Alle inzendingen over schenen

Een archeoloog in Geleen had spit, en veel pijn naar het scheen. Maar hij spit onversaagd en hij kreunt noch hij klaagt, al draagt hij vrij vaak steen en been.…

Na de laatste schroef gedenken ze droef de dag waarop hun zon niet meer scheen.…

Eeuwige nazomer 't Was reeds november haast Maar -regelmatig toch- Scheen weer de zon Soms was het bijna zelfs Zondereenjasaanweer Wat onberekenbaar Omdraaien kon…

In de stilte wist ik altijd wat te denken en te voelen wat te willen waar lagen de verschillen in de stilte alleen altijd of het scheen dat ik meed en vermeed om een zachter leed.…

Druipnat stond ze, alleen, voor het gazon, het regende nu reeds pijpenstelen, even geleden nog maar scheen de zon; de bui leek haar niets te kunnen schelen. Sterker nog, ze scheen het niet te merken, keek onbewogen naar de natte grond, tussen de matglimmende grijze zerken, naar waar iemand zijn laatste rustplaats vond.…

ook al stierven velen om hem heen, het was een fijne vent naar het scheen. Vele doden later, 't is echt waar, bleek de lieve man toch een moordenaar!…

Toen de zon nog scheen op het duister van mijn leven, was de stilte nog oorverdovend. Maar nu, nu de maan als een lichtbaken aan de hemel staat, nu pas begrijp ik wat jij al die tijd probeerde te zeggen.…

zij vond mij een god en ik geloofde haar schiep een wereld om haar heen een koning, een keizer en ik beloofde haar de aarde als geen één.. .. maar mijn eigendunk beroofde haar van ’t leven naar het scheen…

ik zie mijn huid ouder worden mijn kinderen bruinen mooier in de zon dan ik ooit kon ik had slechts factor 4 en smeerde dat op mijn benen de zon scheen fel…

Vanuit het zwart kwam donkerblauw gevolgd door groen langzaam werden ze lichter de kleuren die ik zag door gesloten ogen bij het openen scheen de zon…

pas nu ze teruggekomen is merk ik hoe ik haar heb gemist hoe het jaar is uitgedijd doordat haar blonde lach er niet op scheen het is nog steeds twee graden onder nul maar ik heb het minder koud…

In het diepst van mijn ziel wil ik, hoop ik dat alles goed komt met mezelf en met de mensen om me heen en dat hun goede wensen uitkomen alsof het echt scheen volgens God Zijn dromen.…

Hoewel, na die vernielingsacties scheen er veel meer behoefte aan een glascontainer.…

Over een maan, die goudgeel scheen zich wellustig spiegelde in de nacht een email naar zichzelf schreef vanwege het zich verbonden voelen met een oneindig heelal een antwoord bedacht op een bericht, dat zou komen…

Ik heb God oneindig veel lief zoals ik ook houd van de mensen om me heen dat zijn de gevoelens waarop ik voortbouw zolang als het doel van mijn hart en ziel samen nog steeds helder tot me scheen.…

O, trap maar op mijn hart, schop gerust mijn schenen Je zult het zien, het doet me niets, ik richt me steeds weer op en mijn adem stokt maar even Ik blijf waar en wie ik ben Maar jij? Je moet je er maar voor lenen.…

Als ik dan ineens de drift kreeg om een nieuw gedicht op te schrijven, dan greep ik naar mijn pen en notitieblok en ik schreef maar wat heen en als er dan een geheel en iets nieuws te lezen stond, dan had ik toch iets te vertellen wat nieuw en waardevol scheen.…

De condensdruppel van je glas Viel op je gezonnebruinde been Het was alsof ik las Dat de zon alleen hier scheen Je hand liet hem begaan Glinsterend in de zon Ik bleef naast je staan Genietend dat dit kon…

een schreeuw wenkte mij hartverscheurend dichtbij verdriet stapte opzij vallende tranen langs mij ik verdween rust scheen te blijven en wenkte wenkte terug de stilte schreeuw ik…

'k Was in mijne hof gegaan En ik vond een knopje staan, Deze morgen vroeg; 't Scheen zo moede, daar 't een dauwdrop Op het hoofdje droeg. Bij geval slechts zag 'k de drop Schittren op de purpren knop. 't Scheen mij of 't heelal Zich terug gaf in de spiegel Van zijn klaar kristal.…

Enkel nog verschroeide stenen langs het afgelegde pad -héél de route liep verkeerd- Daar is nu het licht verdwenen blijft het voortaan koude nacht maar hij had het zó geloofd Waar eerst enkel zonnen schenen kropen nu, hij zag het veel te laat -door de liefde blindverdoofd- slangen langs vermoeide benen voelt hij de pijnen in zijn schenen…

lichaam stapsgewijs verslond Juist toen zij het zwakste was, piekte; haar zo niet meer levenstijd toestond Het allerlaatste zonlicht van die dag scheen op het bescheiden, koud graf God, die enkel nòg meer pijn voorzag haalde haar daarom..van de aarde af…

En in de laatste bergrit deed hij iets dat volgens kenners schier onmoog’lijk scheen. Hij werd vanuit de verte nagestaard Door iemand die zich ook niet had gespaard.…

Daar waar de zon ooit scheen dansen regen en hagel nu op klanken van de donder bijgevallen door de bliksem. Lopend in de open velden met angst in de ogen en waar schuilen onder bomen nu geen optie is.…

Vanmorgen gezien dat de morgenster er opnieuw even eerder was dan de zon met zijn rozeringerige dageraad Jij was daarbij verbaasd dat een ster ook een planeet kan zijn en dat de maan even ervoor zo groots en prachtig scheen…

die Robben is niet echt 'De Man van Staal' steeds voelt hij AU in knieën, enkels, schenen hij is al jaren aan het brekebenen maar als hij heel is, is hij geniaal dus doet men alles om hem fit te krijgen geen wonder dat de ziektepremies stijgen…

in het dorp was ze voorbij voor ik het wist, waar was de koets waar de kroon aubades van schooljeugd voor het bordes als steeds, de burgervader hoorde het gezang minzaam aan en altijd scheen de zon ook waren er appeltjes van oranje geloof ik…

Gevoelig zijn ze er voor zere schenen, Allergisch voor - misschien wel wat - kritiek, Koudwatervrees ook nog voor Jan Publiek, De leiding van het spoor heeft lange tenen. Geen boodschap aan het oordeel van de klant? Betweterig en zeldzaam arrogant.…

tranen liepen langs de ramen naar benee en ik dacht waar zitten ze daarboven nu toch zo mee en later toen mijn ogen waren gevuld met tranen van verdriet scheen de zon door m’n ramen en begreep mij niet…

Toen de zon scheen hebben we lachend onze weemoed, ons verdriet toegedekt verborgen onder een kleed van vrolijkheid De pijn verzwegen Onder een sneeuwlaag In de golven van de zee Achter een nacht vol sterren…