Netgedichten

netgedicht (nr. 44.192):

ALEXANDRE JOLLIEN (1)

Jij, bouwsel van gewoonten en verlangen
Besef dat het je nimmer zal gelukken
Om welzijn uit je toekomstbeeld te plukken
Of onlust aan een zondebok te hangen

Je holt je hele leventje door gangen
Achter een etensbak vol droom en nukken
Zoals een hond achter oud brood, aan stukken
Gescheurd door een bazin vol ratelslangen

Je wezen valt niet te definiëren
Te snel verliest de mens zich in het lijden
Hij dient echter in wie hij is te wonen

Hij heeft het volste recht te jeremiëren
Moet bitterheid toestaan en niet vermijden
Wil zich de tederheid aan hem vertonen