Ze liet ze luiken

bleke lippen in de ruiten
maanden haar geluidloos
de luiken vroeg te sluiten

ze hoorde niets maar knikte
zacht, haar evenbeeld had
nee verwacht

de nacht –van plan naar binnen
te vliegen- bleef stomverbaasd
hangen voor het kozijn

zag haar blonde manen de
zijne bedriegen, schaterend
om zijn ontspiegelde schijn

Schrijver: Nina Laverona, 16 mei 2008

ninalaveronahotmail.com

maan schijn

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 12 stemmen 374