inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 16.902):

spinnendraad

ze weet dat als ze weggaat
het missen begint, het niet zonder elkaar
dus laat ze hem gaan, breekbaar
vervuld van een langzaam zweven

waarom zou ze niet alleen
er is zo weinig in zoveel niets
eens schreef hij voor haar dat als je
"n" aftrekt van niets er altijd iets

in haar buik rollen de tonnen om
op dat geluid kuiert ze door het huis
van de muren schraapt ze woorden af
blaast ze droogt, schikt ze in de open haard

uit de grote doos een lange lucifer
het rookt en smeult, vlamt
een vreugdevuurtje om wat is geweest
om wat opnieuw herboren wordt


Zie ook: http://www.bright-lights.nl

Schrijver: Stanislaus Jaworski, 14 augustus 2007


Geplaatst in de categorie: partner

3.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 846

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
hannah rozetta
Datum:
14 augustus 2007
Een aansprekend mooi gedicht.
Alleen de laatste zin houdt mij bezig met de vraag of herboren worden al opnieuw is, zodat het woordje opnieuw eruit kan of dat herboren veranderd moet in geboren. Het kan ook zijn dat er meerdere malen geboren wordt, dan is het wel goed.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)