Alle inzendingen over rozen

Ik heb ze zien bloeien Bij ’t ochtendontgloeien; Nu hangen de bladen en storten in ’t stof Tot speeltuig der stormen, Tot aas van de wormen, Tot schaamte van d’op haar zo pralende Hof. Toen zogen haar knopjens De lavende dropjens, Tot parels geronnen uit hemelse dauw; Nu missen zij kleuren, En spreiden geen geuren, Eer de avond de velden…

Als ik dood ben, breng een roos mee Een roos staat voor liefde, kleur en vreugde Dus als je van me hield, breng een roos mee Ken je me goed, dan weet je dat hij rood moet zijn Heb ik ooit maar iets betekend, breng een roos mee Kun je om me lachen...dan heb ik het goed gedaan Dus...als ik dood ben, breng een roos mee…

de dag strekt zich voor ons uit als een veld met mijnen de booby-trap wordt ook verwacht links staan de schutters met meedogenloze bril rechts ziet men de jagers met algemeen janhagel de scherprechter drinkt er tussenin zijn vitriool maar bloemen zijn er ook een grote bos doornroosjes hendrik…

Zo rood als een roos, Maar ook zo broos, Met tere bladeren, En stekelige doornen, Zo ben jij. Als jij zonder God, Door het leven gaat!…

Geurende rozen daarvan kan ik nog blozen als jij me ze schenkt.…

‘Zij zijn voor sterven en vergaan geboren,’ zo dacht ik vluchtig toen ik bij de rozen was. Maar schrok, en hoorde dreunen in mijn oren: wat is u zelve, ijdel mens, beschoren, zo kort als gij hier wandelt bij de rozen op het gras?…

zag dat jij een gat in de hemel maakte als water golfde muziek bruisend omlaag klaterde later met snelle tonen de openingssymfonie spatte uiteen in kleurige wolken de roze namen we mee…

Ik kleur jouw verlangen roze de mijne laat ik wit leunend binnen de lijntjes kijkt er 'n vogel van buiten naar binnen, z'n veren net gekamd open de deur met grote zwaai en zie hoe jij vlinders vangt die even te voor nog aan mij toebehoorden…

Ik zond jou rode rozen, witte rozen en gele met gipskruid èn eucalyptusblad. Ik gaf je meer dan rozen.…

ik dacht de weg te vinden in de bloemenzee bomen golfden hun rust de wind blies geuren mee harten openden onstuimig draaiden zich naar licht zag hun richten naar de wolken gretig ogend naar meer zicht ik zocht de rozen in je haar je lippen dauwden kussen een slanke hals en borsten die mijn handen susten we droomden tussen…

In de kille kale uren van zijn bestaan is het de tijd die als enige nog snel kan gaan hij zelf loopt krom gebogen kijkt niemand in de ogen bang om iets van geluk misschien in een ander te zien al was het maar de schijn terwijl dat nu juist dat de bron van vreugd kan zijn maar hij heeft gekozen voor dorens in plaats van de rozen.…

danst als een veld vol bloemen… ze steelt mijn hart voor altijd uit mijn blije ogen, ik leg het graag blind voor haar neer stil ontroerd vindt heel mijn wereld slechts verwondering en zacht zing ik van poppedeintjes, van een maannacht vol geluk groot en rond verraadt haar zachte schijn dat licht heel toverachtig pril kan zijn een roze…

Pose van gevaar, balancerend tussen begeerte en verweer: ik stijg, ik val en onderwijl: ik teken rozen rozen rozen en dit zijn rozen. ---------------------------------- uit: 'Verboden vruchten', 2017.…

Het leven oogt zo weinig roze een meisjesjack een enkel huis een waas achter een grijze wolk Nee, dan de muren van mijn kamers zo honeymoon roze…

De rozen zullen hopelijk meedrijven met de golven, met een mooie reis over de zee. Foto Dick Voogd…

O, rozen, droef en schoon, ik heb u uitgekozen Voor àl mijn koude doden, rode en witte rozen. Rozen om 't dode haar, rozen op armen en borsten Vallen met zacht gebaar, of zij niet vallen dorsten. Rozen voor ieder, die met lachen, of kussen, of groeten, of schone melodie Mijn leven wou verzoeten.…

Als hij lacht dan sneeuwt het rozen zijn wenkbrauw is een dennenbos of brandnetels, wuivend in de wind. Als hij lacht dan sneeuwt het rozen, ik heb hem lief, ik ben zijn kind. Zijn oor een vat vol fluistering, het fluistert er vol rozen en honinggeur hangt in zijn haar, zijn hand, een korenaar. Het sneeuwt, als hij lacht, vol rozen.…

Roze is kijken naar de zonsondergang. Bruin is vertraging met de trein. Roze is vakantie. Bruin is een verplichting. Roze is vrijheid. Bruin is van de trap vallen.…

Nadat ‘t zaadje zich genesteld had, kwam daar voor ‘t eerst te zien Dat ook kleuren zich manifesteren in bloemen want: wie heeft ooit een roze klaproos gezien?…

van op een afstand zijn alle roze rozen gelijk dichterbij :geur anders.…

roze- rode knoppen springen barstend open het bloesemen van roze…

in de eerste zoen van het elkaar vinden is het thuiskomen elke dag opnieuw is een ontwaken met jou naast mij van elke rimpel in jouw gezicht ken ik het verhaal jaar na jaar sta jij op wacht bij mijn vallen en opstaan…

De lucht is vol rozen de rozen zijn weerloos weerloos je handen je ogen roos van je mond de morgen ben jij weerloze roos van de morgen wond van de rozen [vertaling Gerrit Komrij] --------------------------- Uit: 'Ik herhaal je', 2000.…

Een kaars, twee rozen en drie lichtjes: Een zwarte kaars om onheil af te weren. Twee roze rozen symbool voor onze liefde. Drie theelichtjes die stenen harten met warmte vullen.…

Maar pas bij dag, zei jouw lieve lach, dat ik rode rozen had gekozen.…

't regent 't regent roze 't regent roze verdriet voor nu uitgebloeid doch hun schoonheid vergeten we niet…

Er waren rozen rode, uitdagende, onstuimige rozen van een zomer En jij in die kamer zo stil, zo wit, zo jong Er was een vogel die ergens postuum voor je zong... En hoe ik ze toen haatte Toen en ook veel later De rozen en de zomers uitdagend, onstuimig en rood Zij kwamen terug Alleen jij bleef dood.…

Meisjes houden van roze en jongens van blauw en verder geen getob. Geef je zonen als cadeautje een blauwe barbiepop. Meisjes houden van roze en jongens van blauw en verder geen gezeur. Geef je dochters als cadeautje een roze mitrailleur. ------------------------------ uit: 'Dichter' nr. 7, 2018.…

Mijn vermoeid hart legt zich neer in een bedding van witte rozenwolken. Het rust uit in de geuren van een vederlichte wind. Verfrist door het wiegen in handenvol dons, brengt een luchtstroom mijn bezwaard hart tot ongekende hoogtes, waar het zwelt door een hemels gegons. Verrezen wordt mijn hart in de geboorte van de zacht waaiende…

één voor één breng ik de rozen, ik kus ze wakker uit hun droom alsof ik nooit heb liefgehad één voor één draag ik de blaadjes, ik strooi ze stamelend over jouw naam alsof ik nooit gefluisterd heb één voor één bewaar ik hun geur, ik droog ze ademloos in de wind alsof ik nooit gestreeld heb één voor één kleur ik mijn tranen rood…