Alle inzendingen over schrikdraad

Nee, ter voorkoming van hun zelfmoordplannen Dient schrikdraad van tienduizend volt gespannen.…

waar komen ze vandaan de paarden die bij volle maan galopperen in weides zonder hek ik ben niet gek heb hun hoofden gezien gestrekt in een meer dan schitterend gaan ben ze gevolgd tot ik het schrikdraad voelde niet verder kon en zij verdwenen aan de horizon nog hoor ik ze snuiven zie hun staarten wuiven ik ben niet gek er zitten…

het staat er nog Het hek al stokoud maar de dagen nog niet zat Het hek houdt afstand tussen mens en dier Van rundvee en schaap de lange stoeten Het hek houdt veiligheid in het oog schrik voor schrikdraad Het is de dam die het water van de rivier niet toelaat Wij zijn toch allen bang voor natte voeten.…

Het heden waarover ik struikel, een dunne waslijn aan de horizon, die al eerder overspannen was,schrikdraad waaraan de alom aanwezige schaduwen hangen, ik spartel tegen, verlangend naar een integere engel die bestaat, ons het onzichtbare verklaart, terugkeert op haar schreden wordt ik door tijd en ruimte en onder een mantel van…

Op de stoepen verschenen lijnen en vakken getrokken met krijt, op de pleinen stonden de linden buut vrij en kinderen schopten scherven opzij, holden naar morgen, vonden een oogsteen, haalden de stroom van het schrikdraad. En het werd om te blozen zo koud in november. Het is nu.…

Bladgoud op het ochtendsplijten, het voorschrift van de schepping wappert als ‘n verscheurd kasboek haveloos in de schrikdraad. Bomen stil als marmerbeelden trekken theatraal de wangen strak, aan hun enkels gevallen seizoenspruiken en boomvruchten als oudejassenknopen.…

Gepiloteerd tussen clangevoel en pubersentiment slaap tegen slaap, romp aan romp, langs de schrikdraad van de bandoneon gegidst door de torsie van het torso. Muziek als dynamisch onderduikadres voor de tweeledige egocultus van man en vrouw, om na de balsem van cabeceo en abrazzo halt te houden tussen droom en daad.…

in de vrieskou van alle dag gloeit het gevoel van warmte soms nog als het echt tastbaar is begrip is een enkeling gegeven liever kruipt men veilig in zijn schulp koesteren we bezittingen achter het schrikdraad van kwetsbaarheid tegen beter weten in brallen we wartaal en verlengen de zinnen tot pseudo-verhalen...…

De schaamteloosheid van onrecht en onmacht, verminking in de willekeur van plaats en tijd, verbannen door een ruis geplukt uit het heelal het bestaan verveelt zich in mij onwillige weerwil van de zondenval een mensbeeld waarover ik struikel, herhaald in de scheidslijn van de horizon, wordt schrikdraad van het verleden versnipperd…

Diep in de tuin van geluiden vonkte het tussen schrikdraad en schaar, daar in de jungle van het gazon waar de torren tokkelden op hun gitaren. --------------------------- uit: 'Raadselwater', 2015.…

Het heden waarin ik struikel, dunne waslijn aan de horizon, die gisteren gespannen is, schrikdraad waaraan snippers schaduw hangen, ik spartel tegen, verlangen naar de engel die de adem stokt en klapwiekend terugkeert op zijn schreden.…

Jij knoopt de doodsdrift aan mijn Ik met een schrikdraad van macht in een snijdende omarming Jij stroopt de tranen van mijn ogen - twee werelden die elkaar nooit zien - en vreet hun staar kapot Een schouderklop valt als een hamer op totale duisternis wanneer jouw schaduw me opslokt De meerpaal droomt de drenkeling maar de sterren…

binnen omheiningen schrikdraad en hekken daar is het waar de afbraak van vergezichten zijn grimmige tentakels uitsteekt daar huist wildernis licht en ruimte kunnen slechts ademen in de geplaveide dromen van een man die met trage tred de schaduw zoekt onder een eeuwenoude mashatu boom stampende snuivende gnoes…

mochten er wel tien aan stukken rijgen Maar vreemd genoeg deed er geen beer aan mee De wolf zwierf achter 't IJzeren Gordijn Van Polen naar het ruigoord der Karpaten Maar toen de Muur viel mocht dat niet lang baten Bohemen werd zijn nieuwe jachtterrein Waar 'n wolventroep zich 's nachts stort op de geiten En schapen achter schrikdraad…

Alweer een wolf gespot in Nederland Dat is dit jaar al voor de derde keer Natuurliefhebbers willen er nog meer Dit alles stond vanmorgen in de krant Die wolf vindt mij misschien een ouwe bok Maar ik verstop me toch maar in de klok…

In schrikdraad met zijn poot of in het water enz. Een verstrooide koe die precies nog niet wakker was of te nieuwsgierig dat hij zijn kop in het gat van een grote boom stak Zodat de brandweer terug moest uitrukken om hem eruit te krijgen. Dat noemen we dan echt een stomme koe.…