150 resultaten.
Makker, de dag is óp; lóóp, om je deel te halen
poëzie
4.0 met 3 stemmen 423 Makker, de dag is óp; lóóp, om je deel te halen
Van 't bare zonnegeld, van dauw en ochtenddoop,
En schater, sleetse zorg en nachtlijk leed ten koop,
Om 't spoelen van de wind en 't lied der wielewalen.
Makker, een open dag voor strijd en nieuwe hoop.
Hij schuurt het hart weer blank, hij vult de lege schalen,
Zó: heil de jonge dag!…
De maat der dingen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 295 Astronomen hebben zich vergist.
Géén honderd miljard. Nee.
Twee biljoen sterrenstelsels groot,
is ons aller hemelrijk.
Het aantal sterren per stelsel,
rond de tweehonderd miljard,
bleef ongeveer gelijk.
Ik dacht altijd al te weten,
dat planeten stofjes zijn.
Onze aarde is bijna niets.
Maar wie of wat zijn wij?…
Blos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 94 de sleedoorn bloesemt bruidskleed
voor de lieve lente
Japanse kers bloost roze
in haar roze maagschap
leven lacht vol schatering…
tranendal
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 999 verdriet klaagt wee
in de valleien
laagland strandt zee,
in schuimkoppend schreien
en ik, duidt het mij niet euvel
ik glimlach mij een heuvel
ja, het is erg
ik schater mij een berg…
Uitzicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 een zandweg in een grassenzee
strandvrij
de duinen zijn hier uitgewaait
er is alleen de glooiing van de beek
een schaterende, schetterende vogel
wat koeien achter een omheining
en weiden met duizenden boterbloemen…
Bloemkool in de mix
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 338 als ik een bloemkool was,
dan zou ik je vragen,
stoom me zachtjes,
doe het met liefde en een schater,
maar gebruik alsjeblief geen kokend water,
mixen kan maar niet te lang,
van mixers heb ik echt wel bang.…
Louter stilte
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 93 Het schateren van een kind.
Hoop voor de toekomst.
Heldere lucht
boven het groen
van de natuur.
Vredesgevoel.
Oneindige eenheid.
Louter stilte.…
DAVERENDE GRAP
snelsonnet
3.0 met 15 stemmen 1.572 Een paar scholieren schateren van pret
om de reacties op hun pretpakket.…
Volle zalen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 Wat het mooiste
Uit mijn carriere
Is, vraag je mij,
De volle zalen,
De schaterende lach,
Energie die naar
Me toe komt rollen
Uit die enthousiaste
Zaal -
Dat denk je misschien,
Maar het verzinnen
En in elkaar zetten
Was voor mij het
Diepste gevoel van allemaal…
Huizen.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 135 gaan er
-naar gewoonte-
dicht bij avond
Gaan er open
bij morgenzon
het aanbreken
......van dag
Een lach
ontwapent me
schater-klaterlach
van de bakker
die er
het dagelijks witbrood
..........bakt.…
Otte
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 51 Zwarte randen onder haar nageltjes
zorgen voor het schateren in haar dag
En voor een nacht vol beelden
van de lichte schaduwen die zij zag
Verwondering is haar zo gewoon
in haar element met haar bestaan
droomt ze de nachten stil
en laat ze de dag haar gade slaan…
Wilhelmus
snelsonnet
4.0 met 2 stemmen 234 ‘k Zie Rutte, Pechtold en ook Segers zwoegen
Ze leggen zich voor vele jaren vast
Hoe troostrijk in hun smartelijke last
is ’t smaken van hun dagelijks genoegen:
Ze dwingen Buma tot de Volksliedpsalm
De schaterende dirigent heet Zalm…
Maart
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 147 In de maartzon
zag ik je
wuivende haren
hoorde ik je
kleine schater
We liepen de
natte landen in
en stapten door
het oude bos
We liepen de
buitenhuizen voorbij
en stapten de
singels in
Je gaf me
je mandarijn
je gaf me
je lach…
Lachen
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 728 Soms eens goed te kunnen schateren,
geen belachelijk idee.
Liever buikpijn van het lachen
dan van griep of diarree.…
droomwereld
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 154 temperatuur loopt langzaam op
ik kuier het park in
duizenden tinten groen
de zon davert takkebomen
stralend de mist in
elfenbanken beloven rente
schetterend, schaterend en schitterend
gaan bloemen uit hun bol,
ik ben weereens wakker geschud…
Zilte wind
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 336 De zilte wind die rond jouw enkels dwarrelt,
jouw meeuwen, brutaal mooi
en lachend, schaterend naar mijn
verlegen adem.
Oh wind, oh wind
mijn vingers strelen jou, oh wind,
tot stuivend zilt
het zicht verblindt.…
Gemis is...
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 562 nooit meer kunnen bellen,
om je over vandaag te vertellen,
nooit meer jouw schaterende lach,
samen eten op zondag....
maar gemis betekent ook....
de mooie dingen die we samen hebben meegemaakt
de momenten dat je mijn hart hebt aangeraakt
dus geef mij maar het gemis
liever dan helemaal niks…
We missen jou zo
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 745 Jouw schaterende lach
als je met papa stoeit
jouw onschuldige ogen
als je per ongeluk knoeit
Jouw leuke opmerkingen
zo spontaan uit het niets
jouw vrolijke gezicht
rijdend op je crossfiets
Jouw lieve stemmetje
met je lichte accent
we missen alles van jou
nu je niet bij ons bent…
Winterslaap
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 1.359 Zie het licht schateren van vredigheid
tussen de jaloezieën zinken gedachten
naar de bodem van een witte winternacht.…
Ze liet ze luiken
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 374 bleke lippen in de ruiten
maanden haar geluidloos
de luiken vroeg te sluiten
ze hoorde niets maar knikte
zacht, haar evenbeeld had
nee verwacht
de nacht –van plan naar binnen
te vliegen- bleef stomverbaasd
hangen voor het kozijn
zag haar blonde manen de
zijne bedriegen, schaterend
om zijn ontspiegelde schijn…
Het is gewoon niet anders
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 367 het schrijven kan je vergaan
net als lachen
zomaar weg
je zoekt naar woorden
pakt pen en schrift
maar de wanhoop
geeft je niets
de hardheid van het bestaan
pikt jouw letters
en jouw schater
teveel leegte
vult geen papier
en alleen maar dichten
over al die ellende
geeft ook de schrijver
geen plezier…
Kleurenboog
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 566 lach zon
en verfraai
met je stralen
de regenbui
de sierlijke boog
van kleuren
licht op
de horizon
schater zon
om twee buien
en vorm een tweeling
kleurenboog
regenboog
oh kind van zon
en water
vaak enig kind
maar soms
een tweeling
waarvan de straling
mijn oog bemint…
tegenstrooms
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 211 alleen ik
doe
tevergeefs
tegen beter weten in
verwoede pogingen
om het te winnen
van de zee
zelfs het tij
schuimkrult schaterend…
mijnenveld
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 172 het lijkt niet eens moeilijk
vliegen met stramme vleugels
schateren met de wind mee
pluizen volgen op hun vliegroute
een vink uit een pimpelmees
een arend naast een valk
of het gekraai van wat wel een
kraai moet zijn herkennen
maar giftige kruiden uit heilzame
vertrouwen versus wantrouwen
zwijgen als goud en het sprekend zilver
dat is…
Ihvm
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 2.064 Ik voel je armen om me heen
Het is zo’n teder gevoel
Jij kent dat ook
Je weet wat ik bedoel
IK zie je twinkelende ogen
En je schaterende lach
Dat is wat ik wil zien
Ja, het liefst elke dag
Mijn gevoel stijgt naar ultieme hoogte
Ik word gek van verlangen
Laat me je zien
Een stille kus op je wangen…
Jerez de la Frontera
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 437 Uit kleine winkels
klinkt de oude lach
van donkere sigaren,
het schateren van sandelhouten glas.
Het middaglicht ontwijkend
leunen de mannen
op wankele gitaren.
Klappen de handen
het ritme van duende
een blauwe avond in.…
Waterpret
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 749 Kledder, klieder, schater
mekaar nat gooien met water.
De kinderen hebben dolle pret
als ze mij weg zien rennen,
emmertjes water achter me aan
ik laat me lekker niet kennen.
Helemaal doorweekt, blauw van 't lachen
eindigend samen in het grote bad
hebben wij een hele fijne dag gehad.…
bespiegeling
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 345 als licht
komen ze aanwaaien
ze schateren even in de zon
en heuvels lijken
te dansen
met de verste vogels, een roep
op zondag om te zijn
te strelen
aan je oor, de zachte wind nog
niet voorbij of bewaard
in een nachtkus
op je vingertoppen, armen
rond schouders, je buik
in slaap
ze buitelen in eenvoud
vergankelijk
en achteraf…
Bellen blazen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 149 Daar staat hij dan, hartje centrum,
Tussen het winkelende publiek
- Dat vooral op koopjes jaagt -
Bellen te blazen, als voetballen zo groot;
Ouders lopen door, hebben er geen boodschap aan,
Maar kinderen komen huppelend van vreugde
En schaterend van plezier aangelopen, proberen hun
Grootste geluk, zo'n zilverkleurige ballon,
In hun…
Orpheuzen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 388 jij schrijft me
door het raam
een stil leven
van vage vlekken
aan elkaar geketend
waar ik als dichter
sterf buiten het zicht
van lege bomen
en uitgestorven vuur
vreemd lachend
hoor ik spotvogels
schateren met
afgerukte bladeren en
mijn grijsomrande huid
want alles wat
ik onderweg schreef
was de adem
van warmlicht verlangen…