lachend met haar golven Wateraders zuigen wreed tijgen aan gevoel verzuipen verstand aanzwellend denken verdrinkt Misselijkmakend metershoge golven maken zwemmen onmogelijk…

De onzin die je uit zit te kramen het interesseert me echt geen biet dan stop ik mijn vingers in mijn oren en luisteren zal ik dan niet.…

na Aisne Ourthe Amblève Néblon Remouchamps Comblain au Pont komen de grotten met eeuwige tranen gebroken knotten gemergeld aan plafonds stille kraam van vledermuizen hang in spleten voor huizen rechte muren soms bekrast vroeg heilig betekend vochtig bij de tast wit schaars belicht boven koelt het bier zitje bij La Bonbonnière met een…

Hand in hand door de stad Gloeiende harten lichten op Muziek vult onze oren Kermislawaai en bonte kleuren Je hand warm in de mijne Zoete geuren van een kraam Oranje kleuren in de avond Ik kijk je aan - geluksgevoel Slenteren naar onze slaapplaats Geroezemoes van feestgedruis Ons eigen feest gaat nu beginnen Ik voel je handen op mijn huid…

strijdlustig verwint tartende roofhalmen graaft kruimelige plantgaten voor ongeduldige bloemen ziet bij zijn werk zwarte miertjes krioelend uit de grond schieten met eitjes en poppen vluchten een nieuw veilig verblijf zoeken onder elke aardkorrel betreurt die tere mijngangen waar een knusse stad school bloeiend door fijne nijverheid drukke kraam…

Het voelt als op de kermis waar het meestal gaat om de lol en spanning kort stil blijven staan bij de kraam met bussen en met ballen gooien om omver te werpen aan de touwtjes trekken en zien wat er bij het touw trekken naar boven komt bengelen tot waar zij staat te turen naar de toren achter het venster waar druppels kronkelen…

onder de doden zocht ik hen van naam die op het veld hun eind' hadden gevonden ik stapte over lijken, zag hun wonden ze lagen daar, in plassen bloed, tesaam ik moest de moeders troosten die hun kraam- bedden vergeefs bestegen, kindermonden de borst gegeven hadden, ze bestonden niet meer, de boodschap was onaangenaam ze gaven lijf en leden…

geniet op mijn banken vergader op mij ja voetbal betoog verlies in de massa mekaar uit het oog - maar geef dat ik niet met mijzelf overschiet kietel mijn flanken met de rankste der skaters versier mij met kruiden & kramen voor uw gulzigste eters - maar geef dat ik niet hier alleen wortel schiet sta op mij in de rij om ter meest om…

Rondom ons terras werden de kramen afgebroken. Een vissenkop lag in de goot, een darm verdwaald wat verderop, terwijl de straat werd schoongespoten. Maar ook deze momenten gaan voorbij: de ober die onze glazen vult en die wij dan weer legen; nu zijn onze witte borden vuil en ooit scheiden onze wegen.…

Een appeltaart met daarop verse kersen, een hele kraam met spul om steen te grillen.’ De wielen van de winkelwagen trillen, nog eventjes de slaolie verversen Het karretje remt af bij kaas met gaten. ‘Hier links en wacht op mij terwijl ik koek pak en nu vol gas op weg naar de biscuitjes!’…

" Ergens vindt men een kraam tot ruilen bereid. Vreemde of bekende verhalen zwijgen binnen postzegels, wanneer ze springen in handen, een nieuwe eigenaar krijgen. De papiertjes worden betast, wringen het mensenbrein, doen wisseldrang zwaar hijgen, terwijl ze naar veilig tehuis dingen.…

Pinokkio hing houterig in de kramen Bomvol met allerhande souveniertjes Die wij, op hoop van zegen zijnde Kniertjes, Maar wat graag voor de kinderen meenamen We keken door getinte brillenglazen En knepen onze oogleden tot kiertjes Omdat het zout als bijterige miertjes Op onze arme oogbollen bleef azen Pisa vormde een schril contrast met…

verbroedert zelfs het Vlaams en Waals Het stedelijks en het provinciaals Het roept een kerstbestand uit voor soldaten De bomen zijn verlicht, binnen en buiten Het water is het in kanaal en gracht De kinderogen zijn het en de ramen De havens, vlaggenmasten, vissersschuiten Een koor is het, zingend van Stille Nacht In Bethlehem kwamen ooit engelen kramen…

draaimolen, schommelschuitjes een hobbelende geit met kippen orgelmuziek en zoete geuren uit de zuurstokroze kraam de fietsenmolen met de kwast bij die gast moet je wezen mag je gratis nog een keer hou ik je suikerspin wel even vast touwtjetrekken, ballengooien eens even zien, alle blikjes om een knuffel, nee toch een horloge beetje stom…

Over de huizen - de kramen op de wind over de rivier sneeuwt ijl het carillon De Geuzen zyn in de Bommlerwaard gevallen zy hebben my ontnomen met syn allen een hupsche Schans .. Naar de horizon tuimelen de klanken de zwarte kartelige rand der strenge Veluwe over de groene golven van de Zuiderzee De Geuzen zyn ..…

Als ik mijn sigaretje opsteek gaan bij sommigen de haren omhoog En dat zal me worst zijn ik eet heel gezond Neem ik ooit een frietje bij een kraam dan zie ik hele dikke personen staan Als ik een drankje ga kopen zie ik personen kei bezopen Wie zijn zij te bepalen hoe je leven te leven Van elke sigaret die ik rook gaan kinderen studeren…

uitingen buigt mijn hoofd, zinkt mijn toebedeelde gedaante in zwijgen, een stilte die me raakt, me verhardt en de waarde van ieders waarheid laat dalen, dalen totdat het innerlijk vuur verkoeld tot pegels die ik als speren kan werpen de kou van alwetendheid doorklieft mijn hart als de middenweg wordt vermeden en opgelegde beelden uit de kraam…

doch, ze kunnen het niet laten en blijven maar onzin kramen zo van: “ we zullen wapens sturen maar ook driehonderd soldaten” geweld bestrijden met geweld... zo dom, dat doet dubbel lijden daarom lieve mensen allemaal, stuur Hem liefde en veel bloemen beschouw Hem als je makker stop met blazen, stopt het razen en besef heel goed...…

krullen licht gevonden in het aangezicht van velen, die de dag al warm bezongen sculpturen speelden met hun schaduw schilderingen kleurden vrij met het hart op blijdschaptongen sprak een oude naam de mensen aan zo is het gegaan waar ooit soldaten weerstand brachten lachte nu een klaproos tegen hemelsblauw de mussen van het dak een kraam…