Netgedichten

netgedicht (nr. 28.031):

bespiegeling

als licht
komen ze aanwaaien

ze schateren even in de zon
en heuvels lijken
te dansen

met de verste vogels, een roep
op zondag om te zijn
te strelen

aan je oor, de zachte wind nog
niet voorbij of bewaard
in een nachtkus

op je vingertoppen, armen
rond schouders, je buik
in slaap

ze buitelen in eenvoud
vergankelijk

en achteraf
niet meer dan een kleine mijmering
in een woordengalerij