Rozen
In de kille kale uren van zijn bestaan
is het de tijd die als enige nog snel kan gaan
hij zelf loopt krom gebogen
kijkt niemand in de ogen
bang om iets van geluk misschien
in een ander te zien
al was het maar de schijn
terwijl dat nu juist dat de bron van vreugd kan zijn
maar hij heeft gekozen
voor dorens in plaats van de rozen.
Zie ook: http://www.literairdichter.nl
Schrijver: Alexander Peters, 16 juni 2015
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid
Knap gedaan Alexander.