Alle inzendingen over mennen

Hier op aarde mennen wij twee paarden, zo is het altijd geweest. Volg daarom een cursus mennen, Dan kunnen u en de paarden er aan wennen.…

De dijkbouwer uit de Ardennen is bekwaam de Maas goed te mennen. Bij piekoverlast houdt hij 't water vast. Wouter Bos leert zo grootmoed kennen.…

Zwarte koetsen wachten de koetsier het was wel even wennen hij hoefde niet te mennen we verdragen hier in eerbied de lucht van dampende paarden met ingehouden draf droegen ze de opgebaarde die ooit de teugels gaf tijdens zijn ziekte gepaard met pijn wist de koetsier één ding zeker dat er ook paarden in de hemel zijn…

ik zie je hoog te paard de zwarte laarzen stevig in de beugels jij geeft de combinatie haar snelle vleugels de rechte rug in vorstelijke zit het schijnbaar moeiteloos mennen dat al vanaf geboorte een van je talenten is het zweepje en gepoetste sporen horen bij je ogen en smakelijke lach terwijl jij sensueel uitdagend nog even met…

is doodgaan de kerk die ons scheidt van hemel en ras, ‘k vraag me af wie schoolt mij rijk en voedt mijn bange hart is het mijn sponde waar ik eeuwig in zal geraken wanneer mijn benen de zoetheden gaan mennen die mijn geest voor ogen had?…

Censor Mennen van het bisdom Den Bosch vindt dat de liederen te vaag zijn en te weinig over God gaan.…

Een vrolijke noot na dagenlang wroeten, na zeuren en zagen, na kommer en moeten, een glimlach naar sommigen die me wel kennen en die deksels goed weten hoe me te mennen...…

Ze preste mij de kinderen te erkennen Die zij had onderwezen, opgevoed Ze waren immers van mijn vlees en bloed Madame de Monteban kon dat bekennen Aldus besloot ik, Koning, neer te pennen Wat eerdere voorschriften hadden verhoed Het deed de beide vrouwen zichtbaar goed Françoise wist de hengst in mij te mennen Er kwam een Internaat nadat…

Een rilling van m'n kruin tot aan m'n schenen Met haat doordrenkte waanzin spreekt zich uit De menigte joelt mee vanuit haar tenen Hun stille wens maakt hij tot een besluit Zo grof, zo hard, geen gêne te bekennen Het volk in onvrêe zoekt een zondebok Als kuddedieren laten zij zich mennen Zij willen slaan, en hij geeft hen de stok Het steekt…

De weergoden mennen zwarte paarden door ‘t uitspansel, schrikbarend als de hel Hun sporen glinsteren fel en in de lucht kletteren hier en daar de karwatsen De wind giert en toont als een bondgenoot zijn kracht.…

willen zijn als de geluiden me niet dragen konden maar de herfst voert me mee En ik reis over daden en dromen dalen en zomen Hier zo ver vandaan kwam ik in een adem en een zucht gedreven in een stilte oceaan badend in een zwoele vlucht -ik wil mijn gedachten koersen vooreerst het voortgaan mij bezwijkt- (hoe anders de manen mennen…

Een man als ik kan door het celibaat hoezeer ook door míjn vlees de lusten razen nooit met een echtgenote stoom afblazen en daarmee heb ik het frequent te kwaad dus elke ochtend vroeg, u snapt het wel, speel ik graag even met mijn klokkenspel.…

tegen me an Een lucht van mottenballen hing er om haar heen Dit was nou niet de wildste frisheid van limoenen En rond haar oksels was nog wel wat weg te boenen Gezien de grote klamme plek die daar verscheen Nu werd een tango woest de danszaal ingekwakt Ik zou me van m'n beste zijde laten kennen Maar na één pas al bleek ze nauwelijks te mennen…

dat zo bedwelmend geurt, En onze geest naar 't toverrijk kunt mennen; Och! Weet ge, weet ge nog Wanneer ik u heb leren kennen? 't Was in mijn jeugd. Vol lust en vreugd Ontwaakte in mij een nieuwe leven. En nu, o zoete warme drank, Mijn dromen zijn voorbij, zo lang, Maar gij, gij zijt mij trouw gebleven.…