270 resultaten.
Stemming
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 144 vandaag
onder het sterrenblinken
dacht ik aan een lied
oud en onnozel
met niets om het lijf
hangend aan een gedachte
we zongen en we hoopten
op iets beters dan dit
niemand ziet meer
de kaders van de leegte
van de dagen vol dingen
en het ontbreken van een ziel
onze tijd is loos…
Even niet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 wazig staart leegte mij aan
woorden die er eerder uitrolden
vanzelfsprekend haast blijven nu uit
als in sluier gehuld dwaal ik
in een voor mij maar al te bekende
wereld waar ik al eerder huisde
ook al reikt het zicht niet ver
voelt het herkenbaar en vertrouwd
alleen woorden ontbreken nog…
Herfst
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 450 De bladeren vallen, de herfst komt eraan
We zien de NS reclame weer over de buis heen gaan
Een manier voor de NS om begrip kweken
Als de trein op ‘t station weer eens zal ontbreken
Treinen ondervinden veel hinder van de gladde baan!…
Perspectiefjes
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 39 perspectiefjes
in duizenden
stukjes karton
vorm en kleur
die de plaats
gaan bepalen
ooit zullen
plezier en samen
het plaatje halen
als geluk het
ontbrekende
feilloos zal leggen
een creatie
door handen
gerestaureerd
de benodigde tijd
is in gezelligheid met
smaak opgesoupeerd…
zou ik, wil ik, kan ik
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 141 Op de zinsnede van zinloosheid
trekken we een ononderbroken lijn
rond enig ontbreken van ‘t zijn
de eindeloosheid geflessenhalsd met
dat beetje eigen leven en dan die triviale kwak
de dood op de bodem van de fles
elkéén gesmoord in eigen nat
het afvragen afgesloten met een kurk…
Van andere origine
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 het schuurde
ondanks plamuren
bleef het een
stug oppervlak
ik heb nooit
gedacht dat het van
andere origine was
een soort kwast
zonder gelaagde
overeenkomsten
maar met een heel
snelle uitwasgroei
heb ze altijd als
eenheid beschouwd
aan dezelfde stam
ontsproten en toch
eens zal hij ontbreken
door een stormwind die
zijn kracht…
Liefdesdruppel
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 741 Ik wist me geen raad, had geen benul
En droogde op
Als een woestijn
Die ene druppel
Vond ik niet
Leven dat verdort
Door het ontbreken van liefdesduppels
Weggeblazen door de wind
Het steken van de cactus
Als sporadische liefde
Van harde woorden
Vele woestijnen
Waren ooit zeer vruchtbaar
Wachtend op die ene druppel…
Het feest dat stilte heet
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 230 ik rust
in de hoeken
van mijn geest
heb me teruggetrokken
van het feest
dat leven heet
geraaskal
en geroezemoes
ego’s zijn weer troef
in het eenzijdig
woordenspel waar
luisteraars ontbreken
prietpraat
overheerst
is morgen al vergeten
ik ben het zat
wacht in de hoeken van mijn geest
op het feest dat stilte heet…
Absentie
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 61 Een ziekbed overvalt je pas
Nadat je levenslang gezond was
En zoals dementia leunt op het geheugen
Achterhaalt de waarheid steeds de leugen
Zo is ook het kwaad slechts een charlatan
Een bijprodukt dat in feite niets kan
Zijn tieren enkel het bewijs
Van een alomzijdig paradijs
En met het leven vergeleken
Is de dood slechts haar ontbreken…
Op zolder
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 364 Zoals het opgeslagen ligt
op zolder: de treinen op dood spoor,
de fijne delen spinrag & meccano
en dieren die je zwemmen liet
vanuit een ledikant -
of neem zo'n toverbal waaraan
de laatste kleur is gaan ontbreken:
Je kauwt je suf, maar blijft genadig
met de dingen die versterven.…
gebroken
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 919 eenzaam springt het
duizelend, suizelend
van jouw handpalm
in het diepe onbekende
langzaam vliegt het
zwevend, belevend
zonder valscherm
de afgrond tegemoet
plots valt het
rinkelend, klinkelend
in stukken
op de grond
jij draait je om
en loopt gewoon voorbij
de stukjes van de puzzel
het ontbrekende deel van mij…
Beroering
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 278 Lentepassie laat een bries ontsteken,
rimpels stuwen water voort tot
voedingbrengende beken, waarvan
de roerselen ontbreken, blijven we
in een verloren kilte steken, en
gruwen we de februariwind.…
Een verdwaalde zucht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 78 ver weg
blaatte een kudde
tegen de lage avondzon
zij grensde
aan de stilteoase
waarin ik mij bevond
weldadig streelde
het ontbreken van geluid
mijn niet verwende huid
intensiveerde
zicht en reuk met
een alert anticiperen
een paradijs vol rust
de wind droeg een verdwaalde
zucht en de geur van schapen…
Sprakeloos
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 371 De ontbrekende conversatie maakte het bitter.
Ik kan alleen nog wensen om te proosten
Naar aanleiding van mijn geschreven verhaal.
De kenmerken zijn zacht, soepel en fris.
Misschien kom ik je nog tegen op twitter.…
Lief gedicht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 342 LIEF GEDICHT
nog voor ze
gelegd worden
kan ik je kwijt
aan de straatstenen
op de onderkant
kalk ik je
en laat ik je
aan de stratenmakers
om ontdekt te worden
ieder woord afzonderlijk
als een puzzel
waarvan geen stuk
mag ontbreken
willen ze je
met voeten treden
zodra je
met de neus omhoog
uit laatste respect
in de juiste volgorde…
Ooit ...
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 849 Woorden ontbreken
om gevoel te beschrijven
dwalend en dolend
in denken en doen
Berusting, verlichting
gedachten verdrijven
verwijten verglijden
in grenzeloos toen
Gelouterd, geraakt
gelezen, gesproken
gehoopt, niet gevonden
verloren, verdoofd
Gezocht en gebeden
voor letters en woorden
getikt niet bezeten
ooit héb ik geloofd ...…
Het laatste stukje
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 100 steeds ontbreken
wat belangrijke stukjes
heb mijn puzzel nog
niet gelegd vandaag
het is maar
de vraag of dat lukt
meestal heb ik niet
het geluk die te vinden
in vorm en kleur
kan ik ze wel beschrijven
maar het ultieme moment
van passen zal ook nu uitblijven
weet dat eens de dag zal komen
die het plaatje completeert
ik ben het laatste…
Kleuren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 139 Elke dag
was je palet
het geel van
zonlicht
het grijs
van het ontbreken
En ik voelde
me bekeken
je penselen
volgden mijn gaan
en komen
en de twijfel ertussen
Het lentegroen
bij mijn aankomst
in het atelier
het glas
van ruiten
waarin ik me spiegelde
En dan
de kussen
op m'n huid
als doek, papier
in alle kleuren
van de…
zeg het met bloemen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 203 zeg het met bloemen
weef ze door je haar
verklaar het met zoenen
strooi ze naar elkaar
laat de mensen horen
wat je hart nu echt voelt
schreeuw het vanaf de toren
het lied voor elk bedoeld
laat iedereen maar weten
hoe het wel zou moeten zijn
want de liefde mag nooit ontbreken
in deze wereld vol van… pijn!…
Heroïsche strijd
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 55 er zitten
lacunes
in de lucht
waardoor ademen
moeilijker is en
horen bijna
onmogelijk
is geworden
daar waar
emoties altijd
jeugdig vleugden
lijkt het
ontbreken van
jouw aanwezigheid
te resulteren in
moeizaam gehijg
jij was al
eten en drinken
voor mij maar
zonder jouw adem
voelt je afwezigheid
als het einde na
een onverwachte…
debuut
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 512 zijn kauwgom net achter de deur
van het toilet geplakt
want het past echt niet voor
een virtuoos met een das
gelukkig mocht gel nog wel
intelligent klemt hij de partituur
tussen mouw en revers
van zijn iets te grote jas
het publiek klapt en hij lacht
zijn ontbrekende melktanden bloot
kleine vlegel, grote vleugel…
l' arbre et le vent
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 328 ver van tijd, de woorden
die op schaduwen lijken
omdat niemand op hen wacht
hoeveel heb ik er al naar de horizon gelokt
nog voor het naamloos vervreemden
van mijn slapend lichaam
ik zal sterven, onverwacht
wanneer ik, als een boom in de wind,
word tot verlatenheid
de neerslag zal niet ontbreken
steeds lager
met een nog lichtere…
smaken
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.109 Zoet is het verlangen
en zuur de leegte
zout zijn mijn tranen
Zoet is je strelen
en zuur het gemis
zout is de hartstocht
Zoet is je aanraking
en zuur de eenzaamheid
zout zijn jouw streken
Zoet zijn jouw kussen
en zuur is je afwezigheid
zout is het leven
Zoet is de liefde
en zuur is het ontbreken
zout is je passie…
Geborgen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 98 Nu heb je mij
En al je tranen
die nog te huilen zijn
vang ik zachtjes op
nu ineens die pijn
in de wortel verborgen
boven komt en zichtbaar wordt
en je ingedoken en verstomd
zoveel laat voelen
Samen leggen we de puzzel
Ontbrekende stukjes
komen er bij
'k help je veilig op te staan
Zodat je verder kunt gaan
Geborgen in mij…
Tunnelvisie
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 396 De veerboot die ons voor problemen stelde
Wanneer ie tijdens noodweer te onpas
Een dagje uit de vaart genomen was
Verdwijnt sinds heden van de Westerschelde
Maar wie nu in de tunnel stil komt staan
kan evengoed nog wel de boot ingaan
...Het rijden in de langste tunnel van Nederland lijkt vanwege het ontbreken van vluchtstroken en parkeerhavens…
Woorden en Zinnen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 316 Geen vertier door het ontbreken van een doel.
Ik doel op woorden.
Die klinken als harmonieuze akkoorden.
Woorden als een combinatie van gevoel en verstand.
Zinnen opgebouwd met een oneindig verband.…
Na een ongelijke strijd
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 331 Als de wind niet aflatend tegenzit
De jaren van een ongelijke strijd tellen
Droog en verdord is mijn verlangend hart
Gemis is schrijnende in ontbrekende liefde
Als al mijn hoop op het vinden is vervlogen
Verlaat ik de doorgroefde boom des levens
Ik begeef mij naar het zekere ‘onzekere’ einde
Dwarrelend, vertwijfeld,
Doch in alle rust laat…
openbare ruimte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 ik loop alvast vooruit en herzie
mijn beweeglijkheid, misschien
ben ik blijven steken in
falend beleid, in ontbrekende
witregels als lucht tussen
beschreven adem
eenmaal buiten voelt deze plek
aan als aanwezigheid waar ik
niet ben, een stilstaande ster
in vallende ruimte, elke
stap dichter bij afleggende verte
achter het oog…
decibellen draaien me al dol
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 904 ik wil het stil
ontbreken van lawaai
is niet genoeg
herrie irriteert
me mateloos, begint
ook veel te vroeg
een paar uur
rust is mij gegund na
het sluiten van de kroeg
ik houd het niet
meer vol, decibellen
draaien me al dol
vlieg naar lagen
die steeds moeilijker
de tonen kunnen dragen
vlucht naar een tekort
aan lucht, hier…
gunfactor
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 89 het is liefde die uit harde aarde kruipt
aan stilte ontsnapt die er begraven ligt
bij onbepaalde, verhalende limiet
zolang de voorraad strekt
vaak ook stellen we geen vragen
doen we het voor en met elkaar
in ons museum ontbreken objecten
vormen we kijkwaar voor onszelf
niemand vraagt nog naar het waarom
als de botten in ons lichaam…