Alle inzendingen over toestaan

'De dichter is een koe', schreef Achterberg Zij graast, herkauwt, wat bundels melk doet vloeien Zij soms, als Hanlo, oote-boe gaat loeien! Wie luistert, snapt haar taal tot diep in ’t merg: Ik wil géén krachtvoer, gras slechts uit de wei Ter wille van de Pure Poëzij…

Tot veler ergernis en ongenoegen gaat het meedogenloze kabinet door populistisch schaven aan een wet het roken toestaan in de kleine kroegen. Maar erger nog: er zijn, zoals ik lees, in treinen kennelijk weer rookcoupés.…

Maar steeds als ik haar volgen ga wil zij niet toestaan dat ik sta.…

Moet ik die cookies toestaan, ja of neen? Hoe weet ik nou toch wat de beste school is? Moet ík wel aan die goede doelen geven? Wat heb ik toch een zwaar en treurig leven!…

Hoever kunnen we nog gaan om elkaar met woorden te raken waarin alles al is gezegd waarmee we niets kunnen of willen doen uit zelfbescherming of uit angst voor diepgang en intimiteit omdat we misschien vrezen het zwarte gat in ons binnenste te ontdekken als we teveel nabijheid toestaan?…

. ________________________________________________________ ...minister Donner wil het preventief fouilleren in het openbaar vervoer toestaan...…

De geest en lichaam dat genoegen neemt met een andere ziel en onbereikbaar bleek, moet gedwongen toestaan dat bewustzijn de moraal ontwijkt naar een vergeten uithoek van het geheugen, pleegt selectief verraad aan het ethisch woord en daad, blijkt gevoel niet met de rede gebaat, laat staan voor enig begrip, daarin verblijf ik…

Cafés waar de bezoekers mogen paffen, riskeren boetes door het rookbeleid, of raken zelfs hun drankvergunning kwijt. Dit kabinet gaat overtreders straffen. "Je moet maar voelen, als je niet wil horen", zegt Klink, terwijl er rook komt uit z'n oren.…

Wacht nog even totdat het gezicht zich openbaart sprak de stem van het spiegelbeeld tegen de buikspreekpop toen volkse engelen onder regenbooglicht een vrolijk liet zongen maar hij antwoordde niet er was een zwijgend evenwicht in het toestaan van een masker hij keek naar het gezang van de engelen luisterde alsof de dood op de loer…

het duistert in de kamer waar de lakens ruisen telkenmale over de huid van een waakzame slaper vol beweging in het oog er waren dromen rond die schokkend toeslaan hem niet toestaan te ontwaken voor de laatste daad gesteld hem vol verwarring heeft gebracht bij het grijze winterlicht en het geknipper na het wekken de wallen onder de ogen…

de zon gaat onder tussen paarse en roze wolkenstrepen het laatste oranje kleurt even onze wereld om plaats te maken voor de donkerpaarse nacht waar sluierende nevels wijzen naar de eeuwigflonkerende oneindigheid van het heelal waarin de strepen van vallende sterren een wens toestaan ik wil alleen maar een nieuwe dag met jou eindigend…

Mijn wens is behandel al wat leeft met respect en laten we niet toestaan dat alles met de mantel der liefde wordt toegedekt...…

Geestverruimend zonder de middelen Associativiteit is soms een gezel Het verschijnt zonder te bemiddelen Het moet geuit Kan zich maar beperkt verstoppen Als jong groen zit het aan de vingertoppen Het bloeit en groeit, je komt er niet onderuit Het dooft geregeld even Wakkert weer aan Zoals alles in het leven Je kunt ertegen vechten of toestaan…

tegendeel is ook, beroept zich op zijn recht niet te ontzeggen gepatenteerde feiten nemen de eigen ruimte in, de stelling om stelling, houdbare systemen veroordelen een andre velling donkere materie blijft verhuld voor het oog maar is niet te negeren althans, het vreemde blijkt een oplossing soms te zijn voor vicieus tumult dat de denkers toestaan…

In de nachten van de vroegste maanden van elk passerend jaar bestaat er iets dat water drijft om zich te verharden om voor vormen te kiezen die oude wetten niet toestaan maar water laat zich niet strikken in richtsnoeren van gewoonten het uiterlijk wordt in contouren gegoten van warme verbazing zoals dichters profielen schetsen van onbestaanbare…

Je holt je hele leventje door gangen Achter een etensbak vol droom en nukken Zoals een hond achter oud brood, aan stukken Gescheurd door een bazin vol ratelslangen Je wezen valt niet te definiëren Te snel verliest de mens zich in het lijden Hij dient echter in wie hij is te wonen Hij heeft het volste recht te jeremiëren Moet bitterheid toestaan…

ruzie Maakte een eind aan de illusie Een vriendschap is gevormd in de discussie Liefde was er niet, was de conclusie Toch koester ik gevoelens voor je Gevoelens die ik je maar niet zal prijsgeven Vrienden hebben deze gevoelens niet Maar ik kan niet met deze gevoelens en jou samenleven Rest mij maar één ding te doen Als je het zou willen toestaan…

actie reactie model in liefdevol fingerspitzengefühl jij was in staat de wereld binnenste buiten te keren om hen emoties te leren met je goddelijke lach zal jij ook hen op het verkeerde been zetten en laten staan vol verbazing over hun eigen spiegelbeeld zullen zij zich eindelijk en masse laten gaan en plezier in euforie toestaan…

Zodat je weer kon teruggaan Naar allen die jou zo beminnen Want ik kon niet meer toestaan Dat jij bij mij jouw geluk zou vinden.…

Rennen, vliegen, haastig gaan, we willen onszelf geen tijd toestaan, veel bezit dat is ons streven, is dit leven?…

de schitterende zee waar je alles kunt vergeten dat je niet meer wilt weten maar ontspannen wilt genieten van het goed gevoel om bevrijd te zijn even niet de drukkende pijn dat alles nooit meer hetzelfde zal zijn omdat ook in verlies een niet te stuiten verloren kan sluipen door herinneringen die snelle acceptatie niet toestaan…

En dat vergeten, je zou 't wel willen, maar je kan het niet toestaan het is je tot grens geworden waar respect wordt verlangd.…

et stormt in mijn hoofd mijn gevoelens in een orkaan alle redelijkheid wordt geroofd zo uit mijn hart vandaan het blijft maar razen en ik kan het niet toestaan ik durf niet onder ogen te zien waar de orkaan mij wilt laten gaan het laat mij ergens waar mijn adem niet is waar mijn lichaam flauwvalt omdat er geen zuurstof is het maakt…

ik zag haar ogen boven het kapje ze peilden mij oneindig diep loslaten kon ik niet we wisten van het prikken toestaan of je anders schikken zij boog ik bood mijn arm aan zij voelde hoe mijn huid zich onder haar vingers spanden toen de naald in mijn spier belandde haar beweging ging al terug zij entte mij vlug in het nauwelijks…

Door de sterren heen Blijft U veel toestaan Door de sterren heen Ziet U dat wij allen vergaan Ik wil alleen wat vragen Als niemand dit tenminste boycot Hoe wil ik in Uw goedheid geloven Als er zoveel ellende is, God?…

Achtervolgen koeien die Niet meer schrikken als een Soortgenoot plotseling ‘boe’ roept maar kirren als Baby’s die net zijn gaan slapen De droom van Een onthoofde kip die op het punt Stond een gouden ei te leggen Doch ruw werd verstoord door De boer die enkel zilver Op de tafel wilde zien Mijn pen die sneller schrijft Dan mijn gedachten toestaan…

met een onbestemd verlangen legt hij vingers op haar lippen die vochtig zwijgend toestaan dat de trilling haar verrast zal zij komen moet hij weggaan is het fictie of een waarheid dat intense “willen hebben” dat hen eigenlijk niet past in een grondeloos beleven legt hij handen op haar lichaam dat lief en leed vergetend in een vacuüm verkeert…

dat was de druppel…há, ik heb te veel zelfvertrouwen om me te laten slaan dat is voor zwakke vrouwen nooit zou ik zo iets toestaan vertel je sneue verhalen maar aan iemand die het interesseert of aan iemand die na de eerste klap niets heeft geleerd.…

in het tuinhuisje tussen onkruidverdelger en de blikken verf staat een aardenkruik het goedkoopste exemplaar een urn op de plank het lijk in de kast het verzwegen verleden een lijk in de vaas inktzwarte uren waarin het kind besmeurd werd in gestolen tijd waarom staat ze daar naast de onkruidverdelger wie wil het weten waarom…

Omdat zo'n snelsonnet je uit kan putten; 6 regels strak berijmd en goed gespeld Plus alle lettergrepen uitgeteld Mag ik na nummer 4 een uurtje dutten Dus als u mij nu even toe wilt dekken Dan mag u me straks voor de clou weer wekken.…