Alle inzendingen over rookt

Zo als hij jaren had gedaan Rookte hij z'n sigaretje nog trouw Zijn eigen zaak was zeer vertrouwd Voor talloze vaste klanten Toegewijd in alles wat hij deed Was hij de beste vriend Die ik me ooit had kunnen wensen Vaak voor het slapen gaan Nog een stuk of wat pilsjes En dan maar hopen dat 's nachts De oorlog nimmer weer zou keren In plotseling…

Ik wil een buitelbrommer een stuiterbrommer Een brommer die met lichte bewegingen stoepen op sluipt Knetterend tot vooraan het stoplicht kruipt Rookt! Jaagt! Druipt! soepel door de bochten danst En iedereen iedereen hoor je denken Wat een gaaf figuur zeg!…

Holle ogen in schamele karkassen de winterjassen weggerukt markeringen zijn aangebracht uit de hemel gegriste sterren pijnlijk zichtbaar in hun ziel ge-etst Met ijle rompen en kale schedels wachten ze op het bevel voor de eerste stap naar later Ze reizen zonder vervoersbewijs de locomotief rookt weg nu zij nog, doch ze weten niet…

heb je lang aanbeden jouw woorden legden vaak het liefdesvuur dicht aan mijn schenen wikte woog je zinnen maar was voorzichtig wilde brand en rookte later heel opzichtig maar jij smeulde heulde met de vuren in mijn hart bluste ze op jouw manieren heel apart jij bent mijn valentijn niet meer ik jaag de vlammen door je zinnen en…

Ik zie al een schoorsteen die rookt. De kachel wordt weer opgestookt. Kastanjes barsten uiteen. Een kind speelt ermee, alleen. De zon probeert nog tevergeefs, De aarde te verwarmen. Want de herfst wil ons omarmen.…

langzaam zweven waarom zou ze niet alleen er is zo weinig in zoveel niets eens schreef hij voor haar dat als je "n" aftrekt van niets er altijd iets in haar buik rollen de tonnen om op dat geluid kuiert ze door het huis van de muren schraapt ze woorden af blaast ze droogt, schikt ze in de open haard uit de grote doos een lange lucifer het rookt…

elke dag in de spiegel stond alleen was het kaal en er kwamen bomen uit de holtes haar huid was van leer een vriend vertelde dat het door de herfst kwam raaskallen maar het was er nog we lachten op sterven na is geen andere mogelijkheid waarom bomen hij zei als het vogels waren sprak je lente ik knikte en stak een sigaret op we rookten…

elke dag in de spiegel stond alleen was het kaal en er kwamen bomen uit de holtes haar huid was van leer een vriend vertelde dat het door de herfst kwam raaskallen maar het was er nog we lachten op sterven na is geen andere mogelijkheid waarom bomen hij zei als het vogels waren sprak je lente ik knikte en stak een sigaret op we rookten…

De hele nacht dronken en rookten wij om denkbaar te blijven in onze verbeelding, waarin zij als onmogelijk verscheen, de moeder-godin, als koe bekeken, de borsten gespannen en ideëel.…

Vijf haiku’s n.a.v. een reis door het lijf: (voorhoofd) oude indiaan rookt op de hoogste springplank stoïcijns een pijp (aangezicht) regenbooggezicht witte wolken in mijn keel een vlieg in barnsteen (huid) een Bambi beeldje dat roze of blauw verkleurt als het weer omslaat (hart) in een kleine tent doek van tabaksbladeren…

Je leest een krant rookt een pijp en wacht af. Er wordt gebeld, je knapt in gedachten een lege kamer op en je gaat foto's langs: raad het gezicht. Wakker worden is anders: je wast je grijns, haalt een schoon voornemen uit de kast en trekt je afgezakte moed op voor vergeten dochters.…

vlammen en vuur het rookt en ruikt uit de hel naar ontploffend kruid maar jij lacht zwaait de deur van het oude jaar dicht zodat het verstikkend geknal verdwijnt en de nieuwe wereld verschijnt de oude gewaden zijn afgedaan in het eerste licht van nieuwjaar dat met schone lei en lucht de overgang draagbaar maakt wij zijn begonnen…

Ze rookt als een ketter, drinkt als een tierelier, vloekt als een bouwvakker en is gewoon zichzelf! Niks geen goeie voornemens, maar ze is een róts in de branding, een oáse waar je op bouwen kunt, niemand evenaart haar.…

~ ~Ben je mal~ zei tante Leentje, waarop ze haar nicht bezwoer: ~Mijn kachel rookt, de goudvis drinkt en Hector blaft me af en stinkt en Kareltje mijn ouwe kat gaat bijna elke nacht op pad. Dus Annemiek zoals je ziet een man in huis ontbeer ik niet.~…

Als de rap  r rapt dat de trap r trapt omdat de fiets r fietst Of als de dicht r dicht dat de rook r rookt omdat de waterkook r kookt Maar ook als de krijg r hijgt Dat de kijk r kijkt Naar wat de hijg r krijgt Vind ik het goed g g rapt Maar al de denk r denkt dat het spook r spookt Is ‘íe  r in g t rapt Omdat alleen de spook…

Aardappelloof rookt bitter rond de hoeven achter het labyrint van lange dreven, aan wolken mist en maanlicht prijsgegeven keren de paardenspannen met de boevers. Gerucht van melk en ijzer in de stallen, van hooi en room de reuk tot in de keuken; een ritueel luidruchtig zonder spreken voltrekt zich als de avond is gevallen.…

Zwarte wolken rollen binnen In een tijd waar vuur rookt Donkerzwart gaat men beminnen Als men oorlog stookt Zwarte dampen wegen zwaar Op de harten van vele mensen Zwart roet in het haar Licht zal men wensen Haat en troebeling wordt geschapen As is men aan het verstoren Hoop ligt te slapen Uit roet word niks geboren Wanneer komt schone…

al zo lang zijn jij en ik een niemand zo hard zo gemeen maar toch zijn wij een zou je graag vergeten in de nacht samen met al de ellende die jij naar me toe bracht jou kleur is altijd wit en men rookt of snuift ja witte sloper doel op jou verloor het werk en vrouw witte sloper ben u trouw al laat de portemonnee het niet toe het gevoel…

Ik spelde mijn naam gaf mijn volledige adres de diagnose van een arts Of ik rookte, alcohol dronk hoe mijn dagmenu was samengesteld hoe vaak de grote en kleine boodschap Vervolgens mocht ik op een weegschaal een elektronisch precisie instrument voor vet, bot, vocht en gewicht Dat ik niet mocht klagen over het resultaat en wat mijn hoofdklacht…

De grond rookt. Lichtsporen doorklieven het donker, als heldere sterren. Nachtelijke gang, door dit vreemde land. Het spookt. Geen licht in het donker, zoekend onder de sterren. Nooit meer zonsopgang, wrang smaakt dit vreemde land. Bloed dood. Voor altijd donker, onderweg naar de sterren.…

licht verdwaald kijkt ze de wereld aan een donkere vlek ogen uit een schaduw bij de muur ademt onafhankelijk zijn de geur van bier en rookt het gif dat basis lijkt voor dubieus vertier ze raakt ons als ze wankelt de muur haar loslaat en een schaduw wegvlucht met haar grijns rotte tanden klagen vingers wijzen met hun zwarte nagelranden…

Hij breekt muren af muren op scheurt stenen van wanden vreet van een suikerspin kauwt ballen zo zoet zoet zo Hij blust de brand met brand of goedkoper schuimend bier rookt als een ketter een ketter bromt zijn scooter heilig.…

te komen bij hen die blijven Een jaar wordt van zijn hoogtepunten in meeslepende verhalen ontdaan De kerstboom schittert nog een engel vliegt van tak tot tak denkt aan dozen en duisternis De cranberry-compote ruikt intens verrukkelijk zoet en een kus smaakt naar poedersuiker en kaneel Oma waart weer rond in een geur van Coty opa rookt…

als dochter van de zee heb ik aanschouwend gezeild met stappen de aarde rond gereisd als Lemster geboren dat gevoel raak ik nooit meer kwijt op mijn vaste stappen die ik zet met fatsoen anno 2011 (maar dat gevoel, dat begrijp jij maar niet, begrijp me niet verkeerd) vaandels waaien hoog de haven rookt blijde akkoorden boven alle klepperende…

een mobielman dat is hij met telefoon en laptop in de trein hij tijpt en belt hij werkt in ’t veld hij netwerkt hier hij netwerkt daar en komt, zo lijkt het, never nooit klaar hij rookt en praat ja ja, zaken zijn zaken kerel, je weet wel hoe dat gaat zijn bril staat scheef bedwelmd door d’aftershave kreunt de coupé op de achtergrond…

De dichter knikt, bepaald niet in mineur Zijn leven is in Genua een feest Behoorlijk lange haren zijn het meest Opvallend aan de Hollandse seigneur Daarnaast is hij een aangenaam causeur Die niet veel op heeft met de hokjesgeest Tussen de werkelijkheid en fantasie Stelt de poëet, is soms de grens fluïde En rookt achter elkaar halfzware…

De woorden " krijg 't " spookten als metaforen door haar heen alsof alle schoorstenen rookten 't voelde zo intens gemeen. Viel weer in slaap, gelukkig wel dromend van hemel, niet van hel krijg 't spookte de hele dag ze kreeg 't, maar wou dat 't anders was. Ze had het wat graag: weggeven.…

De ochtend valt in droomschaduw hij betreedt regels der heimwee een tante die de was doet in de rivier de oude vader die sigaren rookt krachtige wortels zwijgen in lage mist wanneer landelijke tongen verdwalen geen leugen haalt de horizonnen een harde zon prikt door de nevel kraaien vliegen boven het groene weiland terwijl jij droomt in…

Les amis de mes amis zijn teut Zei Nelissen (Jean) in Arcadië Zijn geest verruimend in drie stadiën Van kout, delirium en wielerleut In interviews rookte hij als een ketter Doch nimmer zoop hij zich finaal te pletter! ...…

Al deden alle drie het bij herhaling, ze rookten ieder op hun eigen wijs: het tweetal ketting en de derde paling.…